Ρώμη Tου Θεόδωρου Ανδρεάδη-Συγγελλάκη

Οι αναβολές τελείωσαν και η κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι, όπως είχαμε προβλέψει, αναγκάζεται να αντιμετωπίσει τα κύρια προβλήματα της χώρας. Πρώτο και κύριο, φυσικά, εκείνο της κρίσης και της ανεπιτυχούς μέχρι τώρα προσπάθειας να ξαναμπεί η Ιταλία στον δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης.

Οι προχθεσινές προβλέψεις του ΟΟΣΑ είναι σαφέστατες, δεν επιδέχονται διαψεύσεις: όσον αφορά το ιταλικό ΑΕΠ, για φέτος η εκτίμηση είναι αρνητική, με μείωση 0,4%. Πρόκειται για τη μόνη χώρα ανάμεσα στις πιο βιομηχανοποιημένες του κόσμου (του G7) που δεν καταφέρνει να αφήσει πίσω της το οικονομικό τέλμα. Και να σκεφτεί κανείς ότι στις αρχές του χρόνου ο ΟΟΣΑ είχε προβλέψει ανάπτυξη του 0,5% για την Ιταλία. Προφανώς, προέκυψαν επιπλέον εμπόδια τα οποία δεν είχαν εκτιμηθεί με τη δέουσα προσοχή.

Μεταρρυθμίσεις

Και τώρα τι γίνεται; Ο Ρέντσι, ως γνωστόν, πρέπει να παρουσιάσει τον προϋπολογισμό του ιταλικού Δημοσίου μέχρι τις 15 Οκτωβρίου. Η προσπάθειά του, φυσικά, δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο αφού από τη μία είναι αναγκασμένος να καταφέρει να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες έως και είκοσι δισεκατομμύρια ευρώ και, από την άλλη πρέπει να προσπαθήσει να τονώσει, σε κάποιο βαθμό, την αγοραστική ισχύ των Ιταλών, ώστε η οικονομία να αρχίσει να κινείται.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός, μιλώντας χθες σε δημόσιο σχολικό συγκρότημα της Σικελίας, επιβεβαίωσε ότι θα προχωρήσει σε πρόσληψη -μέσα στην επόμενη τριετία- 149.000 εκπαιδευτικών. Πρόκειται για καθηγητές και δασκάλους που έχουν επιτύχει στους σχετικούς διαγωνισμούς που προκηρύχθηκαν κατά καιρούς και για αναπληρωτές με μεγάλη προϋπηρεσία.

Στο Ecofin του Μιλάνου, το περασμένο Σάββατο, όμως, ο Ευρωπαίος επίτροπος, υπέρμαχος της λιτότητας, Γίρκι Κατάινεν, ζήτησε με έμφαση από την κυβέρνηση Ρέντσι «να περάσει από τη φάση των εξαγγελιών σε εκείνη της πρακτικής εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων». Να περιορίσει, δηλαδή, τις δημόσιες δαπάνες. Πιο αναλυτικά, το σχέδιο που έχει εκπονήσει ο Κάρλο Κοταρέλι, τεχνοκράτης που επέλεξε η ιταλική κυβέρνηση με προϋπηρεσία στο ΔΝΤ, προτείνει, μεταξύ των άλλων, να μειωθούν σε χίλιες οι οκτώ χιλιάδες εταιρείες δημοτικού συμφέροντος, να συνεχίσει το «πάγωμα» των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, να μειωθούν οι κατά τόπους εφορίες, αλληλοκάλυψη οργανικών αναγκών ανάμεσα σε αστυνομία, καραμπινιέρους και οικονομική αστυνομία και αυστηρούς ελέγχους σε ό,τι αφορά τα επιδόματα αναπηρίας.

Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για την εφαρμογή ενός τέτοιου προγράμματος, σε φάση αρνητικής οικονομικής ανάπτυξης; Είναι δυνατόν ο Ρέντσι να διακινδυνεύσει τη δημοτικότητά του (η οποία βρίσκεται ακόμη στο 60%) για να εφαρμόσει τις προτάσεις του Κοταρέλι;

Τόσο κατά το ταξίδι του στην ευρύτερη περιοχή του Μπάρι, όσο και σε εκείνο στη Σικελία, παρά το «άμεσο και ρεαλιστικό στιλ» που συνεχίζει να προβάλλει, ο Ιταλός πρωθυπουργός και πρώην δήμαρχος της Φλωρεντίας αμφισβητήθηκε από άνεργους εκπαιδευτικούς που θεωρούν ότι δεν θα εξασφαλίσουν ούτε αυτή τη φορά την πρόσληψη και εποχικούς εργαζομένους.

Ο επικεφαλής της ιταλικής Κεντροαριστεράς και του κυβερνητικού συνασπισμού της Ρώμης ξέρει καλά ότι έστω και αν τα πιο συντηρητικά μέλη της Κομισιόν συνεχίζουν να ζητούν περικοπές, στην πραγματικότητα, η Ιταλία, πριν από κάθε τι άλλο, χρειάζεται θέσεις εργασίας και ανάπτυξη.

Μηνύματα προς τη Γερμανία

Προσπαθεί να βρει μια λύση που να του επιτρέψει να μην έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά να καταφέρει να πετύχει κάποια πρώτα, ουσιαστικά αποτελέσματα στον τομέα της απασχόλησης.

«Ο κ. Γιούνκερ δεσμεύτηκε να εξασφαλίσει τριακόσια δισεκατομμύρια ευρώ για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις. Τα περιμένουμε εναγωνίως», επαναλαμβάνει με νόημα ο Ρέντσι. Προς το παρόν, όμως, η Ευρώπη καθυστερεί, η πραγματικότητα της Ιταλίας δεν αλλάζει και αρκετοί σχολιαστές αρχίζουν και πάλι -έστω και έμμεσα- να κάνουν αναφορά στην πιθανότητα να τεθεί η χώρα υπό εποπτεία, είτε από την τρόικα, είτε «μόνον» από τους αρμόδιους, υποτίθεται, ευρωπαϊκούς θεσμούς…