Προς τον υπουργό Εργασίας
Κύριε υπουργέ, με αφορμή τις εξαγγελίες των τελευταίων ημερών από την κυβέρνηση για καλυτέρευση της εργασίας – της οικονομίας και νέας ελπιδοφόρας πορείας προς… το μέλλον, αλλά μόνο με την παρούσα κυβέρνηση στο τιμόνι της χώρας, σας καταθέτω τα παρακάτω.
● Είναι η 3η φορά που σας ενημερώνω τα τελευταία 2 χρόνια.
● Η ζωή, η καθημερινότητα ενός ποσοστού 30-40% πολιτών κυλάει με πείνα και με την άγρια βαρβαρότητα λόγω φτώχειας και ανέχειας. Δηλαδή οδεύουν στην αρρώστια και τη φρίκη του ζωντανού νεκρού…
● Σας υπενθυμίζω: Ενώ πάω για τα 6 χρόνια άνεργος, μου μεταθέσατε το δικαίωμα σύνταξης από το 2013 για το 2015… ασφαλισμένος από το 1971-72. Ελάχιστο επίδομα κανένα. Προοπτική για κάποια έστω προσωρινή εργασία, καμία. Οταν κάνατε αυτόν τον νόμο, βάλατε στο ίδιο τσουβάλι τον άνεργο 4-5 χρόνια και 66 ετών με τον ήδη χρόνια εργαζόμενο χωρίς διακοπή δημ. υπάλληλο! Δεν πέρασε από τη σκέψη σας ότι στερώντας το δικαίωμα σύνταξης στον άνεργο των 4-5-6 χρόνων και ήδη 66 ετών τον καταδικάζεις σε αργό θάνατο; Και μάλιστα όταν για την κάθε περίπτωση πολίτη έχεις μπροστά σου ανεργία – εφορία – ΦΜ – τράπεζα κ.λπ. Κοντολογίς, είναι το ίδιο να πάει στα 67 χρόνια για σύνταξη ένας ήδη εργαζόμενος χρόνια δημ. υπάλληλος, με έναν άνεργο 5-6 χρόνια και ήδη 66 χρόνων;
● Επειδή είμαι βέβαιος ότι δεν πρόκειται περί λάθους, σκόπιμα αφήνετε στην… τύχη τους, δηλαδή στην πείνα και στον θάνατο μεγάλο αριθμό πολιτών. Τι το θέλετε τότε που επαναλαμβάνετε συχνά ότι η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα κ.λπ.;
● Επίσης αναφέρεσθε όλοι σας στην απασχόληση, τους απασχολήσιμους.
● Οι εργαζόμενοι και η εργασία, λέξεις και έννοιες αιώνων, πού πήγαν; Στα αζήτητα… Δηλαδή, κ. υπουργέ, ποιοι θεωρούνται εργαζόμενοι;… Μήπως μόνο οι βουλευτές και τα μεγάλα στελέχη του κρατικού μηχανισμού; Ρωτάω…
● Τελειώνοντας σας υπενθυμίζω ότι έχω κάνει αίτηση από το 2009 για κάποια 5μηνη προσωρινή εργασία, στο υπουργείο Πολιτισμού, για εργάτης 40 αιτήσεις, σε ΜΚΟ 14 αιτήσεις και σε κάποιους άλλους κρατικούς φορείς 9-10 αιτήσεις, όλες απερρίφθησαν! Δεν μέτρησε ούτε η χρόνια ανεργία, ούτε η ηλικία των 66, ούτε η ακύρωση για 2 χρόνια της σύνταξής μου. Και εκτός αυτών, να πανηγυρίζετε πριν από λίγους μήνες γιατί μού δώσατε ένα 500ρικο! Δηλαδή: τα 24.000 ευρώ (24 μήνες Χ 1.000 €) που μου αφαιρέσατε απ’ την τσέπη μου και περιμένοντας 41 χρόνια δεν… μετράνε στον λογαριασμό!
Σπύρος Χρ. Ροδόπουλος
Αθήνα
………………………………………….
Κατάσχεση
Προς Κικίλια – Αθανασίου κ.λπ. υπεύθυνους: Στις 27/07/2013 με συνέλαβαν οι γνωστοί της ομάδας Δίας, διότι αφαίρεσα μερικές κολόνιες χωρίς να τις πληρώσω, και με οδήγησαν στο περιβόητο Α.Τ. Ακροπόλεως. Ως συνήθως μου αφαίρεσαν ό,τι είχα στις τσέπες: 1) Κινητό το οποίο είχα αγοράσει από τη Wind με επιδότηση και είχα και την απόδειξη μαζί μου και παρ’ όλα αυτά το κατέσχεσαν -πρώτη αυθαιρεσία 2) 1.100 ευρώ συντάξεις των τριών ψυχιατριζομένων αδελφών μου, τα οποία έκλεψαν, κατά τη γνωστή τους τακτική. Μήπως μπορούν να μας δώσουν κάποια απάντηση οι προϊστάμενοί τους ή θα το κουκουλώσουν και αυτό όπως κάνουν πάντα;
Με οργή και αγανάκτηση
Νίκος Τσουβαλάκης
Δραπετσώνα, Πειραιάς
…………………………………………..
Στο Πάνθεον του λαού
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τη στυγερή δολοφονία του παλικαριού από τους φασίστες της Χρυσής Αυγής. Η μνήμη μας είναι και θα παραμείνει ζωντανή όσο ζούμε. Η ιστορία θα τον κατατάξει αιώνια στο πάνθεον των ηρώων που θυσίασαν τη ζωή τους για τους αγώνες του λαϊκού κινήματος. Για λευτεριά και πραγματική δημοκρατία. Για την εξαφάνιση του φασισμού από όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Ο Παύλος Φύσσας στη σύντομη ζωή του αφιερώθηκε με την ψυχή του στον αντιφασιστικό αγώνα. Με τη μουσική του και τα τραγούδια του, τη στάση ζωής του, πολέμησε τον φασισμό όσο κανένας άλλος.
Κάθε μέρα που περνούσε γινόταν όλο και πιο επικίνδυνος, τόσο για την απάνθρωπη ιδεολογία του φασισμού όσο και για τους ανθρωπόμορφους πολιτικούς εκφραστές του, τη Χρυσή Αυγή.
Αυτός ήταν ο κύριος λόγος που όπλισε το χέρι του δολοφόνου του. Δεν ήταν τυχαία η επιλογή του θύματος.
Ο Παύλος με τα τραγούδια του τους χαλούσε τα σχέδια, ιδιαίτερα με την απήχηση που είχε στους νέους, εκεί δηλαδή που η Χρυσή Αυγή ψαρεύει στα θολά νερά, εκμεταλλευόμενη την παντελή έλλειψη, ιδιαίτερα της σημερινής εξουσίας και τα παρεπόμενα της πολιτικής της.
Για τον λόγο αυτό ο Παύλος έπρεπε να βγει από τη μέση.
Στην οικογένειά του τα λόγια λύπης και συμπαράστασης, αν και είναι ειλικρινά, δεν φτάνουν να απαλύνουν τον πόνο τους.
Για τον λαό και όσους αγωνίζονται για λευτεριά και δημοκρατία, ο Παύλος θα παραμείνει αθάνατος.
Τέτοιοι άνθρωποι δεν πεθαίνουν ποτέ!
Γιάννης Κοντονάσιος, συνταξιούχος ΕΛΤΑ, Αθήνα
ΥΓ. * Για τη σημερινή κυβέρνηση η άδικη δολοφονία και η θυσία του Παύλου ήταν αρκετές αν ήθελε να ξεδιαλύνει το κουβάρι της Χρυσής Αυγής…
* Για τους πολίτες που παρασύρθηκαν και την ψήφισαν, η θυσία του Παύλου ας είναι ο φωτεινός φάρος που θα φωτίσει και θα καθαρίσει τη σκέψη τους.
