Του Φώτη Παπούλια

Ο όρος «bank run» στην καθομιλουμένη αποδίδεται ως τραπεζικός πανικός και περιγράφει το τι θα μπορούσε να συμβεί σε μια οικονομία αν οι πολίτες μιας χώρας απέσυραν τις τραπεζικές τους καταθέσεις την ίδια χρονική στιγμή. Την Τρίτη το βράδυ ο υπεύθυνος πρωθυπουργός της χώρας, σε μια συζήτηση καφενειακού επιπέδου, αφού αυτή έγινε στο καφενείο της Βουλής, σύμφωνα με πληροφορίες είπε: «Αν δοθεί στον ΣΥΡΙΖΑ η ευκαιρία (να κυβερνήσει), που δεν θα του δοθεί, τότε στις τράπεζες δεν θα μείνει ούτε ένα ευρώ».

Αν αυτό το είχε υποστηρίξει δημόσια ένας απλός πολίτης, είναι βέβαιο ότι θα είχαν κινηθεί οι προβλεπόμενες διαδικασίες του Ποινικού Κώδικα σύμφωνα με τον οποίο «όποιος δημόσια ή μέσω του Διαδικτύου διαδίδει ή διασπείρει με οποιονδήποτε τρόπο ψευδείς ειδήσεις με αποτέλεσμα να προκαλέσει φόβο σε αόριστο αριθμό ανθρώπων ή σε ορισμένο κύκλο ή κατηγορία προσώπων που αναγκάζονται να προβούν σε μη προγραμματισμένες πράξεις ή σε ματαίωσή τους, με κίνδυνο να προκληθεί ζημία στην οικονομία, στον τουρισμό ή στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή να διαταραχθούν οι διεθνείς της σχέσεις, τιμωρείται με φυλάκιση ώς τρία έτη ή χρηματική ποινή(…) Οποιος από αμέλεια γίνεται υπαίτιος της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή».

Βεβαίως ο κ. Σαμαράς δεν είναι ένας απλός πολίτης, έστω και ανεύθυνος, αυτής της χώρας, είναι ο πρωθυπουργός που οφείλει, τουλάχιστον αυτό μαθαίναμε στα πανεπιστήμια, να προφυλάσσει τους πολίτες από κακόβουλες ενέργειες.

Αρα αν ελαφρά τη καρδία ο κ. Σαμαράς εκστόμισε όσα εκστόμισε, τότε δύο τινά συμβαίνουν: ή είναι αφελής στα όρια της επικινδυνότητας ή γνωρίζει κάτι άλλο.

Για την πρώτη περίπτωση δεν χρειάζεται να αναφερθούμε στο τι θα πρέπει να κάνει, αυτονόητο και ευκολονόητο, ας δούμε τη δεύτερη.

Αν γνωρίζει «κάτι» οφείλει να το πει δημοσίως, αν π.χ. έχει γίνει αποδέκτης πληροφοριών ότι σε περίπτωση εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, «διάφοροι» θα βγάλουν τα λεφτά τους έξω, τότε επιβάλλεται και να τους κατονομάσει και να περιφρουρήσει την ομαλότητα. Ισως δε, θα έπρεπε να κληθεί σε κάποια από τις… αρμόδιες επιτροπές της Βουλής να αποκαλύψει τις πληροφορίες του ή ήδη θα έπρεπε να έχει κινηθεί ο φίλος του διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (ως επιβλέπουσα αρχή), να ζητήσει διευκρινίσεις.

Επειδή τίποτε απ’ όλα αυτά δεν πρόκειται να γίνει, ο Αντ. Σαμαράς ξεκινά την εκστρατεία φόβου, ώστε τα πλέον συντηρητικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας να ξυπνούν και να κοιμούνται με την αγωνία «μη βγει ο Τσίπρας και χάσουμε τα λεφτά μας». Μόνο που ο πρωθυπουργός αγνοεί ότι μια πετυχημένη προπαγάνδα υποστηρίζεται από την ίδια την πραγματικότητα, η οποία δυστυχώς γι’ αυτόν πολλαπλώς τον διαψεύδει.

Το σενάριο «φοβίστε τον κόσμο για να μη βγει ο Τσίπρας» έχει παιχτεί ξανά, μόνο που τώρα η κοινωνία δεν «τσιμπάει», αφού και όταν «τσίμπησε» είδε τα χαΐρια της. Πώς το λέμε αλλιώς, «κουβέντες καφενείου για να περνάει η ώρα»…