Του Μ. Μορφονιού

Πώς τα καταφέρνει ο Μίτσελ και βάζει από κάτω τον Ζέσους, τον Μόγες και τώρα τον Σιμεόνε;

Δεν είναι και μικρό πράγμα όταν οι αντίπαλοί του βρίσκονται στον πάγκο της Μπενφίκα, της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Ατλέτικο Μαδρίτης, ενώ αυτός διευθύνει απλά τον πρωταθλητή Ελλάδας Ολυμπιακό!

Το ενδεχόμενο της συγκυρίας δεν μπορεί να διατηρηθεί ως επιχείρημα, καθώς σύμπτωση που επαναλαμβάνεται, παύει να αποτελεί σύμπτωση. Ετσι ο Μίτσελ, που δεν ήρθε στη χώρα μας με τις προδιαγραφές του Βαλβέρδε σε ό,τι αφορά την προπονητική του κατάρτιση, έχει καταφέρει μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να ξεπεράσει ακόμη και αυτόν τον Βάσκο τεχνικό!

Αλλωστε, το να βάζεις για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά νέους παίκτες στην ενδεκάδα σου και να αντιμετωπίζουν αυτού του βεληνεκούς τις ομάδες σαν να μην τρέχει τίποτα, είναι πράγματι… μαγικό και αξίζει την ανάλυσή μας!

Στου Ρέντη είναι σαφές ότι επικρατεί ο νόμος του Μίτσελ, που δεν σε… καταδιώκει στην περίπτωση της παράβασης, αλλά σε ωθεί στην έξοδο με το… χαμόγελο.

Κάπως έτσι αποχώρησε από την ομάδα ο Αβραάμ Παπαδόπουλος, όταν ο Ισπανός έβαλε μπροστά του πρώτα τον Μαρκάνο και τώρα τον Μποτία. Και με τον ίδιο τρόπο «αχρηστεύτηκε» ο Χαβιέ Σαβιόλα που είχε εξελιχθεί σε υπάλληλο άνευ αντικειμένου.

Στην περίοδο της προετοιμασίας, ο Μίτσελ δεν δίστασε να πει το «ναι» για τη συμμετοχή του Ολυμπιακού στο ICC των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου οι «ερυθρόλευκοι» αντιμετώπισαν σε φιλικά παιχνίδια τη Μάντσεστερ Σίτι, τη Λίβερπουλ και τη Μίλαν και σε αυτά τα ματς αγωνίστηκαν με μοναδικό επιθετικό τον Δημήτρη Διαμαντάκο, ο οποίος είχε μόλις επιστρέψει από τον Εργοτέλη.

Ποιο είναι το «μότο» του Μίτσελ; Οτι για να ανταγωνιστείς αυτές τις ομάδες θα πρέπει να παίξεις με τον ίδιο τρόπο. Κάπως έτσι ανέβασε τον Ολυμπιακό και στο μισό γήπεδο του αντιπάλου, αν και οι ελληνικές ομάδες είχαν μάθει να περιμένουν την εξέλιξη του αγώνα και όχι να προσπαθούν να την προσδιορίζουν.

Μ’ αυτή την τακτική λοιπόν «χτύπησαν» οι «ερυθρόλευκοι» και την Ατλέτικο Μαδρίτης. Η «σκληρή» ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε σε «δαγκώνει» στο κέντρο με σκοπό να σου κλέψει την μπάλα και να σε «σκοτώσει» στην κόντρα επίθεση, ενώ είναι πολύ δυνατή στα στημένα.

Με… φωτοτυπία, προέκυψαν και τα τρία γκολ του Ολυμπιακού: το πρώτο από κομπίνα σε κόρνερ που κατέληξε στο σουτ του Μαζουακού και τα άλλα δύο στην επίθεση στον ανοιχτό χώρο με δημιουργούς τον Ντομίνγκες και τον Κασάμι και εκτελεστές τον Αφελάι και τον Μήτρογλου. Σημείωση: Οι δύο τελευταίοι αναδείχθηκαν πρωταγωνιστές, αν και είχαν τη μικρότερη προσφορά στο παιχνίδι.

Ο Μίτσελ «ξεγέλασε» τον Σιμεόνε «κρύβοντάς» του τον Μανιάτη, τον οποίο παρουσίασε τελευταία στιγμή στο παιχνίδι.

Αρα, από τη στιγμή που καταφέρνει να πείθει τους παίκτες του ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα όταν αντιμετωπίζουν «διάσημους» αντιπάλους, τότε η Ιστορία γράφεται με τον τρόπο που όλοι είδαμε το βράδυ της Τρίτης…