Το περιμέναμε, με ανυπομονησία θα εξομολογηθώ (ακόμη κι αν της Θεσσαλονίκης δεν το αλλάζουμε με τίποτε) και ξεκίνησε. Την Τετάρτη το βράδυ, στην κατάμεστη αίθουσα «Τριάντη» (πλατεία και εξώστες) του Μεγάρου Μουσικής, ο Ορέστης Ανδρεαδάκης κήρυξε την έναρξη του φετινού, επετειακού Διεθνούς Φεστιβάλ Αθηνών, Νύχτες Πρεμιέρας. Εχει τον τρόπο του ο Ορέστης –δεν τον έχρισαν Ιππότη των Γραμμάτων και των Τεχνών για το τίποτα στη Γαλλία– να αναδεικνύει ευγενικά και διακριτικά όσους βοήθησαν τόσα χρόνια τον θεσμό, αλλά και το περιοδικό «Σινεμά» (25α γενέθλια γι’ αυτό). Μίλησε όπως τους έπρεπε και όσο έπρεπε και μετά… άρχισε η ταινία.

Τι κοινό μπορεί να έχει ένας απογοητευμένος εραστής με έναν εξαγριωμένο πολίτη, που πληρώνει συνέχεια κλήσεις, και μια απατημένη νύφη τη μέρα του γάμου της; Η απάντηση ήρθε μέσα από τη μαύρη –ξεκαρδιστική στιγμές, κουραστική άλλες– κωμωδία «Ιστορίες για αγρίους» του Αργεντίνου Νταμιάν Σιφρόν, σε συμπαραγωγή Πέδρο Αλβοδόβαρ. Καυστικό χιούμορ και χαρακτήρες με τους οποίους είτε ταυτίζεσαι είτε θα ήθελες να είσαι. Με τη δολοφόνο μαγείρισσα του μαφιόζου και τη σουρεαλιστικά τρελαμένη νύφη έγινα ένα!

Οπως «ένα» γίναμε όλοι και στο πάρτι που ακολούθησε, στον αύλειο χώρο του Μεγάρου, υπό τις μουσικές επιλογές του Γιώργου Μουχταρίδη. Ολοι ήταν ενθουσιασμένοι. Τζούμας, Φωτόπουλος, Ματσούκα, Πυρπασόπουλος, Μπαζάκα, Πιατάς, Σφακιανάκης (ο συγγραφέας), Μουρσελάς… όλοι εκεί. Ισως από τα πιο ευφυή στιγμιότυπα της βραδιάς –καθώς προβλήθηκε στη μεγάλη οθόνη, ως κομμάτι του αφιερώματος– η δήλωση του σκηνοθέτη Νίκου Περάκη: «Είκοσι χρόνια άπαιχτες ταινίες!». Και κει που νομίζεις πως εννοεί «καταπληκτικές ταινίες», συνεχίζει: «Είκοσι χρόνια έχουν παίξει τα πάντα, εκτός απ’ τις δικές μου»!

Το καλό με τα φεστιβάλ είναι πως αρχίζουν με αδημονία και τελειώνουν με ενθουσιασμό. Πάλι καλά που υπάρχουν δηλαδή, γιατί κάποτε, κι εμείς, οι μη φαν της Gaga (που έφτασε την ίδια ώρα στην Αθήνα), πρέπει να νιώσουμε αυτά τα συναισθήματα.

Νόρα Ράλλη