Της Ελλης Πάνου
Ολος ο καλός ο κόσμος πανηγύρισε με ανακούφιση. Το βρετανικό πολιτικό κατεστημένο και οι θεσμοί (συμπεριλαμβανομένης και της βασίλισσας), οι Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Ευρωκοινοβούλιο, η Ανγκελα Μέρκελ και το ΝΑΤΟ, η δεξιά ισπανική κυβέρνηση με τα δικά της άμεσα αποσχιστικά προβλήματα, οι λεγόμενες «αγορές» με τους απανταχού σπεκουλαδόρους επενδυτές, βεβαίως οι τράπεζες και το 90% των μεγαλοεπιχειρηματιών του Σίτι, όπως είπε και η ομοσπονδία εργοδοτών CBI.
Είναι όλοι αυτοί που συνέβαλαν τα μάλα να μην πάρει η Σκοτία τον δικό της δρόμο, εκφοβίζοντας και κινδυνολογώντας από κάθε κατεύθυνση και με κάθε τρόπο. Και τώρα δείχνουν χωρίς κανέναν ενδοιασμό εκ των υστέρων την ανακούφισή τους με τις γνωστές φράσεις-κλισέ. Ο γ.γ. του ΝΑΤΟ συνεχάρη τον Βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον δηλώνοντας σίγουρος ότι η Βρετανία θα συνεχίσει να παίζει ηγετικό ρόλο στη Συμμαχία. Από τις Βρυξέλλες, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή -κρύβοντας επιμελώς τους μύχιους φόβους της για το επικείμενο δημοψήφισμα που αφορά την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην Ε.Ε.- απεφάνθη ότι το αποτέλεσμα στη Σκοτία είναι πολύ θετικό «για μια ενωμένη, ανοιχτή, ισχυρή Ευρώπη». Ο Ισπανός πρωθυπουργός Ραχόι, ανησυχώντας για τα θεμέλια και της δικής του επικράτειας, εν όψει του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, ανέβασε αμέσως μήνυμα στην κυβερνητική ιστοσελίδα υποστηρίζοντας ότι «οι Σκοτσέζοι απέφυγαν σοβαρές κοινωνικές, θεσμικές και πολιτικές συνέπειες» επειδή απέρριψαν την ανεξαρτησία και επέλεξαν «την πιο ευνοϊκή λύση για όλους: για τους εαυτούς τους, τη Βρετανία και ολόκληρη την Ευρώπη». «Ανακουφισμένοι» δήλωσαν ο Σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και σχεδόν οι περισσότεροι πρωθυπουργοί των ευρωπαϊκών χωρών. Φυσικά ανέβηκαν οι τιμές στις μετοχές όλων των βρετανικών (και σκοτσέζικων) τραπεζών -που είχαν απειλήσει ότι θα μεταφέρουν τα γραφεία τους στην υπόλοιπη Βρετανία εάν η Σκοτία ψηφίσει «ναι»- και τονώθηκε η λίρα στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Παρά τον ενθουσιασμό, αρκετοί Ευρωπαίοι πολιτικοί «ανωνύμως» παραδέχθηκαν ότι το δημοψήφισμα της Σκοτίας δημιουργεί «προηγούμενο» που μπορεί να αποδειχθεί «πρόβλημα» στο μέλλον. Με άλλα λόγια, τίποτε «δεν άλλαξε» και τίποτε δεν θα είναι στο εξής το ίδιο.
