Φανταστείτε κάποιον που βλέπει στον τοίχο φωτογραφίες από τα παιδιά στη Γάζα και σκέφτεται οτιδήποτε άλλο πέρα από την ουσία! Πέρα από αυτό που δείχνουν οι φωτογραφίες. Φανταστείτε κάποια σκέψη που, πάνω από την ανάγκη της αλληλεγγύης προς τα παιδάκια της Γάζας, βάζει άλλες σκοπιμότητες ή δεσμεύσεις. Μάλλον αδιανόητο μοιάζει. Και πράγματι είναι. Φαίνεται αυτό από την εντυπωσιακή και συγκινητική ανταπόκριση που έχουν ιδιαίτερα οι μαθητές, αλλά και οι εκπαιδευτικοί, στην καμπάνια αλληλεγγύης «Ενα τετράδιο για τα παιδιά της Παλαιστίνης».

Κι όμως, η εικόνα αυτή της όμορφης πρωτοβουλίας δεν φαίνεται να αγγίζει κάποιους. Οπως τον διευθυντή του 6ου Δημοτικού Σχολείου Μεταμόρφωσης, που -εκτός του ότι «κατέβασε» την αφίσα της καμπάνιας αλληλεγγύης- επιχείρησε να απομακρύνει από το σχολείο, σπρώχνοντας μάλιστα, την πρόεδρο και την αντιπρόεδρο του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Γ. Σεφέρης», που είχαν πάει στο σχολείο για ενημέρωση. Γιατί -όπως είπε- «Στο δικό μου σχολείο δεν θα μπει»!

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών καταγγέλλει την ενέργεια του διευθυντή και επισημαίνει: «Αλήθεια, σ’ αυτή την περίπτωση είναι “δικό του” το σχολείο. Κι όταν λείπουν οι εκπαιδευτικοί, οι ειδικότητες, το ολοήμερο, το πετρέλαιο, το χαρτί φωτοτυπίας, πάλι δικό του είναι;», Επίσης -όπως επισημαίνει ο σύλλογος- «φαίνεται ότι η ανάγκη κάποιων διευθυντών να εξασφαλίσουν το μέλλον τους σαν “στελέχη της εκπαίδευσης” τους οδηγεί σε άσχημες ατραπούς του μυαλού και της συμπεριφοράς. Τους εκτροχιάζει την ευαισθησία, την ανθρωπιά, αλλά και τη λογική».

Χρήστος Κάτσικας