Του Γιώργου Τσιάρα
Η υπόσχεση για την απόσυρση 34.000 Αμερικανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν, ξεκινώντας από τις αρχές του 2014, ήταν το «κερασάκι στην τούρτα» της πολυαναμενόμενης ομιλίας του Μπαράκ Ομπάμα για την κατάσταση της Ενωσης. Στην ουσία ο Ομπάμα εξήγγειλε τη μείωση στο μισό των Αμερικανών στρατιωτικών που επιχειρούν στη χώρα, δεδομένου ότι σήμερα -δώδεκα χρόνια μετά την εισβολή- υπηρετούν στο Αφγανιστάν περίπου 66.000 Αμερικανοί στρατιώτες.
Στις προγραμματικές δηλώσεις για τη δεύτερη θητεία του, που εκφωνήθηκαν σε αρκετά επιθετικό ύφος έναντι της αντιπολίτευσης, ο επανεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ περιέγραψε το πλαίσιο των πολιτικών του για τη στήριξη της ανάπτυξης, και ιδιαίτερα της αγοράς εργασίας, τις νέες πρωτοβουλίες του για τη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας που διέπει τη μετανάστευση, με κύριο άξονα την υπό όρους χορήγηση αμερικανικής υπηκοότητας σε εκατομμύρια παράνομους μετανάστες, αλλά και την προσπάθειά του για να αλλάξει το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει την οπλοκατοχή: πολιτικές που βέβαια απαιτούν «υπερκομματική» συνεργασία, αφού τα «κουκιά» στο Κογκρέσο δεν βγαίνουν χωρίς την υποστήριξη της ρεπουμπλικανικής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.
Παράλληλα, ο Ομπάμα παρουσίασε το «πράσινο» όραμά του για την Αμερική, τονίζοντας πως η στροφή προς εναλλακτικές πηγές ενέργειας δεν είναι απλώς μια πολιτική «φιλική για το περιβάλλον», αλλά και ένας πολύ σοβαρός μοχλός οικονομικής ανάπτυξης. Ετσι, ο Ομπάμα στάθηκε αρκετά στα σχέδιά του για νέες επενδύσεις στη λεγόμενη «καθαρή» ενέργεια, στις δημόσιες υποδομές και, βέβαια, την ενίσχυση του εκπαιδευτικού συστήματος, με στόχο πάντα τη μείωση της σταθερά υψηλής ανεργίας.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ τόνισε ακόμη πως η κυβέρνησή του παραμένει προσηλωμένη στη στήριξη της μεσαίας τάξης, μέσω νέων αυξήσεων στη φορολογία των πλουσίων σε συνδυασμό με μικρότερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες που αφορούν τον πολύ κόσμο. Για το θέμα του ελλείμματος, μάλιστα, ο Ομπάμα δεν έχασε την ευκαιρία να επιπλήξει τους Ρεπουμπλικανούς πως κατασκευάζουν τη μία τεχνητή κρίση μετά την άλλη στο θέμα του προϋπολογισμού, ταυτόχρονα όμως τους διαβεβαίωσε πως η νέα θητεία του θα είναι ιδιαίτερα… μετρημένη, αφού κάθε νέα δαπάνη θα αντισταθμίζεται από νέες περικοπές σε άλλα κονδύλια, ώστε να μην αυξηθούν τα ήδη τεράστια ελλείμματα.
Ως γνωστόν, οι ΗΠΑ παραμένουν στο χείλος του δημοσιονομικού γκρεμού, αφού αν τα κόμματα δεν καταλήξουν σε νέα συμφωνία ώς την 1η Μαρτίου, θα τεθούν αυτομάτως σε ισχύ περικοπές ύψους 1,2 τρισ. δολαρίων.
Μεγάλος «χαμένος» της ομιλίας ήταν πάντως η εξωτερική πολιτική, αφού ο πρόεδρος των ΗΠΑ απέφυγε να πάρει ξεκάθαρη θέση για την πολιτική που θα ακολουθήσει έναντι της Συρίας και του Ιράν. Να σημειωθεί πως, για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους, την ομιλία παρακολούθησαν και είκοσι νεαρά άτομα, θύματα της βίας από πυροβόλα όπλα, συμπεριλαμβανομένης και μιας μικρής μαθήτριας που επέζησε από το μακελειό στο Δημοτικό Σχολείο Σάντι Χουκ του Νιούταουν.
