Λονδίνο Του Ισαάκ Α. Καριπίδη
REUTERS/Luke MacGregor
Η Μόιρα είναι μια πολύ καλή φίλη. Αυτό που την κάνει ξεχωριστή είναι η απόλυτη ειλικρίνειά της. Δεν πρόκειται ποτέ να σου πει ψέματα ή να σου «χρυσώσει το χάπι». Είναι αυτό που λέμε ντόμπρος άνθρωπος.
Η φίλη μου η Μόιρα είναι βέρα Σκοτσέζα. Αγαπάει τον τόπο της όσο λίγα πράγματα στον κόσμο. Αγαπάει τους Σκοτσέζους όπως την οικογένειά της. Συχνά μιλάει γι’ αυτούς με τρόπο μοναδικό. Με θαυμασμό για την ιστορία τους. Με αγάπη για τους αγώνες τους. Με στοργή και πόνο για τη σκληρή καθημερινότητα κάποιων από αυτούς.
Είναι γνήσια αριστερή. Οχι γιαλαντζί, ούτε λόγω μόδας. Πιστεύει ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει μόνο αν τα αριστερά κόμματα έρθουν στην εξουσία και οι ηγέτες τους επενδύσουν στον άνθρωπο και όχι στο σύστημα. Είναι όμως και εθνικίστρια. Ηθελε να κερδίσει ο Αλεξ Σάλμοντ. Ηταν κοντά του όλα αυτά τα χρόνια. Στο επιτελείο του. Προσπαθώντας να πείσει τους Σκοτσέζους να ψηφίσουν «ναι». Πίστευε ότι έτσι ο λαός της θα ζούσε καλύτερα. Οτι τα παιδιά των φτωχών Σκοτσέζων, κυρίως, θα είχαν καλύτερο μέλλον. Για τη Μόιρα ήταν ένα όραμα για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Η ελπίδα πως η ανεξάρτητη χώρα θα μεταχειριζόταν όλους τους πολίτες με τον σεβασμό που τους αξίζει.
Συνεπώς, η απογοήτευσή της ήταν μεγάλη όταν ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα. Χθες είχαμε μια μακρά συζήτηση. Μεταξύ των άλλων, μου είπε ότι πολλοί Σκοτσέζοι νιώθουν απογοητευμένοι από το Εργατικό Κόμμα για τη θέση που πήρε στο δημοψήφισμα. «Γιατί συντάχθηκε με τους Συντηρητικούς του Ντέιβιντ Κάμερον». Θεωρούν ότι τους πρόδωσε και ότι πια αυτό δεν αντικατοπτρίζει τις βασικές αξίες τους. Απογοήτευση που, όπως επισήμανε, θα φανεί στις εκλογές του Μαΐου.
Ο ρόλος των ΜΜΕ
Από την άλλη, σύμφωνα πάντα με τη Μόιρα, απογοητευτικός ήταν και ο ρόλος των Μέσων Ενημέρωσης. Από τις 37 εφημερίδες που κυκλοφορούν στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνο μία είχε δίκαιη και ακριβή κάλυψη του δημοψηφίσματος. Η «Sunday Herald». «Ολες οι υπόλοιπες παρουσίαζαν “τη δική τους αλήθεια”, χωρίς τον αντίλογο», όπως μου είπε χαρακτηριστικά.
Και το χειρότερο από όλα; Το BBC. «Υποτίθεται ότι είναι ένα δημόσιο μέσο που παρέχει δίκαιη και ακριβή πληροφόρηση. Απέτυχε παταγωδώς να εκπληρώσει αυτό το καθήκον. Ηταν εξωφρενικά προκατειλημμένο», μου είπε θυμωμένη, για να συμπληρώσει ευθύς αμέσως: «Ηδη πολλοί Σκοτσέζοι έχουμε αποφασίσει να μην πληρώσουμε από εδώ και πέρα το τέλος των 145 λιρών που πρέπει να πληρώνουν όλοι όσοι θέλουν να βλέπουν BBC».
Η νίκη τού «όχι», σύμφωνα με τη Μόιρα, οφείλεται κυρίως στις υποσχέσεις που έδωσαν οι αρχηγοί των τριών μεγάλων κομμάτων για περισσότερες εξουσίες στη Σκοτία. «Κατάφεραν να πείσουν πολλούς αναποφάσιστους την τελευταία στιγμή να ψηφίσουν “όχι”».
Η αλήθεια όμως είναι πως πρόκειται για υποσχέσεις που είναι πολύ δύσκολο να τηρηθούν, γιατί από τη μια υπάρχουν ήδη αντιδράσεις τόσο μέσα στο Συντηρητικό Κόμμα όσο και στις άλλες χώρες του Βασιλείου και από την άλλη το Εργατικό Κόμμα βρίσκεται σε άκρως δυσμενή θέση.
Δεν είναι όμως όλα μαύρα και άραχνα. Ισως το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι αυτό το δημοψήφισμα αφύπνισε τους Σκοτσέζους. Ενεργοποίησε τον λαό, ιδιαίτερα τους νέους, ύστερα από χρόνια απελπισίας και απάθειας. «Και αυτό ίσως είναι το μεγαλύτερο κέρδος για ολόκληρη τη Σκοτία», μου είπε η φίλη μου αφήνοντας να εννοηθεί πως τώρα πια ο λαός της Σκοτίας θα παρακολουθεί πιο προσεκτικά τις κινήσεις του Λονδίνου.
