Αψήφιστα ζήτησε τη στήριξη της Μέρκελ ο ΘΑμαράθ για να φέρει τα πάνω κάτω στην πολιτική σκακιέρα· να κινούνται διαγωνίως οι πύργοι, οριζοντίως και καθέτως οι τρελοί κι ο βασιλιάς με καλλιγραφικά οχτάρια, σαν μεθυσμένος δυόμιση ώρα της νυχτός. Διότι επιθυμεί διακαώς να εκδιώξει την τρόικα, να ελαφρύνει τον κοσμάκη από βάρη που ο ίδιος κοψομεσιάστηκε να του φορτώσει, να κάνει χαρτοπόλεμο τα μνημόνια· άχρηστοι τόμοι με ψιλά γράμματα, που δεν έκαναν τον κόπο να διαβάσουν ούτε όσοι τα επικύρωσαν στη Βουλή. Τον είδε στα κάγκελα η Κάνγκελα και τον απέφυγε με γαλιφιές, πως είναι τάχα το καλύτερο κοπέλι της, πως τόσα χρόνια δεν άκουσε «όχι» απ' τα χείλη του, πως συμμορφώνεται χωρίς δεύτερη κουβέντα στις άνωθεν υποδείξεις.
Μάλιστα του έβγαλε κεραστικό γλυκιά κρέμα με ιπποφαές. Στην Καλαμάτα τέτοιους καρπούς τούς πετούν στους τράγους και ξινίζουν τα μούτρα τα ζωντανά. Συνήθως προσφέρουν περγαμόντο σε παρόμοιες βίζιτες, αλλά, τι να κάνει, έκρυψε τη δυσφορία του ο Αντωνάκης και το κατάπιε αμάσητο το φίλεμα της φίλης. Ελλοχεύουσα στον περιβάλλοντα χώρο η δοκησίσοφος Σοφί άδραξε την ευκαιρία απ' το μαλλί θριαμβολογώντας: Δεν του έφερε αντιρρήσεις, δεν τον άδειασε, δεν του τράβηξε το αφτί όπως άλλοτε, καυχήθηκε, άρα η επίσκεψη κρίνεται άκρως επιτυχημένη. Ας όψεται ο άσπλαχνος κι αχάριστος Παπούλιας που θέτει σε κίνδυνο του Αντουάν τον θώκο· οι θητείες τους θα ολοκληρωθούν, κατά τα φαινόμενα, ταυτοχρόνως.
Οταν έχεις απέναντί σου έναν διαταραγμένο, συντετριμμένο άνθρωπο δεν του πας κόντρα, Σοφάκι μου. Ακόμα κι η άτεγκτη Γερμανίδα μπορεί να καταλάβει το διπολικό σύνδρομο που βασανίζει το πουλέν της. Αφού φαγώθηκε να εγκαταστήσει για τα καλά τους εκπροσώπους των δανειστών στη χώρα, ανακρούει πρύμναν, ενόψει προεδρικής εκλογής, και βιάζεται να τους δείξει την έξοδο. Η παρέα του Ματίας Μορς βολεύει, ωστόσο, τόσο την κυβέρνηση που της χρεώνει όλα τα δεινά, όσο και την αντιπολίτευση που νοηματοδοτείται από την παρουσία της με την οποία έχουμε πια εξοικειωθεί όλοι εμείς.
Κοντός ψαλμός αλληλούια! Μας βλέπω να παραφράζουμε τους στίχους του Μεγάλου Αλεξανδρινού: Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι της τρόικας δεν ήλθαν./ Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,/ και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν./ Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους./ Οι ανίκανοι τροϊκανοί ήσαν μια κάποια λύσις. Φοβούμαι όμως πως, αφού βύθισε τους πολίτες σε βαριά κατάθλιψη, ο πρωθυπουργός πάσχει από συμπεριφορική αυτομομφή. Να το προσέξετε εκεί στο Μαξίμου, όπου ακούγεται να τραγουδά τις νύχτες: Ενα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,/ που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,/ κι αφού τον Τσίπρα δεν μπορώ στην κάλπη να σκοτώσω,/ φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου. Ενοχικά και τα μετέωρα φέρνουν νερά στα δυτικά και τα βόρεια.
Μετέωρος [email protected]
