Ευθύνες στην Ευρωπαϊκή Ένωση για τη ραγδαία αύξηση του αριθμού των νεκρών μεταναστών επιρρίπτει η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, που σημειώνει πως «χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες χάνουν τη ζωή τους σε μια απελπισμένη προσπάθεια να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές».
Η νέα έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, «Ζωές έρμαιες: Πρόσφυγες και Μετανάστες σε κίνδυνο στην κεντρική Μεσόγειο» περιγράφει λεπτομερώς τα ευρήματα των πρόσφατων επισκέψεων στην Ιταλία και τη Μάλτα, συμπεριλαμβανομένου ενός ερευνητικού ταξιδιού σε ιταλικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού. Οι συνεντεύξεις με επιζώντες από τα ναυάγια, με εμπειρογνώμονες και με τις αρχές, εκθέτουν την πραγματικότητα των κινδύνων που αντιμετωπίζουν όσοι
δραπετεύουν από τον πόλεμο, τη δίωξη και τη φτώχεια, καθώς και τη θλιβερή ανταπόκριση των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών.
«Καθώς η ΕΕ χτίζει όλο και ψηλότερα τείχη, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες διασχίζουν ολοένα και περισσότερο τη Μεσόγειο, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να φτάσουν στις ευρωπαϊκές ακτές. Στοιβαγμένοι σε ετοιμόρροπες βάρκες από αδίστακτους λαθρεμπόρους,
κάθε εβδομάδα εκατοντάδες παραπαίουν ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, ανάμεσα στην ελπίδα και την απελπισία», δήλωσε ο John Dalhuisen, διευθυντής για την Ευρώπη και την Κεντρική Ασία.
«Από την αρχή του έτους, περισσότεροι από 2.500 άνθρωποι πνίγηκαν ή εξαφανίστηκαν στη Μεσόγειο στο δρόμο από τη Βόρεια Αφρική. Η Ευρώπη δεν μπορεί να αγνοήσει την τραγωδία που εκτυλίσσεται στο κατώφλι της. Η ΕΕ και τα μέλη της πρέπει επειγόντως να διαθέσουν περισσότερα πλοία για έρευνα και διάσωση στην κεντρική Μεσόγειο, με τη σαφή εντολή να σώζουν ζωές στην ανοικτή θάλασσα καθώς και επαρκείς πόρους για το σκοπό αυτό» συμπλήρωσε.
Σημαντική αύξηση των αφίξεων στα σύνορα Ελλάδας – Τουρκίας
Η έκθεση σημειώνει πως λόγω της αποτελεσματικής σφράγισης των χερσαίων συνόρων με την Τουρκία, απόρροια των αυξημένων μέτρων ελέγχου των συνόρων, η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που φθάνουν στην Ελλάδα είναι εξαναγκασμένοι να ακολουθήσουν τις πιο επικίνδυνες θαλάσσιες διαδρομές. «Κατά τους πρώτους οκτώ μήνες του 2014, περισσότερα από 22.000 άτομα, τα περισσότερα των οποίων διέφευγαν από τη σύγκρουση στη Συρία και το Αφγανιστάν, έχουν φτάσει σε σκάφη μέσω αυτών των διαδρομών» σημειώνει η Διεθνής Αμνηστία.
«Η Ελλάδα πρέπει να διασφαλίσει την πρόσβασή τους στις διαδικασίες ασύλου καθώς και τις κατάλληλες συνθήκες υποδοχής. Για το σκοπό αυτό, η ΕΕ και τα κράτη μέλη θα πρέπει να παρέχουν στην Ελλάδα όλη την απαραίτητη υποστήριξη», δήλωσε ο Ηλίας Αναγνωστόπουλος, διευθυντής του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας.
Η έκθεση προσδιορίζει διαρθρωτικές αδυναμίες στις υπηρεσίες έρευνας και διάσωσης στην κεντρική Μεσόγειο και καλεί για πιο ασφαλείς και νόμιμες διόδους προς την Ευρώπη, για τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από τις συγκρούσεις και τις διώξεις. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω της επανεγκατάστασης, των προγραμμάτων ανθρωπιστικής εισδοχής και της διευκόλυνσης της οικογενειακής επανένωσης. Η έκθεση επισημαίνει επιπλέον την ανάγκη για επανεξέταση των κανονισμών του Δουβλίνου, οι οποίοι καθορίζουν την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου στην ΕΕ.
«Κίνδυνος η θάλασσα»
Στην Ιταλία και τη Μάλτα, η Διεθνής Αμνηστία μίλησε με περισσότερους από 50 πρόσφυγες και μετανάστες. Πολλοί είχαν παρόμοιες ιστορίες για τους κινδύνους που αντιμετώπισαν κατά το ταξίδι τους στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων ξυλοδαρμών και συνωστισμού. Κάποιοι από αυτούς είναι επιζώντες ναυαγίων ή άλλων θανατηφόρων περιστατικών.
Ο Μοχάμεντ, ένας 22χρονος από τη Δαμασκό της Συρίας, δήλωσε στη Διεθνή Αμνηστία: «Όταν φύγαμε από τη Λιβύη, ήμασταν 400 άτομα με περίπου 100 ακόμα παιδιά. Έπρεπε να μπούμε σε βάρκες με κουπιά για να φτάσουμε στο μεγαλύτερο σκάφος. Στην αρχή δεν μπορούσα να δω το μεγάλο σκάφος, αλλά όταν το είδα, ήταν άθλιο. Δεν ήθελα να επιβιβαστώ, αλλά ο λαθρέμπορος με απείλησε με όπλο. Χρειάστηκαν δύο ώρες για να επιβιβαστούν όλοι. Περίπου στις 2 π.μ. άκουσα πυροβολισμούς. [Μια βάρκα με ένοπλους άνδρες] ήρθαν μπροστά από τη βάρκα μας. Προσπαθούσαν να σταματήσουν το σκάφος μας για περίπου τέσσερις ώρες. Πυροβόλησαν από πολλές πλευρές. Όταν ξημέρωσε, έφυγαν. Το κατεστραμμένο σκάφος ταλαντευόταν. Εμείς ρίξαμε όλες τις τσάντες μας στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των σωσιβίων - θέλαμε να ζήσουμε!».
Η διεθνής κατακραυγή για να γίνουν περισσότερα για τη διάσωση ζωών στη θάλασσα δεν έτυχε κάποιας ουσιαστικής ενέργειας από τους ηγέτες της ΕΕ. «Η πρόσφατη πρόταση για παρέμβαση της Frontex, του οργανισμού της ΕΕ για την εποπτεία των συνόρων, θα είναι ένα θετικό βήμα, μόνο εάν αναπτυχθούν επαρκή μέσα στη θάλασσα από τα κράτη μέλη της ΕΕ και με σαφή εντολή που θα τονίζει την έρευνα και διάσωση» συμπλήρωσε ο Dalhuisen.
Η Διεθνής Αμνηστία επίσης υποστηρίζει, ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου, κατά τον οποίο το κράτος μέλος της ΕΕ στο οποίο έγινε η αρχική άφιξη είναι υπεύθυνο για την επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου, δημιουργεί μια άδικη πίεση προς τις χώρες που συμμετέχουν στις επιχειρήσεις διάσωσης, καθώς μεταφέρει τη μακροπρόθεσμη ευθύνη για την εκπλήρωση των αναγκών των αιτούντων ασύλου και παράτυπων μεταναστών.
«Ανεξάρτητα από τους κινδύνους και τα μέτρα της ΕΕ να τους κρατήσει εκτός, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα συνεχίσουν να διακινδυνεύουν τη ζωή τους και τις ζωές των παιδιών τους, καθώς προσπαθούν να διαφύγουν από χώρες με εμπόλεμες συρράξεις, παραβιάσεις δικαιωμάτων και οικονομική αστάθεια. Τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν μπορούν να τους οδηγούν στην πιο επικίνδυνη θαλάσσια διαδρομή στον κόσμο και στη συνέχεια να τους εγκαταλείπουν στη μοίρα τους», κατέληξε ο John Dalhuisen.
Διαβάστε ΕΔΩ την έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας «Ζωές έρμαιες: Πρόσφυγες και Μετανάστες σε κίνδυνο στην κεντρική Μεσόγειο»
efsyn.gr
