Του Γιώργου Σταματόπουλου
Η κυβερνητική εκπρόσωπος αμφισβήτησε τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης που έκανε για την «Εφ.Συν.» η εταιρεία Public Issue. Με γεια της και χαρά της. Εχει κάθε δικαίωμα, όπως επίσης έχει κάθε δικαίωμα να τα σχολιάσει όσο πικρόχολα, όσο αστεία, όσο λαϊκιστικά επιθυμεί. Ετσι κι αλλιώς, ελάχιστοι δίνουν βάση στα περισσότερα που προσπαθεί να αρθρώσει για να υπερασπιστεί την κυβέρνησή της. Τι διάολο, ψωμί να φάει της δίνει τούτη η κυβέρνηση, τι ψωμί δηλαδή… τέλος πάντων, δικός της λογαριασμός. Ο καθείς μάχεται υπέρ των μικρών ή μεγάλων συμφερόντων του, αδιαφορώντας εντούτοις εάν ζημιώνει άλλους με τα όπλα με τα οποία μάχεται. Ας πούμε ότι όλα τούτα είναι αποδεκτά στο πλαίσιο της κατ’ αυτόν τον τρόπο ασκούμενης πολιτικής, υποφερτά· κάπως δικαιολογούνται επιτέλους από τον σύγχρονο ορθό λόγο.
Το θηλυκό θηρίο, όμως, της πολιτικής δεν αρκέστηκε στη λεκτική αμφισβήτηση· απεκάλεσε τη δημοσκόπηση προπαγάνδα… Αυτή είναι η κατάντια της δημοκρατίας, αυτών τέλος πάντων που ομνύουν στο όνομά της και την ίδια ώρα ασελγούν στο σώμα της. Η παράνοια φαίνεται να έχει καταλάβει πολλά κυβερνητικά μυαλά. Μόνο αν δεχτούμε αυτή την υπόθεση θα μπορέσουμε να αντέξουμε το κακόγουστο, μιαρό, εξωφρενικό πολιτικό θέατρο, με πρωταγωνιστές τους πάντες: εκπροσώπους κομμάτων και κυβέρνησης, υπουργούς, βουλευτές, πρωθυπουργό, αντιπρόεδρο, τηλεοπτικούς (και έντυπους) δημοσιογραφικούς αστέρες. Ως σκηνοθέτη αυτού του θιάσου μόνο τον σκανδαλιάρη θεό Πάνα θα μπορούσαμε να φανταστούμε, τον τρισκατάρατο αυτόν τραγοπόδαρο, εκμαυλιστή ψυχών και σωμάτων. Ο θίασος, λοιπόν, μίλησε για προπαγάνδα· το τόλμησε και αυτό, ο θίασος που ζει μόνο από την προπαγάνδα. Πώς τα βγάζει πέρα κανείς μ’ όλους αυτούς τους κάκιστους ηθοποιούς; Η κυρία Βούλτεψη αποκάλεσε την αποκάλυψη της πραγματικότητας, έστω της δυνάμει ή οιονεί πραγματικότητας, προπαγάνδα κατηγορώντας ευθέως τους υπεύθυνους της εταιρείας. Αφοπλιστική και λακωνική, όπως αρμόζει στους αξιοπρεπείς, ήταν η απάντηση της εταιρείας: «Προπαγάνδα είναι η συγκάλυψη της πραγματικότητας, όχι η αποκάλυψή της».
Οι κατηγορίες επεκτείνονται και στην εφημερίδα, ότι τάχα υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ως εκ τούτου δημοσιεύει τέτοιες δημοσκοπήσεις. Η εφημερίδα δημοσιεύει όλες τις δημοσκοπήσεις, ανεξαρτήτως ποια κόμματα αυτές ευνοούν, και ας λένε άλλα κάποιοι γυρολόγοι των εντύπων. Η κατάντια δεν έχει επικρατήσει -είπαμε- μόνο στους πολιτικούς, αλλά και στους δημοσιογράφους, τους καιροσκόπους αυτούς κυρίους συναδέλφους.
Η εφημερίδα στηρίζει τη διαφορετικότητα, τα εναλλακτικά κινήματα και όσους αντιστέκονται στη λαίλαπα του καπιταλισμού (τώρα τον λένε οικονομική κρίση…) ασκώντας ταυτόχρονα δριμεία κριτική σ’ αυτούς που έχουν ξεκινήσει πόλεμο εναντίον της κοινωνίας, στην άνευ όρων δηλαδή παραδομένη στις ορέξεις των δανειστών κυβέρνηση, στα παπαγαλάκια της δημοσιογραφίας και στην άρχουσα της χώρας τάξη, όποια κι αν είναι αυτή.
Λίγος σεβασμός δεν βλάπτει, τουναντίον είναι συμπεριφορά εκ των ων ουκ άνευ απέναντι στους ψηφοφόρους που θέλουν να νιώθουν πολίτες και όχι πρόβατα και απέναντι στους αναγνώστες που δεν είναι λωτοφάγοι.
