Του Κ. Μανωλιουδάκη
Μαρτυρική για τους φίλους του Παναθηναϊκού η χθεσινή βραδιά στο Εστορίλ των… καρπουζιών, μετά την ταπεινωτική ήττα με 2-0 που μετέτρεψε σε εφιάλτη τα όποια όνειρα πρόκρισης υπήρχαν στη φετινή ευρωπαϊκή πορεία.
Οι Πορτογάλοι, που σημείωσαν την πρώτη νίκη της ιστορίας τους σε φάση ομίλων ευρωπαϊκής διοργάνωσης και τη δεύτερη συνολικά στην Ευρώπη, «μάδησαν» το «τριφύλλι» στο δεύτερο ημίχρονο, βγάζοντας στη φόρα τις χτυπητές του αδυναμίες και τα χτυπητά λάθη του Γιάννη Αναστασίου.
Ξέραμε, άλλωστε, πως ο Παναθηναϊκός δεν έχει την ποιότητα που επιτάσσει το όνομά του και η «βαριά» φανέλα του, αλλά τούτη τη φορά δεν είχε απέναντί του αντίπαλο με μεγαλύτερο μπάτζετ και παίκτες-σταρ, όπως συνέβη με την Ντιναμό Μόσχας. Βρήκε μια ομάδα που για πρώτη φορά χθες κράτησε το «μηδέν» στα μετόπισθεν, που είχε σημειώσει μόλις μία νίκη σε επτά αγώνες της φέτος και που ταυτόχρονα τον φιλοξένησε σε ένα γήπεδο άδειο από κόσμο, που σε καμία περίπτωση δεν το λες έδρα.
Οι εμμονές του προπονητή του Παναθηναϊκού, με την επιστροφή κατ’ αρχάς του Κοτσόλη κάτω από τα δοκάρια, του Τριανταφυλλόπουλου στην ενδεκάδα και του «αόρατου» Πέτριτς στην κορυφή της επίθεσης, υπήρξαν καταλυτικές ως προς την εικόνα και το αποτέλεσμα του αγώνα.
Συν τοις άλλοις, το «πείραμα» του ανέτοιμου Μπαϊράμι αποδείχτηκε… φαεινή ιδέα!
Πλέον, ο Παναθηναϊκός βγαίνει αυτόματα εκτός του «κόλπου» της πρόκρισης στην επόμενη φάση και το ζητούμενο είναι να περισώσει, όσο αυτό είναι δυνατόν, το πρεστίζ και την υπόληψή του.
Στο πρώτο ημίχρονο και οι δύο ομάδες παρουσιάστηκαν επιφυλακτικές σε τέτοιο βαθμό που δεν υπήρχαν καν υποψίες ευκαιριών, με εξαίρεση ένα σουτ πάνω από τα δοκάρια του Μπρούνο Λόπες για την Εστορίλ.
Υπάρχει και μια φάση για… σεμινάριο. Ο Πέτριτς έδωσε στον Ατζαγκούν, αυτός γλίστρησε μόνος του, έχασε την μπάλα, εκείνη κοντράρισε σ’ ένα πόδι, έφτασε δεξιά στον ολομόναχο Μπαϊράμι κι αυτός για… να του φύγει το βάρος, την κλότσησε κάπου που δεν υπήρχε κανένας!
Γενικά, μόνο από την αριστερή πλευρά, με κάποια ανεβάσματα του Νάνο και την παρουσία του δραστήριου Ντίνα δημιουργούσε υπεραριθμία και… υποψία ρηγμάτων. Ο Μπούρμπος από δεξιά δεν περνούσε το κέντρο, οι Ζέκα – Πράνιτς είχαν πρώτο μέλημα να κρατούν τις θέσεις τους και ο Ατζαγκούν από τον άξονα έβρισκε συνήθως τοίχο μπροστά του.
Στο δεύτερο ημίχρονο, οι Πορτογάλοι έριξαν στο ματς τον καλύτερό τους επιθετικό, τον Κλέμπερ, που κρατούσαν στον πάγκο, αύξησαν την επιθετικότητά τους και «φόρτωσαν» τη δεξιά τους πλευρά, «χτυπώντας» τα ανεβάσματα του Νάνο. Οι κινήσεις αυτές αποδείχτηκαν ματ για την Εστορίλ, ενώ το «τριφύλλι» μέσα σε 20 λεπτά είχε δεχτεί δύο γκολ πριν το καταλάβει. Η σεμνή τελετή είχε λάβει (άδοξα και μαρτυρικά) τέλος…
