Η επίπλαστη ενότητα και οι οριακές σχέσεις ηγεσίας-βουλευτών αναδείχθηκαν ξεκάθαρα την περασμένη εβδομάδα στο ΠΑΣΟΚ με αφορμή και την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα πρέπει να προβληματίζεται ιδιαιτέρως για την επόμενη ημέρα εξαιτίας των σφοδρών αναταράξεων που σημειώθηκαν στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, των βολών που δέχτηκε από κορυφαία στελέχη του κόμματός του αλλά λόγω των προτάσεων που ακούστηκαν για μια νέα κυβερνητική λύση για να αποφευχθούν οι πρόωρες, με φόντο την προεδρική εκλογή.

Παρά το γεγονός ότι η ΚΟ τήρησε τη γραμμή στην ψηφοφορία, το πολιτικό μήνυμα που εξάγεται και θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό το μεσοδιάστημα μέχρι το Φεβρουάριο, είναι ότι ο κ. Βενιζέλος εισέπραξε από ένα σημαντικό μέρος της παράταξης που ηγείται ένα είδος αναγκαστικής ανοχής προς το πρόσωπό του και τη στρατηγική που εφαρμόζει.

Στην περίπτωση που οι επισημάνσεις βουλευτών και κομματικών παραγόντων για γενναίες αλλαγές σε πρακτικές και πολιτικές δεν εισακουστούν, και τις οποίες όμως δε φαίνεται ικανός και διαθέσιμος να τις κάνει ο νυν αρχηγός της Χαριλάου Τρικούπη, τότε όλα είναι ανοιχτά και δεν αποκλείεται η αμφισβήτηση να λάβει ευρύτερες διαστάσεις.

Προς το παρόν, ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος θα συνεχίσει να κλυδωνίζεται επιτείνοντας την αγωνία του μεγάρου Μαξίμου για τη διατήρηση της κυβερνητικής συνοχής και ταυτόχρονα, όσο δεν επιτυγχάνεται η κοινή συνισταμένη σχετικά με τη διεύρυνση του χώρου της Κεντροαριστεράς ανάμεσα σε ηγεσία, εσωκομματική αντιπολίτευση και συμπράττοντες με το ΠΑΣΟΚ, η κατάσταση νευρικής κρίσης και αποσύνθεσης καλά θα κρατεί.

Δημήτρης Κουκλουμπέρης
efsyn.gr