Μικροφωνική και πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες που βρίσκονται έγκλειστοι στο Α.Τ. Ελληνικού, θα πραγματοποιηθεί σήμερα Σάββατο, στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Σουρμένων, με σύνθημα «Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος» και αίτημα να κλείσουν τα κρατητήρια του Ελληνικού.

Στο σχετικό κάλεσμα τονίζεται ότι «στο Ελληνικό λειτουργούν κρατητήρια μεταναστών, οι οποίοι κρατούνται παράνομα, σε άθλιες συνθήκες, για πάνω από 20 μήνες, χωρίς να υπάρχει ποινικό αδίκημα που να τους βαραίνει, με μόνη δικαιολογία την έλλειψη άδειας παραμονής. Οι μετανάστες στοιβάζονται σε κελιά 3 επί 3, πάνω από 20 άτομα στο κάθε ένα».

«Πριν μερικές μέρες, την 1η του Οκτώβρη, τρείς μετανάστες διεκδικώντας την απελευθέρωσή, τους αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν. Στη συνέχεια έγινε μικρή εξέγερση που κατεστάλη βίαια από την αστυνομία. Οι δύο από τους τρείς μεταφέρθηκαν σε άλλα κρατητήρια και ο ένας αφέθηκε ελεύθερος», αναφέρει η ανακοίνωση.

Και συνεχίζει: «Τον Ιούλιο του 2011 νεαρός μετανάστης από το Πακιστάν έχασε τη ζωή του στα εν λόγω κρατητήρια, όταν αρνήθηκαν προκλητικά και κατ’εξακολούθηση να του προσφέρουν ιατρική περίθαλψη, ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα αισθανόταν αδιαθεσία», επισημαίνει η ανακοίνωση.

Όλη την εβδομάδα, από τις 19:00 έως τις 22:30 θα συγκεντρώνονται στον Χώρο Αλληλεγγύης και Δράσης «Υπόστεγο» (25ης Μαρτίου 38, Αργυρούπολη), ρούχα και σκεπάσματα για τους μετανάστες.

Η ανακοίνωση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών:

«Μετά την κατ’ επανάληψη εφαρμογή της απάνθρωπης γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους που προβλέπει την επ’ αόριστον κράτηση, τρεις κρατούμενοι στο Α.Τ. Ελληνικού εξεγέρθηκαν ενάντια στην παράταση της 18μηνης κράτησής τους.

Ούτε αιχμάλωτοι, ούτε υπόδικοι, ούτε κατηγορούμενοι. Χωρίς δικαιώματα και νομική προστασία – απλά κρατούμενοι. Παραδομένοι σ’ ένα χώρο εξαίρεσης δικαιωμάτων, επ’ αόριστον κρατούμενοι υπό συνθήκες ψυχικής και σωματικής εξόντωσης, οι κρατούμενοι στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι οι αποδιοπομπαίοι τράγοι μιας κοινωνίας που βυθίζεται μέρα με την μέρα στη βαρβαρότητα, είναι τα εξιλαστήρια θύματα μιας Ευρώπης που, ακριβώς την ώρα που μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα, συσσωρεύει πτώματα στα εξωτερικά της σύνορα.

Στις συνθήκες της κρίσης, το κράτος, αδυνατώντας να ενσωματώσει τη διαφορά, καταστέλλει και εξαιρεί όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Επικαλούμενη συνθήκες «έκτακτης ανάγκης», η εξουσία αποφαίνεται περί της αξίας της ζωής, τοποθετώντας την μέσα στο στρατόπεδο. Με πράξεις και παραλείψεις, το σύστημα εγκλεισμού των μεταναστών-ριών οδηγεί ακόμα και στην φυσική εξόντωση των αποκλεισμένων, των οποίων η κατάσταση εκφεύγει από κάθε νομικό έλεγχο. Οι μετανάστες και μετανάστριες όμως δεν είναι οι μόνοι στο στόχαστρο του αποκλεισμού και της εξαίρεσης».

efsyn.gr