Στην εφημερίδα το «Βήμα της Κυριακής» δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ με τίτλο «Όταν η πλουτοκρατία ανακάλυψε τον Αλέξη…», στο οποίο, ανάμεσα σε πολλά και διάφορα για την κ. Γιάννα Αγγελοπούλου και την οικογένειά της, δημοσιεύεται η εξής παράγραφος:

«Ο υιός Παναγιώτης είναι υπότροφος του Πανεπιστημίου του Σικάγου στα οικονομικά, υποστηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει παρευρεθεί σε ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα σε πλατείες και λέγεται ότι αρθρογραφεί μ, μάλλον στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, υπέρ αριστερών θέσεων».

Εντυπωσιάζει η ακρίβεια και η σαφήνεια (!) του ρεπορτάζ, αφού μέσα σε τρεις αράδες χρησιμοποιούνται οι φράσεις «λέγεται ότι…», «με ψευδώνυμο», «μάλλον στην…».

Ο συντάκτης δεν τολμά, βέβαια, να αναφέρει από ποιους «λέγεται» ούτε να αποκαλύψει το «ψευδώνυμο». Οσο για εκείνο το «μάλλον στην “Εφημερίδα των Συντακτών”», είναι μόνο για να τον λυπούνται όσοι διάβασαν το κείμενό του.

Αλήθεια, έτσι υπηρετεί τη δημοσιογραφική δεοντολογία ή μήπως η δεοντολογία και το ήθος της εφημερίδας του του επιτρέπουν να δημιουργεί εντυπώσεις επικαλούμενος φήμες και εικασίες;

Δεν γνωρίζει, άραγε, ότι στην «Εφημερίδα των Συντακτών» τόσο οι συντάκτες της όσο και οι δεκάδες συνεργάτες της, από ένα ευρύτατο ιδεολογικό-πολιτικό φάσμα, γράφουν ελεύθερα και επώνυμα τις απόψεις τους χωρίς λογοκρισία, χωρίς να αυτολογοκρίνονται και κυρίως χωρίς να τους υπαγορεύουν άλλοι τι θα γράψουν και πώς θα το γράψουν;

Ν.Β.
efsyn.gr