Της Μαρίας Δήμα

Και οι πεθερές δικαιούνται να λαμβάνουν αποζημίωση για ψυχική οδύνη, σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο ανέτρεψε αντίθετη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών που είχε απορρίψει, ως μη νόμιμο, το αίτημα πεθεράς να της επιδικαστεί χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης την οποία υπέστη από τον θάνατο της νύφης της, με την οποία ζούσαν μαζί και είχαν άριστες σχέσεις.

Με την απόφασή του, το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο (Α’ Τμήμα, πρόεδρος ο αντιπρόεδρος του ΣτΕ, Νίκος Σακελλαρίου, εισηγητής ο πάρεδρος Χαράλαμπος Κομνηνός) δέχεται, για πρώτη φορά, ευθέως ότι δικαιούνται πεθερά και πεθερός αποζημίωση για ψυχική οδύνη, κάτι που είχε δεχτεί παλαιότερα μόνον ο Αρειος Πάγος με σχετικές αποφάσεις. Και αναπέμπει την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο, προκειμένου να ανακαθοριστούν τα ποσά της αποζημίωσης.

Οι δικαιούχοι

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ΣτΕ, μεταξύ των προσώπων που δικαιούνται αποζημίωση, «εκτός του συζύγου και των εξ αίματος συγγενών κατ’ ευθεία γραμμή και εκ πλαγίου έως δεύτερου βαθμού, περιλαμβάνονται και οι εξ αγχιστείας πρώτου βαθμού (πεθερός, πεθερά, νύφη και γαμπρός)».

Ετσι, δεν είναι πλέον δυνατόν να υπάρξουν αντιρρήσεις στο αμφισβητούμενο, μέχρι πρόσφατα, σχετικό δικαίωμα των εγγύτερων και στενώς συνδεόμενων με αποβιώσαντες συγγενείς τους. Διότι οι συγγενείς αυτοί είχαν δοκιμαστεί ψυχικά από την απώλεια και στόχος είναι η ανακούφιση του ηθικού και ψυχικού πόνου τους. Αυτό ισχύει ακόμη και για την περίπτωση που δεν συζούσαν, αλλά έμεναν χωριστά.

Η απόφαση του ΣτΕ αφορά την περίπτωση 26χρονης μητέρας που μετά τη γέννηση του τέταρτου παιδιού της πέθανε, καθώς ο διευθυντής της γυναικολογικής κλινικής του Νοσοκομείου Καλαμάτας ξέχασε κομμάτι του πλακούντα στη μήτρα. Η νεκροψία-νεκροτομή έδειξε: «Παραμονή ξένου σώματος (υπόλειμμα πλακούντος) μετά την καισαρική τομή εντός της κοιλότητας της μήτρας που προκάλεσε προοδευτικά διάχυτη σηψαιμία. Η σηψαιμία κατέληξε σε σηπτικό σοκ, το οποίο εξελίχθηκε σε διάχυτη ενδοαγγειακή πήξη».

Οι συγγενείς τής άτυχης μητέρας προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη κατά του νοσοκομείου, ζητώντας αποζημίωση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο επιδίκασε σε όλους τους συγγενείς, ακόμη και στην πεθερά, αποζημίωση, αλλά το Εφετείο «απέκλεισε» από την αποζημίωση την πεθερά, την οποία αποκατέστησε υλικά και ηθικά το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο.