Γράμμα από τα… ξένα
Για τους Βρετανούς το άλογο είναι όπως η ιερή αγελάδα στην Ινδία. Το να φάει άλογο ένας Βρετανός δεν απέχει πολύ από τον κανιβαλισμό
ΛΟΝΔΙΝΟ Του Ισαάκ Α. Καριπίδη
«Γιατί τους πήρε τόσο καιρό να ανακαλύψουν το αλογίσιο κρέας στα λαζάνια; Γιατί το τυρί που χρησιμοποιούν ήταν μασκαρπόνε». Αυτό ήταν το ανέκδοτο της εβδομάδας που κυκλοφορούσε στο σχολείο του Αλέξανδρου, του μεγάλου μας γιου. Πρόκειται για ένα από τα πολλά που ακούγονται τον τελευταίο καιρό εδώ στην Βρετανία, καθώς το διατροφικό σκάνδαλο με το κρέας αλόγου που πουλήθηκε και καταναλώθηκε ως βοδινό διανύει αισίως την τέταρτη εβδομάδα.
Το πρόβλημα για τους Βρετανούς, όπως λέει ο Ματ, ένας πολύ καλός φίλος από το Μάντσεστερ που ζει και εργάζεται τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο, δεν είναι μόνο ηθικό ή υγείας. Είναι κάτι παραπάνω. «Αν μας πουλούσαν χοιρινό ή ακόμη και κρέας καμήλας για βοδινό, το θέμα δεν θα είχε πάρει τις σημερινές του διαστάσεις. Για τον μέσο Βρετανό το άλογο έχει μια ξεχωριστή θέση στην ψυχοσύνθεσή του». «Δηλαδή;», τον ρώτησα γεμάτος απορία. «Κοίτα πρώτα απ' όλα σε πόσα σπορ χρησιμοποιούμε τα άλογα. Κοίτα τι δημοσιότητα παίρνουν οι αγώνες και οι επιδείξεις με αυτά. Κοίτα πόσες φάρμες έχουν άλογα, ακόμη και αν οικονομικά τούς είναι ασύμφορο», μου είπε γεμάτος περηφάνια. «Για μας, αν θες να σου το πω διαφορετικά, το άλογο είναι σαν την ιερή αγελάδα στην Ινδία. Είμαστε συναισθηματικά συνδεδεμένοι μαζί του, όσο με κανένα άλλο ζώο. Το να φάει άλογο ένας Βρετανός δεν απέχει πολύ από τον κανιβαλισμό». «Και πού είναι η ψυχρή λογική του Βορειοευρωπαίου;», τον ρώτησα χαμογελώντας. «Σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει. Αλλά στην τελική, υπάρχει αγάπη που κρύβει μέσα της τη λογική;», αναρωτήθηκε μάλλον ρητορικώς και κλείσαμε εκεί την κουβέντα.
Για όλους εμάς που δεν είχαμε την ευκαιρία να ζήσουμε κοντά σε άλογα, ίσως αυτά να ακούγονται κάπως παράξενα και με μια δόση υπερβολής. Ο Ζίγκι, ένας πενηντάρης Πολωνός αρχιμάστορας, μου είπε πως «κατά την άποψή του, γίνεται πολύς ντόρος για το τίποτα. Αν το κρέας είναι υγιεινό, έχει λίγη σημασία αν προέρχεται από άλογο ή μοσχάρι». Αλλωστε, όπως μου είπε, τα παιδιά της γενιάς του στην Πολωνία μεγάλωσαν τρώγοντας λουκάνικα από κρέας αλόγου γιατί ήταν πιο φτηνό. «Πάθαμε τίποτα εμείς;», αναρωτήθηκε, μάλλον ρητορικώς και αυτός, και κλείσαμε εκεί την κουβέντα.
Οπως και να έχει, τις τελευταίες δύο εβδομάδες τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι οι Βρετανοί έχουν αλλάξει διατροφικές συνήθειες. Ενας στους πέντε έχει σταματήσει να αγοράζει προϊόντα που περιέχουν επεξεργασμένο κρέας. Επιπλέον, οι πολιτικές διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα είναι πρωτοφανείς. Ετσι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι αποκαλύψεις για το διατροφικό σκάνδαλο δεν πρόκειται να σταματήσουν εδώ.
