Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης συζήτησαν ειδική μέριμνα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για οικογένειες χωρίς κανένα εργαζόμενο, ενώ δηλώνουν ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις στο Δημόσιο
Της Αλίκης Μάτση
Σε μια απόπειρα να εκτονώσουν την αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια που προκαλείται από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές της τρικομματικής κυβέρνησης, Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης αποφάσισαν χθες, μετά τρίωρη σύσκεψη στο μέγαρο Μαξίμου, να ανακοινώσουν, γενικώς και αορίστως προς το παρόν, μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας, κυρίως των νέων, αλλά και να στείλουν ένα ακόμη μήνυμα προς εφησυχασμό: Οτι δεν θα υπάρξουν απολύσεις στον δημόσιο τομέα.
Οι ενέσεις αισιοδοξίας κρίθηκαν απαραίτητες μετά την επισήμανση του Φ. Κουβέλη στη διάρκεια της σύσκεψης ότι «πρέπει να δώσουμε πράγματα στην κοινωνία γιατί είναι έτοιμη να εκραγεί».
Πάντως, όπως προκύπτει, η κυβέρνηση επανέρχεται στο γνωστό «δόγμα» που πρώτος ο πρώην πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου είχε εκστομίσει ως στόχο: Να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε οικογένεια!
Για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης, σύμφωνα με πληροφορίες, ο παρών στη σύσκεψη υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης εισηγήθηκε την εξοικονόμηση ποσού 400 εκατ. ευρώ από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, αν και ο ίδιος αρνήθηκε να ανοίξει τα χαρτιά του στις δηλώσεις του μετά τη σύσκεψη.
«Δικαιώνουν» τον ΓΑΠ
Λίγο πιο συγκεκριμένος υπήρξε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ, ο οποίος έκανε λόγο για «ειδική μέριμνα για οικογένειες χωρίς κανέναν εργαζόμενο» και για λήψη συγκεκριμένων μέτρων προς αυτή την κατεύθυνση που θα ανακοινωθούν εντός των επομένων ημερών. Βενιζέλος και Κουβέλης ανακοίνωσαν επίσης ότι στόχος εφεξής είναι όλοι οι άνεργοι να έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Ηταν ο κ. Κουβέλης επίσης που καθησύχασε τους δημοσίους υπαλλήλους, ότι δεν θα υπάρξουν απολύσεις, λέγοντας πως «κινητικότητα και αξιολόγηση δομών και προσωπικού δίνουν την απάντηση». Για το ίδιο θέμα, ο Ε. Βενιζέλος είπε ότι οι απολύσεις είναι «μυθολογία».
Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι, σε μια προσπάθεια να διασώσουν εαυτούς και αλλήλους, ενόψει της έλευσης της τρόικας την ερχόμενη εβδομάδα και με δεδομένη την υστέρηση των εσόδων, με ό,τι αυτή μπορεί να συνεπάγεται, έθεσαν ο καθένας, τουλάχιστον στις δημόσιες δηλώσεις τους, και άλλα θέματα στο τραπέζι: Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ την αναγκαιότητα «προγραμματικής συμφωνίας της κυβέρνησης με τις τράπεζες για τη χρηματοδότηση της αγοράς». Ο δε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τη δημιουργία χρηματοδοτικών θεσμών μέσω του υπουργείου Ανάπτυξης, προς ενίσχυση νέων επιχειρηματιών.
30 εκατ. στους αγρότες
Οι πληροφορίες φέρουν επίσης να συζητήθηκε η εξοικονόμηση 30 επιπλέον εκατ. ευρώ προκειμένου να δοθούν στους αγρότες για το πετρέλαιο κίνησης, χωρίς να ληφθούν οριστικές αποφάσεις.
Πάντως ο κ. Βενιζέλος έριξε εμμέσως και το καρφί του ως προς την αποτελεσματικότητα των υπουργών, λέγοντας πως «τα περισσότερα μέτρα είναι άμεσα. Δηλαδή είναι ζητήματα που πρέπει να τα πάρουν πάνω τους οι υπουργοί και να μας αναφέρουν ότι έγιναν πολύ σημαντικά βήματα μέσα σε λίγες μέρες. Διότι πρέπει να δώσουμε τώρα, τους πρώτους μήνες του 2013, αυτή την αίσθηση ότι αλλάζει ο ρυθμός».
ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ
* «Σε άλλη μία συνάντηση, η τριανδρία της καταστροφής επιβεβαιώνει την ακολουθούμενη μνημονιακή πολιτική του “λάθους”» σχολίασε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ενώ όσον αφορά τα μέτρα για τους ανέργους έκανε λόγο για υποκρισία των κυβερνώντων «όταν ειδικά ο κρυπτόμενος πρωθυπουργός θεωρεί ότι θα την αντιμετωπίσει εφαρμόζοντας επιθετικότερα την ίδια πολιτική λιτότητας, που μέσα σε λιγότερο από τρία χρόνια την τριπλασίασε». Εκτίμησε δε ότι η «προσηλωμένη στη στρατηγική τής κ. Μέρκελ» συγκυβέρνηση Σαμαρά «θα πάρει την απάντησή της από τον ελληνικό λαό, μαζικά, ειρηνικά και αποφασιστικά στην απεργία της 20ής Φεβρουαρίου».
«Τα κόμματα της συγκυβέρνησης εμπαίζουν και προκαλούν τους ανέργους και ειδικά τους νέους» σχολίασε το ΚΚΕ προσθέτοντας ότι «αντί για μέτρα προστασίας τους, η κυβέρνηση στέλνει σ’ αυτούς χαράτσια και εξοντωτικούς φόρους και χρηματοδοτεί τους μεγάλους επιχειρηματίες» καθώς και ότι «αξιοποιεί την ανεργία για να τσακίσει μισθούς και εργασιακά δικαιώματα και να καταδικάσει τους νέους σε μισθούς πείνας και σε ένα εφιαλτικό εργασιακό καθεστώς».
