ΙΣΠΑΝΙΑ Η διαμαρτυρία στις 23 Φλεβάρη διοργανώθηκε «από κάτω» προς τα πάνω, από πολλές μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες οργανώσεις πολιτών και συλλογικότητες.
Της Κορίνας Βασιλοπούλου
Υπάρχουν 23 λόγοι για να βγουν οι Ισπανοί στους δρόμους στις 23 του Φλεβάρη. Η φτώχεια, η ανεργία, η διαφθορά, οι εξώσεις, οι αυτοκτονίες είναι μόνο μερικοί από αυτούς. Εξ ου και η «παλίρροια των πολιτών» (#mareaciudadana το σχετικό hashtag στο twitter) που θα ξεχυθεί σήμερα στους δρόμους της χώρας, αναμένεται να είναι μεγάλη. Πρόκειται για μια πανεθνική διαμαρτυρία κατά του «οικονομικού πραξικοπήματος» που διοργανώθηκε «από κάτω» προς τα πάνω. Οχι δηλαδή από τα κόμματα και τα μεγάλα συνδικάτα, αλλά, από πολλές μικρές, μεσαίες και μεγαλύτερες οργανώσεις πολιτών και συλλογικότητες.
Η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας δεν έγινε τυχαία. Στις 23 Φλεβάρη του 1981, έξι μόλις χρόνια μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο, ο στρατηγός Αντόνιο Τεχέρο αποπειράθηκε να ανατρέψει τη νεοσύστατη ισπανική δημοκρατία εισβάλλοντας ένοπλος μέσα στη Βουλή. Εκείνη τη μέρα, χιλιάδες Ισπανοί βγήκαν στους δρόμους για να υπερασπιστούν το δημοκρατικό πολίτευμα. Σήμερα, επί τη ευκαιρία εκείνης της επετείου, οι πολίτες κινητοποιούνται εκ νέου «για να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας και να αρνηθούμε τις περικοπές και τις βάρβαρες πολιτικές της λιτότητας με τις οποίες διοχετεύονται κεφάλαια προκειμένου να ικανοποιηθεί η απληστία των αγορών και των διεφθαρμένων πολιτικών», όπως αναφέρει το σχετικό ανακοινωθέν.
Περισσότερες από 200 οργανώσεις συμμετέχουν σε αυτή τη διαμαρτυρία, οι περισσότερες από τις οποίες δημιουργήθηκαν μέσα στα δύο με τρία τελευταία χρόνια. Πρώτα ξεπήδησε την άνοιξη του 2011 το κίνημα των αγανακτισμένων ή το «κίνημα της 15ης Μάη» (15-Μ), όπως το αποκαλούν συνήθως οι Ισπανοί, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός κόμματος ή συνδικάτου, το οποίο κατήγγειλε ανοιχτά την οικονομική κρίση και το έλλειμμα δημοκρατίας με συνθήματα όπως «Αυτή δεν είναι κρίση, είναι απάτη» και «Δεν μας εκπροσωπείτε», μια κραυγή διαμαρτυρίας απέναντι στην τάξη των πολιτικών. Αυτά, ενώ η Ισπανία είχε ακόμα σοσιαλιστική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο. Αργότερα, αφότου τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε – και μάλιστα, με απόλυτη πλειοψηφία – το δεξιό Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι για να «ολοκληρώσει» την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους που ξεκίνησαν οι σοσιαλιστές, πολλοί άλλοι κοινωνικοί φορείς και συλλογικότητες άρχισαν να βλέπουν το φως.
Η «πράσινη παλίρροια» για την προάσπιση της δημόσιας παιδείας και η «λευκή παλίρροια» που αγωνίζεται κατά της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας υγείας είναι από τις πιο γνωστές. Δίπλα τους, ολόκληρο πλήθος από συνδικαλιστικά, φεμινιστικά, οικολογικά και νεολαιίστικα κινήματα, άλλα υπέρ των μεταναστών, κ.λ.π. Κάποια έχουν πολύ συγκεκριμένο στόχο, όπως το κίνημα κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, κατά των περικοπών στον τομέα του πολιτισμού και η ιδιαίτερα δυναμική «Πλατφόρμα των πληγέντων από την Υποθήκη» (ΡΑΗ), η οποία υπέβαλε δική της τροπολογία στη Βουλή για την προστασία των δανειοληπτών και το προηγούμενο Σάββατο διοργάνωσε πορείες κατά των εξώσεων σε περισσότερες από 50 πόλεις. Είναι και η Yayoflautas, η οργάνωση των συνταξιούχων, παππούδων και γιαγιάδων, που αγωνίζονται για μια αξιοπρεπή διαβίωση και για να έχουν τα εγγόνια τους ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον.
Ολοι αυτοί θα συγχωνευθούν σήμερα στην «παλίρροια των πολιτών», η οποία φιλοδοξεί να πλημμυρίσει πολλές ισπανικές πόλεις, η μεγαλύτερη, όπως αναμένεται, στην πρωτεύουσα Μαδρίτη, όπου τέσσερις πορείες που θα ξεκινήσουν από διαφορετικά σημεία θα ενωθούν στην εμβληματική Plaza Neptuno, την «Πλατεία του Ποσειδώνα». Απέναντι σε μια διαμαρτυρία που έχει δηλώσει την πρόθεσή της να είναι απόλυτα ειρηνική, η κυβέρνηση θα εξαπολύσει μόνο στην πρωτεύουσα 1.650 άντρες των ειδικών δυνάμεων.
Οι ίδιοι οι διοργανωτές, μεταξύ των οποίων θα βρίσκονται και μέλη του πυροσβεστικού σώματος, δηλώνουν ότι θα διασφαλίσουν τον ειρηνικό χαρακτήρα των διαδηλώσεων. Τα συνθήματα, ωστόσο, λόγω της γενικότερης κατάστασης, αναμένεται να είναι ιδιαίτερα εμπρηστικά. Δεν είναι μόνο το σκάνδαλο διαφθοράς που πλήττει το Λαϊκό Κόμμα και για το οποίο έρχονται καθημερινά νεότερα στοιχεία στη δημοσιότητα ή η αμαυρωμένη εικόνα των ανακτόρων, κυρίως για τις μίζες που φέρεται να εισέπραττε ο γαμπρός του βασιλιά Χουάν Κάρλος.
Για κακή τύχη της ισπανικής κυβέρνησης, χθες δόθηκαν στη δημοσιότητα οι προβλέψεις της Κομισιόν που αναθεωρούν όλες τις «αισιόδοξες» προβλέψεις του πρωθυπουργού Ραχόι προς το χειρότερο. Ετσι, η ύφεση φέτος αναμένεται να είναι της τάξης του 1,4%, η ανεργία να φτάσει στο 27% και το έλλειμμα να ξεπεράσει το 10% εξαιτίας της διάσωσης των τραπεζών. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, δεν θα εκπληρώσει τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2013 ούτε για το 2014. Για να της δοθεί παράταση, θα πρέπει να πάρει και άλλα μέτρα λιτότητας.
Ενας λόγος παραπάνω για να είναι όλα τα βλέμματα στραμμένα στη σημερινή διαδήλωση. «Πείτε με υπερβολικό, αλλά, το μέλλον της Ισπανίας θα κριθεί σήμερα, είτε βρέξει είτε χιονίσει, ανάλογα με την επιτυχία ή την αποτυχία των διαδηλώσεων», έγραφε στη διαδικτυακή εφημερίδα El Publico o πολύ καλός αριστερός δημοσιογράφος και συγγραφέας Αρτούρο Γκονσάλες. «Σήμερα θα κριθεί το κατά πόσο θέλουμε πραγματικά αλλαγές ή αν είμαστε μόνο λόγια».
……………………………………………………………………………………………………………………………………….
23 λόγοι για να βγει ένας Ισπανός στον δρόμο
1. Εργασιακή μεταρρύθμιση
2. Αύξηση του ΦΠΑ
3. Ιδιωτικοποίηση της υγείας
4. Ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας
5. Αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα
6. 70% περισσότερες απολύσεις σε σχέση με το 2011
7. Αύξηση των διδάκτρων στα Πανεπιστήμια
8. Περισσότερες από 500 εξώσεις κάθε μέρα
9. Νομοσχέδιο για την παιδεία
10. Μείωση του επιδόματος της ανεργίας
11. Κατάργηση του «δώρου» για τους δημοσίους υπαλλήλους
12. Φορολογική αμνηστία για τους μεγαλοαπατεώνες
13. Αύξηση των δικαστικών εξόδων
14. Διαφθορά
15. Κατάργηση των φοροαπαλλαγών για την πρώτη κατοικία
16. Διάσωση των τραπεζών
17. 26,6% ανεργία
18. 56,5% ανεργία στους νέους
19. Σκάνδαλο με τα ταξίδια των πολιτικών στην Α' θέση
20. Τα προνόμια των πολιτικών
21. Το 27,2% των παιδιών κάτω από το όριο της φτώχειας
22. Αύξηση του αριθμού των αυτοκτονιών
23. Κατάργηση της αυτόματης τιμαριθμικής προσαρμογής των συντάξεων
ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΦΟΡΑ;
