«Κάηκε» ο Φουρλάνος; Ο νεαρός μέσος προτιμήθηκε έναντι του Ζέκα από τον Φάμπρι αλλά βρισκόταν σε… άλλο γήπεδο
Του Κ. Μανωλιουδάκη
Ο «κανονικός» Παναθηναϊκός εμφανίστηκε στο γήπεδο έστω και κατόπιν εορτής στο σαββατιάτικο 3-1 με τον ΟΦΗ, και όλοι δηλώνουν πλέον αισιόδοξοι στην προσπάθειά του να περισώσει κάτι από την τραγωδία της χρονιάς διεκδικώντας την έξοδό του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Τα «λιοντάρια» του Φάμπρι στον αγώνα με τον ΟΦΗ ήταν βασικά δύο: Ο Ιμπραήμ Σισοκό και ο Χάρης Μαυρίας.
Οι δύο ακραίοι του Ισπανού έκαναν «όργια» απέναντι στον… δύσμοιρο Κουρδάκη και τον… δυστυχισμένο Ιωαννίδη, οι οποίοι έβλεπαν διαρκώς την πλάτη τους και δεν είχαν κανέναν τρόπο να τους σταματήσουν. Ειδικά ο Σισοκό πέρασε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο τον Ιωαννίδη, που έζησε ένα από τα πιο εφιαλτικά βράδια της καριέρας του.
Ξεκάθαρο ότι ο Ιβοριανός αποτελεί τον παίκτη-βαρόμετρο του Παναθηναϊκού, όντας ο πιο ποιοτικός στο έμψυχο δυναμικό της ομάδας, κι εκείνος που μπορεί από μόνος του να αλλάξει τη μοίρα ενός αγώνα. Είναι καλά ο Σισοκό (βλέπε Ατρόμητος, Αστέρας Τρίπολης, ΟΦΗ), είναι καλός και ο Παναθηναϊκός. Δεν είναι καλά, ο Παναθηναϊκός δεν βλέπεται, γίνεται προβλέψιμος, δεν έχει φαντασία' και πάνω απ' όλα δεν έχει τον παίκτη που θα τον κουβαλήσει στις πλάτες του. Το μόνο που έλειψε το Σάββατο από τον Σισοκό ήταν το γκολ. Τίποτα άλλο.
Υστερα από αρκετό καιρό επέστρεψε στα υψηλά του στάνταρ και ο Μαυρίας. Ο,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο Παναθηναϊκός, μαζί με τον Καπίνο, από την περίφημη «next green generation».
Μπήκε στο ματς αποφασισμένος, φρέσκος, αεράτος κι έδειχνε ασταμάτητος στο «ένας εναντίον ενός» που αποτελεί άλλωστε και το φόρτε του. Ετρεξε επίσης πολύ, κάλυψε σωστά τους χώρους, ντούμπλαρε τον μπακ της πλευράς του, τον Μαρίνο, και στα μέσα του ημιχρόνου… παρέδωσε πνεύμα. «Εσκασε», κατά το λαϊκότερον, και αντικαταστάθηκε από τον Φάμπρι, ο οποίος δικαιώθηκε πέρα ώς πέρα για την επιλογή του να τον επαναφέρει στην ενδεκάδα.
Δεν έγινε εντούτοις το ίδιο με τον Σπύρο Φουρλάνο. Ο νεαρός μέσος προτιμήθηκε έναντι του Ζέκα από τον Φάμπρι, αλλά από την αρχή βρισκόταν σε… άλλο γήπεδο! Εμοιαζε χαμένος, δεν μάρκαρε σωστά επιτρέποντας στον αντίπαλο να κυκλοφορεί με άνεση την μπάλα, έκανε αβίαστα λάθη, δεν κράτησε την μπάλα, δεν πέρασε πάσες. Δεν έκανε τίποτα.
Μοιραία, ο προπονητής είχε μπροστά του ένα αναπόφευκτο δίλημμα: να τον κρατήσει στο ματς μέχρι το τέλος του ημιχρόνου ή να τον αντικαταστήσει αμέσως προκειμένου να ελαχιστοποιήσει τον κίνδυνο της «ζημιάς» για την ομάδα του. Αποφάσισε το δεύτερο.
Σήκωσε τον Ζέκα για ζέσταμα από το πρώτο 15λεπτο του αγώνα και φαινόταν ότι θα τον ρίξει στο ματς πριν από το 30′. Ωστόσο, το εξαιρετικό και σαφώς τυχερό γκολ του Μαρίνου τον ανάγκασε να το ξανασκεφτεί. Η άμεση ισοφάριση του ΟΦΗ ωστόσο δεν του άφηνε άλλα περιθώρια. Ο Φουρλάνος αντικαταστάθηκε στο 37′, ο Ζέκα που τον αντικατέστησε ήταν από τους κορυφαίους και ο Φάμπρι δικαιώθηκε. Διόρθωσε το λάθος του, έστω και αν ήταν άκομψη η πρακτική του.
Πολλοί εκτιμούν ότι δεν ήταν σωστός ο τρόπος για ένα νέο και ταλαντούχο παιδί. Οτι υπάρχει κίνδυνος να «καεί». Στη φάση που είναι ο Παναθηναϊκός, ωστόσο, το… κάψιμο θα ήταν πολύ μεγαλύτερο για τον ίδιο τον σύλλογο. Και η ομάδα βρίσκεται σε τέτοιες περιπτώσεις πάνω απ' όλους.
Σε τελική ανάλυση, ο Φουρλάνος και ο κάθε Φουρλάνος θα πρέπει μέσα στο γήπεδο να αρπάζουν τις ευκαιρίες που τους δίνονται και ταυτόχρονα να έχουν τα «άντερα» για να παίξουν στον Παναθηναϊκό, βγαίνοντας πιο δυνατοί και αποφασισμένοι να αποδείξουν πράγματα από τέτοιες διαδικασίες. Εάν δεν μπορούν, δεν κάνουν για τον Παναθηναϊκό. Τόσο απλά.
