Το χτίσιμο του ΠΑΟΚ μπορεί να περιμένει
Tου Κ. Πετρωτού
Η κοινή λογική λέει ότι παιχνίδια όπως αυτό με την Κέρκυρα δεν είναι για τον ΠΑΟΚ από εκείνα που προσφέρονται για συμπεράσματα, αφού η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων είναι πολύ μεγάλη.
Υπάρχει, όμως, κάτι στο οποίο μπορεί να σταθεί κάποιος, αν βέβαια θυμάται πώς άρχισε αυτή η σεζόν για τον ΠΑΟΚ.
Ποιο είναι αυτό; Πως ο ΠΑΟΚ έχει αλλάξει τη λογική με την οποία πορευόταν. Το χιλιοειπωμένο ως επιχείρημα από τον Δώνη και τους Βρύζα – Γεωργιάδη, όσο μιλούσαν (γιατί πλέον έχουν σωπάσει…), «φτιάχνουμε ομάδα», εγκαταλείπεται όσο φτάνουμε προς το φινάλε της περιόδου, και δίνει τη θέση του στην υποχρέωση του ΠΑΟΚ να κόψει πρώτος το νήμα στα πλέι οφ του πρωταθλήματος και να εξασφαλίσει θέση στον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας, εκεί όπου όλα μπορούν να γίνουν για να σηκώσει η ομάδα και μια κούπα ύστερα από δέκα χρόνια.
Ο Ιβάν Σαββίδης δεν θέλει η χρονιά να περάσει χωρίς να έχει κερδίσει κάτι σημαντικό και το σκεπτικό του το πέρασε στους υπόλοιπους.
Αν επιχειρήσουμε να αναλύσουμε χρονικά το ζήτημα θα δούμε ότι η μεγάλη αλλαγή άρχισε την περίοδο των μεταγραφών.
*Αποκτήθηκε ο Κατσουράνης για 1,5 χρόνο (το ίδιο και ο Βούκιτς που ακόμη δεν τον είδαμε) γιατί ο ΠΑΟΚ καιγόταν να βρει παίκτες με προσωπικότητα.
*Ηρθε ο Ιτάνζ για να πάρει αμέσως φανέλα βασικού και να εγκαταλείψει ο ΠΑΟΚ την προσπάθεια προώθησης και στήριξης του Γλύκου.
*Κι ακόμη, ντύθηκαν στα ασπρόμαυρα τρεις δανεικοί ποδοσφαιριστές (Σίλντενφελντ, Καμαρά, Ολίσε) που κρίθηκε ότι μπορούν να προσφέρουν άμεσα και να ενισχύσουν τον «Δικέφαλο» σε θέσεις όπου «πονούσε». Ωστόσο είναι αμφίβολο αν θα στηριχθεί πάνω τους ο ΠΑΟΚ για να φτιάξει τη νέα ομάδα από το καλοκαίρι και μετά.
Και φτάνουμε στο παιχνίδι με την Κέρκυρα, εκεί όπου ο Δώνης αποφάσισε να ρίξει στη μάχη τον Γκαρσία, που πολύ δύσκολα θα τον ξαναβγάλει. Στον ΠΑΟΚ που χτίζεται είναι αμφίβολο αν θα έκανε μία τέτοια επιλογή ο 43χρονος τεχνικός. Στη σημερινή ομάδα, όμως, που θέλει να βγάλει ό,τι καλύτερο μπορεί μέσα στο επόμενο τρίμηνο, ο Ουρουγουανός είναι απαραίτητος. Γεμίζει το κέντρο, ενώ προσθέτει προσωπικότητα και αυτοπεποίθηση στους συμπαίκτες του.
Ενδεχομένως και ο ρόλος του Σαλπιγγίδη να ήταν διαφορετικός αν δεν είχε αγωνιστικό στόχο ο ΠΑΟΚ φέτος. Τώρα, όμως, δεν είναι δυνατόν να αγνοηθεί ένας παίκτης που μετρά 180 γκολ στις επαγγελματικές κατηγορίες.
Ο Πάμπλο και ο Σάλπι, μαζί με τον Λίνο που μοιάζει να περνάει δεύτερη νεότητα, τον Λάζαρ και τον Κλάους που από πέρσι έγιναν παίκτες της ραχοκοκαλιάς του ΠΑΟΚ έχουν και μεγαλύτερο κίνητρο απ' όλους τους υπόλοιπους, να πετύχει η ομάδα τους κάτι σπουδαίο. Ιδιαίτερα, να σηκώσουν ένα κύπελλο που λείπει τα τελευταία χρόνια με δεδομένο ότι στην Ευρώπη έχει πετύχει σπουδαία πράγματα. Κι αυτή η δίψα μπορεί να αποδειχθεί ο καλύτερος σύμμαχος του Δώνη.
