Πώς δεν ήρθε στον Παναθηναϊκό του Νικόλα Πατέρα
Του Θ. Ασημακόπουλου
Ο Μίκαελ Λάουντρουπ ανήκει σε μια ιδιαίτερη πάστα προπονητή. Δεν βιάζεται να… μεγαλώσει. Του αρέσουν οι προκλήσεις. Και αν τύχει να «κολλήσει» με κάποια ομάδα -όποια κι αν είναι αυτή- τότε μπορεί να κάνει μικρά θαύματα.
Την Κυριακή οδήγησε τη Σουόνσι στον πρώτο τίτλο της ιστορίας της. Σαφώς και δεν είναι κατόρθωμα το 5-0 πάνω στην αδύναμη Μπράντφορντ στον τελικό του Λιγκ Καπ. Είναι, όμως, η πορεία της ομάδας και γενικότερα η εικόνα της σε όλες τις διοργανώσεις.
Ο Δανός ανέλαβε το καλοκαίρι τους… τσουρουκάδες Ουαλούς και θέλησε αμέσως να περάσει τη φιλοσοφία του για επιθετικό ποδόσφαιρο. Εκμεταλλεύτηκε τα 20.000.000 ευρώ από την πώληση του Αλεν στη Λίβερπουλ και γέμισε την ομάδα με βιρτουόζους ποδοσφαιριστές από Ισπανία και όχι μόνο. Στο πρωτάθλημα είναι σταθερά πάνω από τη μέση, ενώ απέκλεισε από Κύπελλο και Λιγκ Καπ τη Λίβερπουλ και την Τσέλσι αντίστοιχα, με εκτός έδρας νίκες.
Στις «ανακαλύψεις» του συμπεριλαμβάνεται και ο Μίτσου, που, από κεντρικός χαφ, έχει μετατραπεί σε σκόρερ ολκής. Κι από 2,5 εκατομμύρια που κόστιζε κάποτε, τώρα κάποιος ενδιαφερόμενος, πρέπει να δώσει 30 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει!
Εξαιρετικά δείγματα είχε δώσει ο Λάουντρουπ και το 2007 στη Χετάφε. Την τριτοτέταρτη ομάδα της Μαδρίτης, που την έστειλε στον τελικό του κυπέλλου, αλλά και στους προημιτελικούς του ΟΥΕΦΑ, όπου αποκλείστηκε στην παράταση από την Μπάγερν Μονάχου. Ακολούθησαν δύο άσχημες εμπειρίες σε Σπαρτάκ Μόσχας και Μαγιόρκα, πριν πάει στη Σουόνσι.
Στη Ρωσία, οι άνθρωποι δεν είχαν υπομονή και τον απέλυσαν την τέταρτη αγωνιστική, ενώ στη χρεοκοπημένη Μαγιόρκα διαφώνησε έντονα με τον τεχνικό διευθυντή Λορένθο Σέρα Φερέρ, που τον γνωρίσαμε στην ΑΕΚ, και παραιτήθηκε.
Ο Μίκαελ Λάουντρουπ είναι αρκετά εκλεκτικός στις συμφωνίες του.
Για παράδειγμα, δεν θέλησε να αναλάβει την Ατλέτικο Μαδρίτης τον χειμώνα του 2009, προτιμώντας την ανεργία για οκτώ μήνες. Οπως θα καταλάβετε αμέσως παρακάτω, δεν θεωρεί όνειρο ζωής να εργαστεί σε έναν top σύλλογο. Το καλοκαίρι του 2008, «φλέρταρε» με πολλούς συλλόγους, μεταξύ των οποίων η Τσέλσι, η Μπενφίκα και η Βαλένθια. Αυτός, όμως, προτίμησε τον Παναθηναϊκό, στην πρώτη σεζόν της πολυμετοχικότητας! Δεν ήταν μόνο τα 2.500.000 ευρώ τον χρόνο που συμφώνησε να παίρνει, αλλά και όλα όσα προσφέρθηκαν απλόχερα σε σταρ όπως ο Σισέ και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα. Η υπόθεση χάλασε την τελευταία στιγμή, καθώς ο Νικόλας Πατέρας δεν δέχτηκε τον όρο του Λάουντρουπ, να τον αφήσει ελεύθερο αν και όταν δεχτεί πρόταση από ισπανικό σύλλογο…
Αυτές τις μέρες, ακούγεται έντονα πως τον 49χρονο Σκανδιναβό κόουτς θέλουν η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μάντσεστερ Σίτι και η Τσέλσι. Μάλιστα, σε γκάλοπ της ισπανικής εφημερίδας Marca, το 72% τον θεωρεί ως ιδανικό αντικαταστάτη του Μουρίνιο.
Ο ίδιος σχολίασε: «Είναι τιμητικό να έχω 40-50.000 περισσότερες ψήφους από τον Μπενίτεθ ή τον Αντσελότι, διακεκριμένους προπονητές που έχουν κατακτήσει Τσάμπιονς Λιγκ και γενικά πολλούς τίτλους».
Ομως, εξήγησε από τη δικιά του οπτική γωνία: «Δεν έχω κάποια φιλοδοξία να δουλέψω σε μια πολύ μεγάλη ομάδα. Και θα σας πω γιατί. Ας υποθέσουμε ότι με θέλει, η Ρεάλ Μ., η Μπαρτσελόνα ή η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Κι ενώ δουλεύω μια χαρά, η ομάδα τερματίζει δεύτερη και δεν κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ. Θα μου πουν πως δεν πήρα τρόπαια και θα με απολύσουν ως αποτυχημένο. Γνωρίζω πολύ καλά τις απαιτήσεις από αυτές τις ομάδες, καθώς έχω αγωνιστεί σε πολλές τέτοιες. Προτιμώ να ανεβάζω τον πήχη μόνος μου…»
