Κατά πώς λέει κι ο λαός «τα εκατό πρώτα χρόνια είναι δύσκολα». Επειτα στρώνει κανείς. Στα έντυπα και δη στις εφημερίδες, η δυσκολία έγκειται στα πρώτα φύλλα. Σ' αυτά αναμετριέσαι με τον εαυτό σου, ξεπερνάς τις αδυναμίες σου, χαλιναγωγείς τις εμμονές σου, δημιουργείς σχέσεις εμπιστοσύνης με τον αναγνώστη.
Αειθαλής αποδεικνύεται η «Εφημερίδα των Συντακτών». Το κοντέρ της σήμερα γράφει εκατό. Από τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου που κάναμε την αποκοτιά να κρεμαστούμε στο περίπτερο έχουν περάσει 4 μήνες, 124 ολόκληρες μέρες κι εμείς αντέχουμε στα μανταλάκια για τον απλούστατο λόγο ότι μας αντέχετε εσείς.
Τέτοιες επέτειοι γιορτάζονται κανονικά με ταρατατζούμ και τυμπανοκρουσίες. Ανοίγονται σαμπάνιες, σερβίρονται εδέσματα, μουζικάντες παιανίζουν πανηγυρικά άσματα και στο τέλος ευλογάμε τα γένια μας, που παρεμπιπτόντως διαθέτουμε εν αφθονία.
«Οταν ακούω να μιλάν για τον καιρό, όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο, εγώ πάντα σωπαίνω» διατράνωνε ο ποιητής. Οταν ακούμε όμως να προσάγονται και να ανακρίνονται στην Ασφάλεια μικροί μαθητές για το «καλό» μιας ξένης επένδυσης, όταν ακούμε να γίνεται κουρελόχαρτο το Σύνταγμα για να συλληφθούν μετανάστες σήμερα, τοξικομανείς αύριο, τσιγγάνοι μεθαύριο και πάει λέγοντας…
Συνεκδοχικά, όταν στη Χαλκιδική βομβαρδίζεται με δακρυγόνα σχολείο εν ώρα μαθήματος -ασφυκτιούσε που ασφυκτιούσε η δημόσια παιδεία, έπρεπε να γίνει αποπνικτική;- κι όταν ο Τσίπρας εγκωμιάζει τον Καραμανλή για να διεμβολίσει τον μεσαίο χώρο της Ν.Δ., ε τότε πρέπει να μιλάς, Μιχάλη Κατσαρέ. Κι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.
Τι κι αν ο καιρός σήμερα προοιωνίζεται βροχές και καταιγίδες στα δυτικά, τι κι αν τα φαινόμενα προμηνύονται ισχυρά στο ανατολικό Αιγαίο, τι κι αν η ορατότητα θα είναι περιορισμένη στα ηπειρωτικά, τι κι αν Αττική και Σαλονίκη θα σκεπάζονται από πυκνά νέφη που πιθανόν δώσουν βροχές;
Ακόμα, τι κι αν αύριο τα δυτικά, τα νότια και το ανατολικό Αιγαίο θα έχουν σποραδικές καταιγίδες; Τι κι αν στην υπόλοιπη χώρα θα ρίξει λίγες βροχές μετά το μεσημέρι; Τι κι αν πνέει πουνεντογαρμπής μέχρι 6 Μποφόρ και ο υδράργυρος ανηφορίσει;
Ρεμούλες, διαπλοκή και προπαντός σιωπή δεν συνάδουν με το συνεταιριστικό μας εγχείρημα. Τι κι αν έχει σκυλιάσει η ενημέρωση των αφεντικών και τα αφεντικά της ενημέρωσης; Εμείς θα είμαστε εδώ, αφεντικά του εαυτού μας, να τα γράφουμε, να σας ψυλλιάζουμε, να αντιστεκόμαστε.
Αναφέραμε στις αρχές Νοεμβρίου: «Στόχος μας, να ξαναδώσουμε στο τυπωμένο χαρτί τη χαμένη του αξία. Για όλους εμάς τούτο το φύλλο είναι πρωτίστως μια άσκηση ελευθερίας. Ελευθερία στη γνώμη, ελευθερία στην έκφραση, ελευθερία στην αναζήτηση, ελευθερία στην ενημέρωση. Μια ελευθερία που νοηματοδοτείται μόνο αν τη μοιραστούμε μαζί». Εκατό και συνεχίζουμε…
Μετέωρος [email protected]
