Οι παίκτες μιλούν για «λάθος καθοδήγηση», «παράδοξες επιλογές» και «μετάδοση φόβου»

Του Τάσου Τσατάλη

Στο «κιτρινόμαυρο στρατόπεδο» επικρατεί από χθες βουβαμάρα που φτάνει στα όρια της… νεκρικής σιγής.

Ο ενθουσιασμός από την απόδοση και τη βαθμολογική συγκομιδή στο πρώτο μισό του δεύτερου γύρου μοιάζει με πολύ μακρινό παρελθόν. Δεν μιλάει κανείς, δεν …κουνιέται φύλλο και το πώς θα παρουσιαστεί η ομάδα στο υπερ – κρίσιμο ματς του Σαββάτου με τη Βέροια αποτελεί τεράστιο ερωτηματικό.

Ενα είναι το σίγουρο. Ο Λίνεν πέρασε το μήνυμα ότι ο ίδιος δεν πιστεύει πως η ΑΕΚ μπορεί κάτι παραπάνω από το να αφήσει δύο ομάδες πίσω της στο τέλος. Και τώρα καλείται να αντιμετωπίσει τα αποτελέσματα.

Ο φόβος απέναντι στον Παναθηναϊκό, ο …στόχος της ήττας με λίγα γκολ προχθές, ακόμη και η κατά βάθος ικανοποίηση για το εντός έδρας 0-0 με τον ΠΑΟΚ, ξεκίνησαν από την τεχνική ηγεσία και μετά πέρασαν στους παίκτες.

Το μεγαλύτερο κακό για τον Λίνεν τον τελευταίο μήνα είναι ότι οι παίκτες έχασαν την εμπιστοσύνη τους. Δίκαια ή άδικα, ίσως κι επειδή τους βολεύει, οι περισσότεροι από αυτούς και μετά τον Ολυμπιακό μιλούσαν για «λάθος καθοδήγηση», για «παράδοξες επιλογές» στην τακτική, για πράγματα που τους μπέρδεψαν, για μετάδοση φόβου.

Δεν έχει σημασία αν σε αυτή την περίπτωση ο Γερμανός τεχνικός απλά αποτελεί το εξιλαστήριο θύμα ή όχι. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά λέγονται και δείχνουν κάτι για το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας.

Οι νεαροί παίκτες της ΑΕΚ, που έχουν σημαδευτεί ψυχολογικά από την εξέλιξη των τελευταίων αγώνων, καλούνται τώρα να πάρουν πάνω τους μια προσπάθεια για την αποφυγή της πιο καταστροφικής εξέλιξης. Του υποβιβασμού.

Οταν η ομάδα ήταν τελευταία ή προτελευταία στη μεγαλύτερη διάρκεια του πρώτου γύρου, το φινάλε έμοιαζε ακόμη μακρινό. Επικρατούσε η αίσθηση πως «έχουμε πολλά παιχνίδια ακόμη, ΑΕΚ είμαστε και θα το γυρίσουμε».

Τώρα όμως το… φινάλε είναι εδώ. Ενα βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού, πέντε ματς πριν από το τέλος, από τα οποία τα τρία εκτός έδρας. Ηδη έχουν μπροστά τους το πρώτο ματς χωρίς αύριο. Το Σάββατο με τη Βέροια παίζουν με την πλάτη στον τοίχο.

Σε κάθε περίπτωση η βασική προϋπόθεση είναι να εξασφαλιστεί πάλι μια μίνιμουμ τουλάχιστον ισορροπία στις σχέσεις του τεχνικού τιμ με τους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι εύκολο, αλλά η αίσθηση του απόλυτου κινδύνου μπορεί εδώ να παίξει… ενωτικό ρόλο.

Στο κάτω κάτω πέντε ματς μένουν για το «αντίο» του Λίνεν και των συνεργατών του. Που είναι δεδομένο ακόμη κι αν η ΑΕΚ κάνει πέντε στις πέντε νίκες. Που λέει ο λόγος…