ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου
Είναι η δεύτερη σεζόν που ο Ολυμπιακός καθαρίζει νωρίς με το πρωτάθλημα κι έχει όλο τον χρόνο να σχεδιάσει την επόμενη ευρωπαϊκή του εξόρμηση.
Οταν μια ομάδα θέλει να γίνει πραγματικά μεγάλη, δεν αρκεί να δίνει συνέντευξη ο Μαρινάκης της στη «Marca», με τη μεσολάβηση του Μίτσελ, και να εξαγγέλλει πανηγυρικά σχέδια εκτόξευσης. Το θέμα είναι να ξέρει κι αυτός και οι άνθρωποι που έχει μαζέψει γύρω του με ποιο τρόπο θα προχωρήσει σωστά όλα εκείνα που έχει θεωρητικά στο μυαλό του.
Ενα ζήτημα είναι, για παράδειγμα, αν ο προπονητής που πήρε πριν από λίγο καιρό και αποφάσισε να ακουμπήσει πάνω του είναι ο κατάλληλος. Οι συστάσεις από την Ισπανία δεν μοιάζουν οι καλύτερες. Οι περισσότεροι εκεί δεν τον θεωρούν καν προπονητή. Το μόνο προσόν που του αναγνωρίζουν είναι ότι μπορεί και βγάζει παίκτες. Τους παίρνει νεαρούς και τους προχωράει, όσο μπορούν να προχωρήσουν. Βέβαια αυτό δεν μεταφράζεται στις περισσότερες περιπτώσεις σε κέρδος πρωταθλητισμού για τη ομάδα στην οποία δουλεύει. Και στον Ολυμπιακό, αν θέλει κάποιος να επιβιώσει (ειδικά στις σημερινές εύκολες συνθήκες), είναι αναγκασμένος να πάρει το πρωτάθλημα. Εδώ ακόμη κι ο Ζαρντίμ, που ουσιαστικά το πήρε, έφυγε πριν την ώρα του!
Η καταλληλότητα του Μίτσελ λοιπόν είναι ακόμη ζητούμενο που θα κριθεί του χρόνου. Για παράδειγμα, πίσω από την πανηγυρική ατμόσφαιρα του 3-0 με την ΑΕΚ, τα «όλε όλε» και τη θριαμβευτική επιστροφή του Αβραάμ, ο Ολυμπιακός παρουσίασε ένα πρόσωπο ικανό να κυριαρχεί και να νικάει προβληματικές ομάδες ελληνικών προδιαγραφών, αλλά δεν έπεισε για το παραπάνω που είναι και το ζήτημα. Με την ίδια ακριβώς εμφάνιση και διάθεση, το πιθανότερο να έχανε πάλι από την οποιαδήποτε Λεβάντε. Κι αυτό μετράει περισσότερο από το πανηγυρικό της προχθεσινής μέρας.
Ενα ακόμη μεγάλο θέμα είναι οι μεταγραφικές κινήσεις. Από ποιο ράφι θα ψωνίσει η ομάδα για να μπορεί να βγει του χρόνου στην Ευρώπη με αξιώσεις. Και κυρίως ποιος θα κάνει τις επιλογές. Γιατί αν ο εκλέκτορας είναι ο Κοβάσεβιτς, που ώς τώρα δεν έχει πετύχει παίκτη, και η στόχευση γίνεται στα αζήτητα της Σερβίας, τότε η επόμενη χρονιά το πιθανότερο να είναι ίδια και χειρότερη.
Φυσικά χρειάζεται ξεσκαρτάρισμα από τώρα όλο αυτό το πράγμα που υπάρχει στον Ολυμπιακό ως υλικό. Ποιοι μένουν και ποιοι φεύγουν. Οχι σαν πέρσι που είχε φτάσει Αύγουστος και κανένας δεν έβγαινε να πει τι θα γίνει με τον Μέλμπεργκ, με αποτέλεσμα να προκύψει ο Κοντρέρας των 200 χιλιάδων ευρώ τον χρόνο – άρα πάλι καλά που κατάφεραν και στάθηκαν ο Μανωλάς με τον Σιόβα.
Κοινός παρονομαστής βέβαια σε όλα αυτά ο Μαρινάκης. Το μπάτζετ που έχει διάθεση να ξοδέψει και το ξεκαθάρισμα του υλικού που δεν θα πρέπει να κολλάει στην ντε και καλά «ελληνοποίηση» της ομάδας, αλλά στη δυνατότητα να παίρνει τους καλύτερους διαθέσιμους με τα λεφτά που υπάρχουν για μεταγραφές…
