Tου Θ. Ασημακόπουλου
Στη Φόρμουλα 1 τα πάντα κινούνται σε ιλιγγιώδεις ρυθμούς… Ακόμα και ο καιρός που περνάει από τη μια χρονιά στην άλλη. Εχοντας μπει για τα καλά στον Μάρτιο, ήρθε και η μέρα για να ξεκινήσει το νέο πρωτάθλημα. Αυτό το Σαββατοκύριακο, παραδοσιακά στη Μελβούρνη, θα δοθούν οι πρώτες μάχες για το 2013.
Ο Σεμπάστιαν Φέτελ με τη Red Bull θέλει να συνεχίσει να γράφει ιστορία, με τον τέταρτο συνεχόμενο τίτλο του.
Ο Φερνάντο Αλόνσο της Ferrari πέρυσι διεκδίκησε το πρωτάθλημα μέχρι τέλους, αλλά δεν τα κατάφερε. Φέτος ψάχνει ένα βήμα παραπάνω.
Ο Λιούις Χάμιλτον άλλαξε ομάδα για πρώτη φορά στην καριέρα του και από τη McLaren μετακόμισε στη Mercedes ως αντι-Σουμάχερ.
Ποιος θα κατακτήσει το φετινό πρωτάθλημα; Κάποιος από τους τρεις παραπάνω; Ή μήπως ένα από τα κλασικά (Μπάτον, Ράικονεν, Ουέμπερ) ή μη (Γκροσγιάν, Μαλδονάδο, Ρόσμπεργκ) αουτσάιντερ; Ολα δείχνουν πως και αυτή η χρονιά έχει όλα τα φόντα για να είναι συναρπαστική και αμφίρροπη. Γιατί όμως το ενδιαφέρον του κόσμου δείχνει να πέφτει;
Η Φόρμουλα 1 μοιάζει να έχει όλο το «πακέτο», αλλά το κοινό προτιμάει άλλα θεάματα. Τι συμβαίνει;
Απαντήσεις μπορούν να δοθούν…
Ας ξεκινήσουμε με μερικά στοιχεία. Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2005 και το 2006 κατέκτησε το πρωτάθλημα με τη Renault. Το 2009 με την ίδια ομάδα ήρθε ένατος στην τελική κατάταξη, ενώ όταν μετακόμισε στη Ferrari έφτασε δύο φορές ώς τη δεύτερη θέση. Τι έπαθε και από πρωταθλητής κατέληξε κομπάρσος και τούμπαλιν; Ξέχασε να οδηγεί; Οχι βέβαια. Απλώς, στη Φόρμουλα 1 πρωταρχικό ρόλο δεν παίζει πια –τόσο πολύ- το ταλέντο ενός οδηγού, αλλά η δυναμική του μονοθέσιου. Η εξέλιξη, το στήσιμο και ο κινητήρας του. Αυτά τα στοιχεία δίνουν τους τίτλους τη σήμερον ημέρα και κατά δεύτερο λόγο η οδηγική αξία των πιλότων.
Το 2008 η Red Bull, με οδηγούς τους Κούλθαρντ και Ουέμπερ, μάζεψε 29 πόντους στο πρωτάθλημα. Την ακριβώς επόμενη χρονιά, με τον Φέτελ στη θέση του Σκοτσέζου, εκτινάχτηκε στους 153 βαθμούς! Ο Γερμανός μετέπειτα πρωταθλητής, από εκεί που βολόδερνε στην Toro Rosso, εξελίχτηκε σε πρωταγωνιστή μέσα σε μερικούς μήνες. Και ο Αυστραλός «συμπαίκτης» του τον ακολούθησε σε επιδόσεις: τη μία χρονιά είχε 21 και την επόμενη 69 βαθμούς. Ολα λοιπόν είναι θέμα βελτίωσης και «επικράτησης» των αυτοκινήτων. Οι άνθρωποι δουλεύουν μέρα-νύχτα για το καλύτερο αποτέλεσμα πάνω σε μια μηχανή.
Ομως ο κόσμος ταυτίζεται με τα πρόσωπα περισσότερο. Οσο λείπει μια μάχη μεταξύ Σένα – Προστ, Σουμάχερ – Χάκινεν ή Μάνσελ – Πικέ, η Φόρμουλα 1 θα φθίνει…
