Κορυφαίος τραγουδοποιός της γενιάς μου ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ήρθε από την Κύπρο στην Ελλάδα το 1989 για να σπουδάσει στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και στη Φιλοσοφική Αθηνών.

Αδελφός ποιητή και γιος ζωγράφου, ποιητής κι ο ίδιος, ζωγραφίζει στο πεντάγραμμο τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τους πόθους και τους έρωτές μας για να τους σιγοτραγουδήσουμε μόνοι ή σε παρέες σε μια μελωδική και γόνιμη συνομιλία με τον εαυτό μας.

Θαρραλέος στις απόψεις του, ανάρτησε στην ιστοσελίδα του ένα κείμενο για την κρίση στην Κύπρο που κάνει ήδη τον γύρο του Διαδικτύου. «Ερχεται η μέρα που η μάσκα τραβιέται βίαια. Η μέρα που το αληθινό μας πρόσωπο φανερώνεται, θέλουμε-δεν θέλουμε, αφτιασίδωτο και τρομακτικά αληθινό», υπογραμμίζει.

Ραμφίζει την απάθεια της επίπλαστης χλιδής μας συνεχίζοντας: «Γυρνάμε απότομα, για να αντικρίσουμε μια τρύπα στον καθρέφτη. Πού απουσιάζει το πρόσωπό μας; (…) Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι από το είναι μας».

«Είδαμε τα τρυφερά, αγνά χαμόγελα των παιδιών του Απελευθερωτικού Αγώνα να χρησιμοποιούνται από βάρβαρους, απαίδευτους «πατριώτες» με ξυρισμένα κεφάλια, φαλακρούς «απ' έξω κι από μέσα». Ζήσαμε την αδικία, την απώλεια, την εγκατάλειψη. Τα ξέρουμε όλα, τα είδαμε όλα, τα ζήσαμε όλα. Τώρα θα φοβηθούμε;», διαπιστώνει.

«Πως θα τα καταφέρουμε το ξέρουμε καλά! Γιατί, τελικά, το μόνο που φοβόμαστε, είναι το υποχρεωτικό κοίταγμα στον καθρέφτη». Στο ραγισμένο γυαλί συντίθενται ξανά τα σκοτεινά ποτάμια του στήθους μας, το παγωμένο είδωλό μας.

«Το μόνο που μας φοβίζει, είναι το μόνο που πραγματικά έχουμε: το αληθινό μας πρόσωπο. Ας το ξεθάψουμε, ας το θυμηθούμε, ας το κοιτάξουμε. Ενώ όλοι, φίλοι και εχθροί, μας αγριοκοιτάζουν, ενώ η μάσκα μας πέφτει νεκρή, αυτό θα μας χαμογελάσει» καταλήγει.

Η μετεωρολογία συνεχίζει, όπως η Κύπρος, τις άστατες διαδρομές της στον Μάρτη με συννεφιές, βροχές και καταιγίδες, κατά τόπους ισχυρές σήμερα στα δυτικά, τα βόρεια και το ανατολικό Αιγαίο που από το απόγευμα θα εξασθενήσουν. Μία απ' τα ίδια κι αύριο στις παραπάνω περιοχές, ενώ στην υπόλοιπη χώρα θα εκδηλωθούν νεφώσεις με πρόσκαιρες βροχές. Δυτικοί άνεμοι έως 6 Μποφόρ θα αφρίζουν στα πελάγη.

Στίχοι του Σαββόπουλου, που 'χει τραγουδήσει κι ο ίδιος, πλέκουν τον αιώνιο επίλογο στη μαρτυρική Μεγαλόνησο της μικροθυμίας μας: «Δεν είν’ οικόπεδο που το καταπατούνε/ ούτε και μούρλα εθνική που επιστρέφει/ είναι η Κύπρος που οι εμπόροι τη μισούνε/ και η ανάγκη μας που όνομα δεν έχει./ Κι αν λέω ψέματα κι αν λέω παραμύθια/ κι η ζητιανιά τα δυο χεράκια μου στραβώνει/ μη με μαλώνεις, μόνο δώσε μια βοήθεια/ το άδειο μας πρόσωπο η Κύπρος το πληρώνει».

Μετέωρος [email protected]