Εντονοι προβληματισμοί στο ΑΚΕΛ αλλά και στη μειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον της Κύπρου και των άλλων κρατών του ευρωπαϊκού Νότου μέσα στην ευρωζώνη
Του Νίκου Σβέρκου
Η εικόνα παραμένει σταθερή: Οσο οι ισχυροί της ευρωζώνης και οι δανειστές επιτίθενται, οι κοινωνίες στον Νότο αυξάνουν τη «δυσπιστία» τους στο ευρώ. Και τα αριστερά κόμματα στην Ελλάδα και την Κύπρο, τις χώρες που υφίστανται το «σοκ» των μνημονίων, αναγκάζονται να επανακαθορίσουν την τακτική τους απέναντι στην Ε.Ε. και το «σκληρό» κοινό νόμισμα.
Στην Κύπρο η βιαιότητα του «κουρέματος» των τραπεζικών καταθέσεων εισήγαγε «βίαια» το ΑΚΕΛ στη συζήτηση για το μέλλον της Κύπρου στην ευρωζώνη. Από την ηγεσία του κόμματος εκλήθησαν πρόσφατα, μεταξύ άλλων, οικονομολόγοι που υποστηρίζουν την αποχώρηση από την ευρωζώνη, όπως ο Κώστας Λαπαβίτσας και ο Χάινερ Φλάσμπεκ.
Χθες ο Κ. Λαπαβίτσας δήλωσε στο κυπριακό ραδιόφωνο ASTRA ότι «η έξοδος από το ευρώ και η επαναφορά της λίρας θα πρέπει να γίνει συντεταγμένα και προγραμματισμένα», ότι «η υιοθέτηση της λίρας δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, θα γίνει με δύσκολους και σκληρούς όρους» και ότι «η λίρα δεν θα είναι όπως την ξέραμε στο παρελθόν, θα υποτιμηθεί το νόμισμα και θα πέσει το βιοτικό επίπεδο».
Αυτή η αποτύπωση ουσιαστικά απαιτεί από το ΑΚΕΛ μια «γενναία» επιλογή στο δίλημμα «αμφίβολη έξοδος από την κρίση με όχημα τη λίρα ή αμφίβολη έξοδος από την κρίση με το ευρώ;». Ή ακόμα και το δίλημμα «έξοδος από το ευρώ με Μνημόνιο ή εντός ευρώ χωρίς την τρόικα». Και στο ΑΚΕΛ τουλάχιστον, όσο περνούν οι μέρες και καταλαγιάζει ο τρόμος των πρώτων ημερών, τα στελέχη εμφανίζονται αναποφάσιστα για την κατάλληλη επιλογή. Δεν είναι πάντως τυχαίο ότι το ηχηρό «παρών» στις πρόσφατες κινητοποιήσεις στη Λευκωσία έδωσαν η νεολαία του ΑΚΕΛ, η ΕΔΟΝ, και η Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία σε μια απόπειρα να ηγεμονεύσει η όποια μελλοντική «γραμμή» του ΑΚΕΛ.
Στα της Ελλάδας η συζήτηση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν προγενέστερη, αλλά επανέρχεται στο προσκήνιο μέσω της Κύπρου. Ηδη η μειοψηφική «Αριστερή Πλατφόρμα» διά του Παναγιώτη Λαφαζάνη μιλά για αναγκαιότητα επανεξέτασης της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του ευρώ, ενώ στον δρόμο προς το συνέδριο τα στελέχη της μειοψηφίας θα επιμείνουν ότι η «επανεξέταση» πρέπει να «ακουμπήσει» και τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, που αναμένεται να ιδρυθεί τον Ιούνιο.
Ωστόσο το μειοψηφικό «στρατόπεδο» δεν εμφανίζεται ενιαίο και αναζητά κοινό βηματισμό μέχρι την κρίσιμη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στις 13 και 14 Απριλίου. «Διαλλακτικά» στελέχη της μειοψηφίας συμφωνούν με την πλειοψηφία ότι πρέπει να διαμορφωθεί αρχικά σχεδιασμός σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης, ενώ στην αντίπερα όχθη στελέχη που προέρχονται από το «Κόκκινο Δίκτυο» (ΔΕΑ, Κόκκινο, ΑΠΟ) θεωρούν πως «όταν φτάσει η κρίσιμη ώρα το διαπραγματευτικό «όπλο» πρέπει να είναι γεμάτο με τη «σφαίρα» της αποχώρησης από το ευρώ». Ανάμεσα στις δυο πλευρές τοποθετείται ο Π. Λαφαζάνης, ο οποίος αφενός δεν θέλει να «εκθέσει» τον ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ν.Δ., αλλά επαναφέρει εμφατικά το ζήτημα των εναλλακτικών εκτός της ευρωζώνης.
Ούτως ή άλλως, τα αριστερά κόμματα στην Κύπρο και την Ελλάδα αναζητούν τις διεξόδους σε μια περίοδο γεμάτη ανατροπές και «σοκ». Και όσο καθυστερούν να διαμορφώσουν μια ενιαία στρατηγική οι εξελίξεις μοιάζουν να τα ξεπερνούν.
