ΙΤΑΛΙΑ Τα κόμματα αντέδρασαν στις επιτροπές σοφών που διόρισε ο Ναπολιτάνο για να φτιάξουν το πρόγραμμα κοινής αποδοχής γιά το σχηματισμό κυβέρνησης, ενώ ξεκίνησε και το παιχνίδι γιά τον διάδοχο του
Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Οι αγορές επικρότησαν, οι πολιτικοί όμως όχι. Παρά τη «θερμή» πρώτη αντίδραση των επενδυτών στη χθεσινή, παρθενική συνεδρίαση των δύο επιτροπών «σοφών» στην Ιταλία -μία για τις οικονομικές και μία για τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις- ο Ιταλός πρόεδρος δέχτηκε «κρύο ντους» από τις… παγερές αντιδράσεις των παραδοσιακών και μη κομμάτων εξουσίας.
Στα αρχικά σχέδια του Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, όταν προ ημερών διόριζε τις επιτροπές των 10 εμπειρογνωμόνων (μεταξύ αυτών πολιτικοί, οικονομολόγοι, νομικοί, συνταγματολόγοι κ.ά.), ήταν η κατάρτιση ενός «οδικού χάρτη» κυβερνησιμότητας: ήτοι, ενός πολιτικού προγράμματος κοινής αποδοχής, που θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης της Ρώμης. Ματαίως…
Διορία δέκα ημερών
Χθες, μετά και τη σχετική διορία που του έδωσε η Κεντροδεξιά, ο Ιταλός πρόεδρος ανακοίνωσε ότι οι επιτροπές θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει μέσα στις επόμενες 8-10 ημέρες το ομολογουμένως ευρύτατο έργο τους (με κορωνίδα προτάσεις για αλλαγή του εκλογικού νόμου, μέτρα φοροελαφρύνσεων και τόνωσης της οικονομίας).
«Επειτα από επτά χρόνια τερματίζω τη θητεία μου με έναν σουρεαλιστικό τρόπο, δεχόμενος παράλογες αντιδράσεις, υποψίες και ακατανόητες παράνοιες, από τους αβλαβείς μέχρι τους ανισόρροπους», φέρεται να δήλωσε με μια ισχυρή δόση πικρίας ο Ναπολιτάνο, στηλιτεύοντας το γεγονός ότι από την Κεντροαριστερά του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι και την μπερλουσκονική Κεντροδεξιά μέχρι τους αντισυστημικούς «γκριλίνι», έχουν όλοι «στυλώσει τα πόδια»!
Χωρίς να έχει εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του για την πρωθυπουργία, ο Μπερσάνι απέρριψε εκ νέου χθες κάθε ενδεχόμενο συγκυβέρνησης με την μπερλουσκονική Κεντροδεξιά. Μοιράζοντας τελεσίγραφα, η Κεντροδεξιά επανέλαβε ότι θα πρέπει το συντομότερο είτε να σχηματιστεί «μεγάλος συνασπισμός» είτε να γίνει νέα προσφυγή στις κάλπες.
Λεπέν καλεί Γκρίλο
Ο Μπέπε Γκρίλο -που τώρα δέχεται προσκλήσεις μέχρι και από την ηγέτιδα της γαλλικής Ακροδεξιάς, Μαρίν Λεπέν, για συνάντηση, με στόχο τη συγκρότηση ενός διευρυμένου ευρωσκεπτικιστικού μετώπου(!)- εμμένει στη θέση του να αναλάβει το κόμμα του τη διακυβέρνηση της χώρας. Μόνον ο εκτελών χρέη υπηρεσιακού πρωθυπουργού, Μάριο Μόντι, τηρεί πιο θετική στάση στις κινήσεις του Ναπολιτάνο.
Ο λόγος αυτής της ακαμψίας -συμφωνούν σχεδόν ομόφωνα τα ιταλικά ΜΜΕ- είναι ότι, καθώς έχει περάσει ήδη ένας και πλέον μήνας από τις τελευταίες εκλογές, τα πολιτικά κόμματα έχουν αρχίσει πλέον να παίρνουν θέσεις στα κοινοβουλευτικά χαρακώματα για την επόμενη μεγάλη μάχη: την εκλογή του νέου Ιταλού προέδρου.
Εφόσον ο 87χρονος Ναπολιτάνο δεν καταφέρει να βγάλει «άσο από το μανίκι» μέχρι τη λήξη της θητείας τους (τυπικά στις 15 Μαΐου), ο διάδοχός του θα είναι αυτός που θα κρίνει το μέλλον του τόπου. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, θα έχει το δικαίωμα να διαλύσει τη Βουλή και να προκηρύξει εκλογές. Εάν αντίθετα επιθυμεί, μπορεί να αρχίσει και πάλι τη διερεύνηση των πιθανοτήτων άρσης του πολιτικού αδιεξόδου.
Τυπικά, η διαδικασία για την εκλογή νέου προέδρου αρχίζει στις 14 Απριλίου, με την υποβολή υποψηφιοτήτων και τη διενέργεια ψηφοφοριών. Και σε αντίθεση με τις τρεις πρώτες ψηφοφορίες, όπου απαιτείται ειδική πλειοψηφία 2/3, από την τέταρτη και μετά, απαιτείται απλή πλειοψηφία. Προοπτική που φαίνεται να έχει ήδη ανοίξει την όρεξη στους δύο μεγαλύτερους κομματικούς συνασπισμούς, με καθέναν από αυτούς να στοιχηματίζει στην εκλογή του δικού του «γκανιάν», που θα ορίσει τις εξελίξεις.
Λοξοκοιτώντας σε όσους «γκριλίνι» δεν τηρούν κατά γράμμα τη γραμμή του Μπέπε Γκρίλο, ο Μπερσάνι φημολογείται ότι προωθεί για το ύπατο αξίωμα τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και πρώην πρωθυπουργό Ρομάνο Πρόντι -ο οποίος έχει προσωπικά ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Μπερλουσκόνι, μετά και τις αποκαλύψεις ότι λάδωσε γερουσιαστές για να ρίξει την κεντροαριστερή κυβέρνησή του, το 2006.
Ελπίζει σε απονομή χάριτος
Εχοντας από την πλευρά του πολλαπλά ανοιχτά μέτωπα με τη Δικαιοσύνη -η τύχη των οποίων αναμένεται μάλιστα να κριθεί, ενώ θα διεξάγονται οι ψηφοφορίες για την εκλογή νέου προέδρου- ο Μπερλουσκόνι εμφανίζεται αποφασισμένος να πολεμήσει μέχρις εσχάτων για να πετύχει την ανάδειξη ενός φίλα προσκείμενου σε αυτόν ύπατου πολιτειακού άρχοντα (κρυφή ελπίδα του λέγεται ότι είναι ακόμη και η απονομή χάριτος!).
Μοιραία, οι επόμενες ημέρες θα δείξουν πού κάθεται η μπίλια. Ομως ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά και τα περιθώρια ελιγμού στενεύουν. Νέτα-σκέτα η Ευρωπαϊκή Ενωση ξεκαθάρισε χθες ότι δεν σκοπεύει να δώσει παράταση στη Ρώμη για την επίτευξη του στόχου μείωσης του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ. Ενώ η εθνική στατιστική υπηρεσία ISTAT έβαλε το… κερασάκι. Η ανεργία, ανακοίνωσε, μειώθηκε κατά τι τον Φεβρουάριο (στο 11,6%, από 11,7% του Ιανουαρίου), όμως το 37,8% των νέων ηλικίας 15-24 ετών εξακολουθεί να μην έχει δουλειά. Εξ αυτών, το 64% δηλώνει πλέον έτοιμο να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, σε αναζήτηση μιας θέσης εργασίας…
