«AIΦΝΙΔΙΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ» ΜΕ ΕΚΑΜ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ

Το πρόσωπο της πιο άγριας καταστολής κατηγορείται ότι έδειξε η Αστυνομία το Σάββατο, κατά τη διάρκεια του «αιφνιδιαστικού ελέγχου», όπως τον βαφτίζουν τα υπουργεία Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, στη φυλακή Γρεβενών, κάνοντας χρήση απαγορευμένων όπλων τύπου tazer και βάζοντας ανθρώπους να περπατούν στα τέσσερα, σύμφωνα με χτεσινή καταγγελία της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων, τις οποίες πάντως διέψευσε η ΕΛ.ΑΣ.

Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας, που στηρίζεται σε μαρτυρίες κρατουμένων, «στα Γρεβενά οι άντρες των ΕΚΑΜ φορώντας κουκούλες, αφού έβγαλαν τους κρατούμενους από τα κελιά τους, χτυπώντας τους με τα κλομπ και με όπλα τύπου tazer, εξαναγκάζοντάς τους να κινούνται στα τέσσερα, τους έδεσαν και τους μετέφεραν γυμνούς στο γυμναστήριο της φυλακής. Οση ώρα, γυμνοί και δεμένοι, οι κρατούμενοι βρίσκονταν στο γυμναστήριο, τα ΕΚΑΜ κατέστρεφαν τα κελιά τους με την πρόφαση του ελέγχου».

Μάλιστα, ο υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης διέταξε χθες κατεπείγουσα πειθαρχική προκαταρκτική έρευνα έπειτα από επώνυμη καταγγελία που έφτασε στο υπουργείο για χρήση βίας εναντίον κρατουμένων κατά την τελευταία επιχείρηση στα Γρεβενά.

Πάντως, σε ανακοίνωσή της, η ΕΛΑΣ ισχυρίζεται ότι «οι καταγγελίες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και είναι παντελώς ανυπόστατες» και ότι «οι έλεγχοι διενεργήθηκαν σύμφωνα με όλες τις νόμιμες διατυπώσεις, παρουσία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Γρεβενών [...] από τον Διευθυντή των Φυλακών και σωφρονιστικούς υπαλλήλους, με τη συνδρομή προσωπικού της Αστυνομικής Διεύθυνσης Γρεβενών, ομάδας Ε.Κ.Α.Μ, ομάδας εξουδετέρωσης εκρηκτικών μηχανισμών και αστυνομικού σκύλου ανίχνευσης».

Την άμεση δικαστική διερεύνηση των καταγγελιών ζήτησε το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ και αναρωτήθηκε «γιατί ανατίθενται στα ΕΚΑΜ καθήκοντα, όπως ο έλεγχος των κελιών, τα οποία κανονικά ανήκουν στους σωφρονιστικούς υπαλλήλους». Κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι «αντί να λύσει τα τεράστια ζητήματα του υπερπληθυσμού και των απαράδεκτων συνθηκών κράτησης, [...] ακολουθεί τον αδιέξοδο δρόμο του αυταρχισμού και της συλλογικής ευθύνης των κρατούμενων».

Δ. Αγγ.