Τις ενδεχόμενες συμμαχίες στην Αριστερά και τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό επίπεδο παρουσίασαν, ενόψει της 2ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης, στελέχη της οργάνωσης
Του Νίκου Σβέρκου
Τις θέσεις της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής της ενόψει της 2ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (1 και 2 Ιουνίου) παρουσίασαν χθες στελέχη της, σχετικά με τις εξελίξεις στο πολιτικό και οικονομικό επίπεδο, αλλά και τη στάση του συμμαχικού σχήματος έναντι μιας πιθανής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και το ενδεχόμενο συνεργασίας με το «Σχέδιο Β» του Αλέκου Αλαβάνου.
«Η Αριστερά πρέπει να έχει προσανατολισμό και στόχο να οργανώνει τους αγώνες από τα κάτω» σημείωσε ο Γιάννης Σηφακάκης, προκρίνοντας το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης που θα προτείνει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την Ε.Ε. Χαρακτήρισε δε «παραμύθια» το ότι η Ελλάδα θα βγει σύντομα από την κρίση, ενώ αναφορικά με την άνοδο της Ακροδεξιάς και τη δολοφονική ένοπλη επίθεση κατά των μεταναστών στη Μανωλάδα Ηλείας σημείωσε ότι «η πάλη ενάντια στα μνημόνια πρέπει να πηγαίνει “χέρι χέρι” με την πάλη ενάντια στον ρατσισμό».
Ο Αντώνης Δραγανίγος δήλωσε ότι οι δρόμοι για την κοινωνία είναι δύο: «Είτε θα αποδεχτούμε την πολιτική των μνημονίων και θα συνεχίσουμε με την εξαθλίωση» είτε «θα παλεύουμε για τη συνολική ανατροπή των μνημονίων και των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων, ερχόμενοι σε ρήξη με τους τραπεζίτες, τους εγχώριους και διεθνείς τοκογλύφους, με το ευρώ και την Ε.Ε.». «Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος» πρόσθεσε χαρακτηριστικά και εκτίμησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εγκαταλείψει «κάθε ριζοσπαστικό στοιχείο» και έχει μετατοπιστεί «σε μια λογική αναδιαπραγμάτευσης», ενώ το ΚΚΕ «δεν υιοθετεί τη σύγκρουση με την εξουσία σήμερα», δεν επιθυμεί τη συνεργασία με άλλες αγωνιστικές δυνάμεις και αποφεύγει την κριτική των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού».
«Οι πολιτικοί σεισμοί δεν θα είχαν υπάρξει αν δεν είχαν συμβεί οι κινηματικοί σεισμοί» σημείωσε ο Παναγιώτης Σωτήρης, συμπληρώνοντας ότι «το κίνημα μόνο μπορεί να παλέψει» για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Εκτίμησε δε ότι η Κύπρος ήταν το «καμπανάκι» που έδειξε ότι μια διαχειριστική αριστερή κυβέρνηση δεν μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα υπέρ των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί μόνο μέσα από την εφαρμογή ενός αντικαπιταλιστικού Μεταβατικού Προγράμματος.
Οσον αφορά πάντως το ζήτημα της στάσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, ο Παναγιώτης Σωτήρης δήλωσε ότι το ερώτημα είναι τι πολιτική θα ασκεί μια τέτοια κυβέρνηση, ενώ δήλωσε «παραπάνω από επιφυλακτικός» για τη μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα του Μνημονίου, για το ότι αποδέχεται πλήρως το ευρώ, ενώ είναι και καθησυχαστικός απέναντι στη «ληστρική» εργοδοσία.
Σχετικά με το ενδεχόμενο συνεργασίας με το «Σχέδιο Β» του Αλέκου Αλαβάνου, καθώς τους τελευταίους μήνες εντείνονται οι συνομιλίες ανάμεσα στις δύο πλευρές, ο Γιάννης Σηφακάκης σημείωσε ότι «υπάρχουν ομοιότητες και διαφορές» ανάμεσα στα δύο σχήματα, πως η συμπόρευση είναι επιθυμητή, ωστόσο πρέπει από εκεί και πέρα να «ξεδιπλωθεί» το αντικαπιταλιστικό σχέδιο που θα είναι πλέον «Σχέδιο Α».
