Η άρνηση του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αθηνών να εγκρίνει τους αναπληρωτές πρυτάνεις άναψε τη θρυαλλίδα. Για απορρύθμιση των ΑΕΙ κάνει λόγο η Πρυτανεία που ζητά νομική λύση

Της Αννας Ανδριτσάκη

Φουντώνει ο πόλεμος μεταξύ Συμβουλίων και πρυτάνεων. Από τη μια οι συνεχιζόμενες υπόγειες συγκρούσεις και από την άλλη η ασάφεια του θεσμικού πλαισίου σχετικά με το μοίρασμα των ρόλων, έχουν οδηγήσει αυτή την ιδιότυπη διαρχία σε αδιέξοδο. Μαζί και τα Ιδρύματα. Τελευταίο κρούσμα, η άρνηση του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Αθηνών, χθες, να εγκρίνει τους αναπληρωτές πρυτάνεις που ορίστηκαν από τον πρύτανη Θεοδόση Πελεγρίνη και παρά το γεγονός ότι υπάρχει σχετική γνωμοδότηση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Υστερα από ερώτηση του πρύτανη του Ιδρύματος και βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους αναφέρει ότι ο πρύτανης είναι αυτός που ορίζει τους αναπληρωτές του, ενώ το Συμβούλιο Ιδρύματος είναι αρμόδιο μόνο για τον έλεγχο νομιμότητας (αν πρόκειται για καθηγητές ή όχι κ.ά.) Ανάλογη άποψη δε έχει και το υπουργείο, στελέχη του οποίου, στην πρόσφατη Σύνοδο των πρυτάνεων, διαβεβαίωναν για το αυτονόητο, δηλαδή για το γεγονός ότι η ουσιαστική διοίκηση των ΑΕΙ ασκείται από τους πρυτάνεις.

Από την άλλη, όμως, καθυστερεί η ρύθμιση που θα άρει τα εμπόδια, τα οποία το ίδιο το υπουργείο δημιούργησε με το ασαφές πλαίσιο αρμοδιοτήτων αυτού του –διεθνώς- πρωτότυπου μοντέλου διοίκησης των ΑΕΙ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Αθηνών αρνήθηκε την ερμηνεία που δίνει το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους περί τυπικού –μόνο- ελέγχου των επιλογών του πρύτανη και δεν ενέκρινε τους προτεινόμενους –βάσει του νέου νόμου- αναπληρωτές πρυτάνεις Παν. Πανταζάκο (νυν γενικό γραμματέα), κ. Ζωγράφο (αρμόδιο για θέματα πανεπιστημιακών νοσοκομείων) και τους τρεις πρώην αντιπρυτάνεις Θ. Λιακάκο, Αστ. Δουλουδάκη και Θ. Σφηκόπουλο .

Η σύγκρουση αναμένεται να γίνει ακόμη σκληρότερη. Αν δεν παρέμβει το υπουργείο νομοθετικά, δεν αποκλείεται να αναλάβουν τα δικαστήρια. Η πρυτανεία, χθες, σύμφωνα με πληροφορίες, έκανε λόγο ακόμα και για την αναζήτηση νομικών λύσεων αφού πρόκειται για παράβαση του νέου νόμου.

Η Σύνοδος των πρυτάνεων έχει ευθέως συνδέσει –και- την έλευση των Συμβουλίων με την απορρύθμιση των πανεπιστημίων παραπέμποντας στην «ασάφεια και σύγκρουση αρμοδιοτήτων μεταξύ αφ' ενός των πρυτανικών αρχών και της Συγκλήτου και αφ' ετέρου των Συμβουλίων των Ιδρυμάτων που αναφύονται σε ακαδημαϊκά, διοικητικά και ερευνητικά θέματα.»

Στην πράξη αυτό μεταφράζεται σε σκληρή μάχη χαρακωμάτων. Η ατυχής αναφορά του νόμου περί «γενικής εποπτείας» από τα Συμβούλια πυροδοτεί αλλεπάλληλες συγκρούσεις ανάμεσα στα φιλόδοξα μέλη των Συμβουλίων και τους θιγμένους πρυτάνεις.