Ο Ρούπερτ Εβερετ στα 53 του εξομολογήθηκε…
Οταν όλοι οι ηθοποιοί πασχίζουν να συντηρήσουν την εικόνα του εραστή και να κρατήσουν -έστω και για τα λίγα δευτερόλεπτα που ανάβουν τα φλας- την ερωτική τους αύρα ζωντανή, έρχεται ο Ρούπερτ Εβερετ και τους ισοπεδώνει με μια φράση. «Εγώ με το σεξ τελείωσα. Δεν έχω πια κανένα κίνητρο», δήλωσε σε μια εξομολογητική συνέντευξη στην «Γκάρντιαν». Δεν είναι η πρώτη φορά που μιλά έξω από τα δόντια. Οταν αποφασίζει να δώσει συνέντευξη, ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι προετοιμασμένος για αναπάντεχες αποκαλύψεις.
Γεννημένος το 1959 στη Σκοτία, ο Ρούπερτ Εβερετ δεν δίστασε ποτέ να εξομολογηθεί την ταραγμένη εφηβεία και τις παλαιότερες περιπέτειές του με τα ναρκωτικά. Εχει επανειλημμένα παραδεχτεί πως η πρώτη του ομοφυλοφιλική εμπειρία ήταν γύρω στην εφηβεία -παρ' όλο που αργότερα πειραματίστηκε και με γυναίκες. Εχει κάνει δημόσιες εμφανίσεις με τον σύντροφό του και τη μητέρα του. Εχει υπερασπιστεί το δικαίωμα των γκέι ζευγαριών στην απόκτηση παιδιού. Εχει μοιραστεί μαζί μας άπειρες λεπτομέρειες για τη σεξουαλική του δραστηριότητα και την «καριέρα» του στο πεζοδρόμιο.
Μάλιστα, μόλις πριν από λίγους μήνες παραδέχτηκε στο περιοδικό Culture πως επί χρόνια η ζωή του «ήταν ένα διαρκές πήδημα από κρεβάτι σε κρεβάτι». Ο συμπρωταγωνιστής της Μαντόνα στο «The next big thing» και πρωταγωνιστής των ταινιών «My best friend’s wedding», «Ενας ιδανικός σύζυγος», «Χορεύοντας με έναν ξένο», «Σημασία τού να είναι κανείς σοβαρός», «Η μηχανή της χαράς» μέσα σε λίγους μήνες δήλωσε πως αυτά είναι πια περασμένα μεγαλεία. «Ο έρωτας πια με έχει προσπεράσει», είπε. «Τελείωσε. Ηταν το μόνο πράγμα που με απασχολούσε από την εφηβεία μέχρι πρόσφατα. Από δέκα ετών είτε το σκεφτόμουν είτε το γευόμουν είτε προσπαθούσα να θεραπευτώ από αυτό. Εχει μείνει μόνο ο καπνός πια».
Κι επειδή από έναν απολογισμό όλα περνούν από τα μυαλό μας, έχει προνοήσει και για τον θάνατό του. «Δεν θέλω να ταφώ», λέει ορθά-κοφτά ο 53χρονος ηθοποιός. «Θέλω να με κάψετε σε μια καλή πυρά. Αυτή είναι η επιθυμία μου. Ξέρω ότι δεν επιτρέπεται από τον νόμο, αλλά ελπίζω εκείνη την ώρα να βρεθεί κάποιος να το διεκδικήσει για μένα, αν φυσικά έχω πεθάνει από φυσιολογικά αίτια. Οταν πέθανε ο πατέρας μου ήθελαν να τον κάψουμε. Αλλά καθώς κανείς από το περιβάλλον δεν συμμεριζόταν την απόφασή μου, υποχώρησα».
Φαίνεται πως οι απανωτές απώλειες (του μπαμπά του, της Νατάσα Ρίτσαρντσον, των πολλών φίλων που θέρισε το AIDS) το άφησαν το σημάδι τους. «Με τον θάνατο συμφιλιώθηκα. Θα έλεγα ότι τον αγαπώ. Μισώ πια τα πάρτι και τις επισκέψεις στα σπίτια φίλων, αλλά σε κηδείες πηγαίνω ευχάριστα. Περνώ υπέροχα ακούγοντας ψαλμωδίες, χαζεύοντας ωραίες εκκλησίες, παρατηρώντας τους περίεργα ντυμένους ανθρώπους που στέκονται στις ουρές»…
Μ.Κ.
