Η Τρίπολη ξαναβρήκε το θέατρό της
Του Νίκου Θεοδωράκη
Δεύτερη άνοιξη περνά μετά την πρόσφατη εκ βάθρων ανακαίνισή του το Μαλλιαροπούλειο Θέατρο της Τρίπολης, ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα αιωνόβια θέατρα της χώρας. Η έναρξη του δεύτερου κύκλου ζωής του επισφραγίστηκε με τρεις παραστάσεις της «Τραβιάτα» από τη Λυρική Σκηνή (τέλη Μαρτίου), ενώ ακολούθησαν ο «Συμβολαιογράφος» με την Υρώ Μανέ, μουσική παράσταση με την ομάδα του συνθέτη Γιώργου Ανδρέου, και «Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας» του Ντίρενματ από τη Θεατρική Ομάδα Τρίπολης. Μέσα στον Μάιο η Νένα Μεντή θα ζωντανέψει στη σκηνή του τα πάθη της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.
Το «Μαλλιαροπούλειον» είναι δώρο του γιατρού Ιων. Μαλλιαρόπουλου στο κοινό της πόλης, φτιαγμένο πάνω στα σχέδια του αρχιτέκτονα των Ανακτόρων, Αναστασίου Μεταξά. Εγκαινιάστηκε στις 7-2-1910 και φιλοξένησε έκτοτε πάμπολλα θεατρικά σχήματα, με τους πιο ονομαστούς πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου. Η συνήθης πρακτική των «αρμοδίων αρχών», όσον αφορά τα δημόσια κτίρια, το παρέδωσε πολύ νωρίς στη φθορά, ενώ προς την ίδια κατεύθυνση «βοήθησαν» και οι περιπέτειες της χώρας, ιδιαίτερα από το 1940 και εντεύθεν.
Μέχρι τα μέσα του 1960 φιλοξενούσε στοιχειωδώς περιοδεύοντες θιάσους και παντός είδος εκδηλώσεις των εντοπίων, κυρίως όμως λειτουργούσε ως κινηματογράφος. Μία δεκαετία νωρίτερα είχαν ήδη αρχίσει να πληθαίνουν οι φωνές που έβλεπαν ότι με το γκρέμισμά του θα απελευθερωνόταν το πιο κεντρικό και ακριβό οικόπεδο της πόλης, κατάλληλο για περισσότερο επικερδείς χρήσεις…
Αυτές οι φωνές «δικαιώθηκαν» και τυπικά κατά την περίοδο της δικτατορίας, με την έκδοση απόφασης για την κατεδάφισή του, την οποία… προσυπέγραψε κατά το έτος 1975 και η συγκυρία, καθώς τότε κατέρρευσε η στέγη του κτιρίου. Συγχρόνως, όμως, άρχισαν να εκδηλώνονται πιο έντονα εκείνοι που αντιδρούσαν στην προοπτική της ισοπέδωσης ενός ιστορικού κτιρίου. Κι επειδή σ’ αυτούς ανήκαν και μερικοί διακεκριμένοι πνευματικοί άνθρωποι των Αθηνών, οι δημοτικές αρχές άρχισαν πλέον να «τείνουν ευήκοον ους» και έτσι άνοιξε ο μετ’ εμποδίων και παλινωδιών μακρύς δρόμος για τη διάσωση και επαναλειτουργία του.
