Τα πούλησε για να πληρώσει το γηροκομείο της
Στις 18 Νοεμβρίου 1941 ένας Νεοϋορκέζος νεαρός συγγραφέας έγραφε στη Μάρτζορι Σερντ, μια συνομήλικη φίλη του στο Τορόντο που επίσης ονειρευόταν να γράψει, παροτρύνοντάς την να αγοράσει το τρέχον τεύχος τού «Νιου Γιόρκερ» γιατί θα δημοσίευε ένα μικρό διήγημά του. Αφορούσε ένα πιτσιρίκι προσχολικής ηλικίας κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών του. Ο συγγραφέας ευελπιστούσε ότι ο ήρωάς του θα του έδινε έμπνευση για μερικές ιστορίες ακόμα. Της ζητούσε τη γνώμη της για την «πρώτη ιστορία τού Χόλντεν», στην οποία είχε δώσει τον τίτλο «Slight rebellion off Madison». Το γράμμα στο τέλος είχε μια υπογραφή: «Τζέρι Σ.».
Η επιστολή ανήκει στον Αμερικανό συγγραφέα Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, ο οποίος στα 22 του χρόνια αναζητούσε παντού κι επίμονα την αναγνώριση. Ποιος θα πίστευε τότε πως ο Χόλντεν (Κόλφιλντ) θα γινόταν μερικά χρόνια αργότερα ένας από τους διασημότερους ήρωες της αμερικανικής λογοτεχνίας: ο πρωταγωνιστής τού «Φύλακα στη Σίκαλη».
Ο ερημίτης συγγραφέας έφυγε από τη ζωή στα 91 του χρόνια, μόλις πριν από μια τριετία. Δραστήριος ιδιαίτερα δεν υπήρξε, καθώς, πέρα από τα αρκετά του διηγήματα, έχει εκδώσει μόνο τέσσερα βιβλία. Απόκοσμος και αποτραβηγμένος από κάθε είδους δημοσιότητα, οχυρώθηκε πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου μέχρι τέλους.
Η αλληλογραφία, η οποία τώρα αποκαλύφθηκε, περιλαμβάνει συνολικά εννέα γράμματα που αντάλλαξε με τη φίλη του μεταξύ 1941-1943. Η 95χρονη σήμερα Μάρτζορι τα είχε φυλαγμένα σε ένα συρτάρι. Πριν από έξι χρόνια, που μεταφέρθηκε σε οίκο ευγηρίας, τα εμπιστεύτηκε σε συγγενή της. Οταν τα έξοδα για την περίθαλψή της έγιναν δυσβάσταχτα, υποχρεώθηκε να τα πουλήσει! Αγοράστηκαν από το Μουσείο και τη Βιβλιοθήκη Μόργκαν – χωρίς να αναφερθεί το ποσό. «Μοιάζει με σενάριο φαντασίας: μια νέα γυναίκα, που όλη της τη ζωή υπήρξε μια ταπεινή νοικοκυρά, μιλά ισότιμα σε ένα σταρ της λογοτεχνίας» είπε μετά την αποκάλυψη των γραμμάτων η Λίζα Σερντ, ανιψιά τής Μάρτζορι.
Η αλήθεια είναι ότι επανειλημμένως έχει γραφτεί πως ο Σάλιντζερ είχε υποβάλει στο «Νιου Γιόρκερ» τα πρώτα του χειρόγραφα για τον «Φύλακα στη Σίκαλη», καθώς και το γεγονός ότι το αυστηρό περιοδικό τού είχε αρνηθεί τη δημοσίευση τουλάχιστον πέντε διηγημάτων. Ωστόσο η αλληλογραφία ενός «άπιαστου» συγγραφέα μάς αποκαλύπτει επιτέλους τις προσωπικές στιγμές, που ο ίδιος τόσο επίμονα μας στέρησε. Για παράδειγμα, σε ένα από τα γράμματα λέει στη Μάρτζορι ότι διαβάζει την «Αννα Καρένινα», αλλά τη θεωρεί κατώτερη του «Πόλεμος και ειρήνη». Επίσης τη συμβουλεύει να διαβάσει τον «Μεγάλο Γκάτσμπι» και τον «Τελευταίο μεγιστάνα» τού Σκοτ Φιτζέραλντ, παρ' όλο που τον θεωρούσε ολίγον εκνευριστικό.
Της αποκαλύπτει ότι επρόκειτο να παντρευτεί στη διάρκεια μιας άδειάς του από τον στρατό, αλλά ξεγλίστρησε μόνο με τη γραφομηχανή του. Προφανώς αναφερόταν στη ρομαντική σχέση του με την Ούνα Ο’Νιλ, αρχές της δεκαετίας τού ’40. Αυτή όμως προτίμησε τον Τσάρλι Τσάπλιν και του ράγισε την καρδιά.
Μ.Κ.
