Απευθύνουν έκκληση μέσω της «Εφ.Συν.» να βρεθεί νευροχειρουργός πρόθυμος να αναλάβει αφιλοκερδώς την περίπτωση της 14χρονης κόρης τους
Απερίγραπτες δυσκολίες επιβίωσης αντιμετωπίζει οκταμελής άπορη οικογένεια από το Αιγάλεω, με τα μισά μέλη της να έχουν προβλήματα υγείας, το ρεύμα κομμένο, τα εισοδήματα μηδενικά και τον κίνδυνο έξωσης από το σπίτι που νοικιάζουν να ελλοχεύει, καθώς τα ενοίκια παραμένουν απλήρωτα εδώ και 6 μήνες.
Η οικογένεια απευθύνει έκκληση μέσω της «Εφ.Συν.» να βρεθεί νευροχειρουργός πρόθυμος να αναλάβει αφιλοκερδώς την περίπτωση της 14χρονης Γαβριέλας, που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα στο κεφάλι με συγκέντρωση αίματος και συχνές αιμορραγίες, το οποίο χρήζει άμεσης ιατρικής παρακολούθησης και φροντίδας.
Η Βασιλική Τριανταφύλλου, μητέρα έξι παιδιών, εργαζόταν ως καθαρίστρια και συντηρούσε την οικογένειά της με όσα μεροκάματα έκανε συν το επίδομα πολυτέκνων από τον ΟΓΑ, ύψους 280 ευρώ, που προς το παρόν έχει σταματήσει να δίδεται ελέω Μνημονίου και ακόμα εκκρεμεί η επαναχορήγησή του αλλά και το ύψος στο οποίο θα κυμαίνεται.
Ο σύζυγός της νοσηλεύεται με καρκίνο του παχέος εντέρου. Μιλώντας με την κ. Τριανταφύλλου μαθαίνουμε αναλυτικότερα την εφιαλτική καθημερινότητα της οικογένειας, που χαρακτηρίζεται από ανείπωτη φτώχεια, ιατρικά και ψυχολογικά προβλήματα και αδυναμία για την κάλυψη των στοιχειωδέστερων αναγκών. Οχι ο συνδυασμός, αλλά ένα μόνο από τα παραπάνω προβλήματα θα μπορούσε να οδηγήσει πολλούς ανθρώπους στην πλήρη κατάρρευση…
«Οποιαδήποτε στήριξη»
«Γιατί να μην έχει γάλα το παιδί μου, για να πληρώνουμε τη Γερμανία;», αναρωτιέται η μητέρα 6 παιδιών και συνεχίζει: «Ο 10χρονος γιος μου λιποθύμησε στο σχολείο λόγω ασιτίας. Είμαστε κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού και χρειαζόμαστε τρόφιμα και οποιαδήποτε άλλη στήριξη. Ο μόνος που μας παρέχει μια μικρή βοήθεια είναι ο παπάς της ενορίας. Ο δήμος μας δεν έχει τους πόρους για να καλύψει όλο τον κόσμο που έχει ανάγκη. Ελπίζω αυτά να τα διαβάσει κάποιος αρμόδιος, όπως ο Πάγκαλος ή ο Σαμαράς που τα σπίτια τους έχουν τα πάντα μέσα σαν σούπερ μάρκετ, την ίδια ώρα που το ψυγείο μου είναι άδειο. Νιώθω ότι μου λένε να αυτοκτονήσω αλλά δεν το κάνω. “Αυτοκτονώ” άλλωστε κάθε μέρα γιατί δεν μπορώ να ταΐσω τα παιδιά μου. Εάν μας κάνουν και έξωση πού θα πάμε; Κανείς δεν θέλει να φιλοξενήσει μια οικογένεια με μέλος που αντιμετωπίζει ψυχιατρικά προβλήματα…».
Η οκταμελής οικογένεια, που είναι μία από τις χιλιάδες στη χώρα μας που αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα μετά το βάναυσο ψαλίδισμα των κοινωνικών επιδομάτων, περιμένει τώρα το Πάσχα για να πάρει μια σακούλα τρόφιμα από τον δήμο, προσδοκώντας την ανάσταση του κοινωνικού κράτους και της ανθρωπιάς μαζί με ακόμη εκατομμύρια συνανθρώπους μας…
Μιχαήλ-Αγγελος Κωνσταντόπουλος