Ο Γιάτσεκ Γκμοχ θυμάται και αναλύει πώς χάθηκε ο σούπερ σταρ από τον Παναθηναϊκό

Του Κ. Μανωλιουδάκη

Δεν αποτελεί μυστικό ότι την περίοδο της πολυμετοχικότητας στον Παναθηναϊκό, και μάλιστα στον πρώτο της χρόνο, στο «τριφύλλι» συμπεριφέρονταν σαν νεόπλουτοι. Σκορπούσαν χρήματα δεξιά και αριστερά και αγνοούσαν την ουσία, δίχως πλάνο, με κάκιστες μεταγραφές και πολλές χαμένες ευκαιρίες να περνούν από μπροστά τους.

Ηταν η περίοδος που οι «πράσινοι» έχασαν τη δυνατότητα να φέρουν στην ομάδα το πιο hot όνομα αυτή τη στιγμή στους Ευρωπαίους στράικερ, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι. Τον Πολωνό άσο που πλέον διαπρέπει με τη φανέλα της Ντόρτμουντ στα ευρωπαϊκά γήπεδα και «ισοπέδωσε» τη Ρεάλ Μαδρίτης στον προχθεσινό ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ.

Στην πραγματικότητα οι «πράσινοι» προτίμησαν τότε να επενδύσουν στον… Ροντρίγκο Σόουζα αρχικά και μετά στον Τζιμπρίλ Σισέ, ξοδεύοντας τα διπλά χρήματα για… να υπάρχει μεγαλύτερο «γκελ» στον κόσμο!

Η επιλογή του Σισέ, βέβαια, βγήκε καθώς ο Γάλλος ήταν ο ηγέτης της ομάδας στην κατάκτηση του νταμπλ, αλλά με τον Ροντρίγκο γέλασε ο κάθε πικραμένος.

Οπως και να 'χει, η ουσία δεν αλλάζει. Η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε κι ο Γιάτσεκ Γκμοχ, ο άνθρωπος που εισηγήθηκε δύο φορές την απόκτηση του συμπατριώτη του Πολωνού, μας εξήγησε τι είχε συμβεί.

«Τώρα, πάει ο Λεβαντόφσκι! Τώρα θέλετε να μάθετε πόσο κάνει, ε;», μας είπε αρχικά δείχνοντας ξεκάθαρη ικανοποίηση από την εξέλιξη του στράικερ. Τι ακριβώς είχε συμβεί;

«Ο Λεβαντόφσκι έπαιζε στις δύο «δικές» μου ομάδες στην Πολωνία. Αρχικά ήταν Λέγκια, στους μικρούς, αλλά εκεί δεν εκτίμησαν το ταλέντο του. Τον παραχώρησαν στη Β' Εθνική, στην ομάδα της πόλης που γεννήθηκα(!), τη Ζνικς Προυζκόφ. Είχε βγει πρώτος σκόρερ στη Β' Εθνική και ξεχώριζε. Το επόμενο καλοκαίρι ήμουν σχολιαστής στο EURO 2008», συνέχισε ο Γκμοχ.

«Μια μέρα, πάνω στο τουρνουά, με πήρε τηλέφωνο ο Κώστας Αντωνίου και μου είπε: «Γιάτσεκ, ψάχνουμε σέντερ φορ. Θέλουμε να βρούμε το νέο Βαζέχα. Εχεις τίποτα;». «Εχω», του απάντησα. «Τον Λεβαντόφσκι». Με ρώτησε αν είμαι σίγουρος. Του είπα ότι είμαι 100% και ότι μπορούμε να τον πάρουμε φτηνά και να πετύχει σπουδαία πράγματα. Μου λέει «δεν τον ξέρουμε όμως καλά και πρέπει να τον δούμε. Σε εμπιστεύομαι, αλλά οφείλουμε να τον τσεκάρουμε. Κάνε τις επαφές σου εσύ και τον παρακολουθούμε ταυτόχρονα». Ξεκίνησα τις επαφές με κάποιες δυσκολίες γιατί ήμουν στην Αυστρία. Αλλά γνώριζα την οικογένειά του και τη μητέρα του που είναι πρώην αθλήτρια. Ηξερα και τον πρόεδρο της ομάδας της πόλης μου, αλλά αργήσαμε 4 ώρες! Μου είπαν ότι «έκλεισε πριν από 4 ώρες στη Λεχ Πόζναν», με 1,2 εκατομμύρια ευρώ. Την επόμενη χρονιά, προσπαθήσαμε ξανά μαζί με τον Αντωνίου να τον πάρουμε από το Πόζναν, αλλά η τιμή που ζητούσαν ήταν αυξημένη. Είχε πάει περίπου στα 3 εκατομμύρια. Είχα κάνει και αναφορά επίσημη, είχε κάνει και ο Κριστόφ (σ.σ. Βαζέχα) πολύ θετική, αλλά το κλαμπ δεν είχε τόση σιγουριά όπως εγώ. Ηθελαν να τον δουν και άλλοι σκάουτερ και στο τέλος είπανε ότι δεν ήταν τόσο μεγάλο «όνομα». Ηθελαν κάτι πιο «hot» για τον κόσμο. Δεν είναι ότι φταίει κάποιος, ο Κώστας ή κάποιος άλλος. Ετσι ήταν τότε το περιβάλλον και χάθηκε η ευκαιρία… Μετά μπήκε στο παιχνίδι η Ντόρτμουντ, η τιμή του είχε ανέβει και τον έκλεισε περίπου στα 5 εκατομμύρια ευρώ».