ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ

Τα μολύβια κάτω έβαλαν οι εργαζόμενοι του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου από την προηγούμενη Δευτέρα, εξαντλώντας υπομονή και περιθώρια, καθώς ο αρμόδιος για την πολιτική βιβλίου φορέας καταργήθηκε πριν από λίγους μήνες και οι θέσεις εργασίας τους βρίσκονται στον αέρα. Τι κι αν στην αρχή υπήρχε ευαισθητοποίηση από όλους τους φορείς του βιβλίου να μην κλείσει το ΕΚΕΒΙ; Τι κι αν μαζεύτηκαν υπογραφές από λογοτέχνες, πανεπιστημιακούς και άλλους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών υπέρ των εργαζομένων; Τι κι αν δόθηκαν υποσχέσεις ότι θα γίνουν προσπάθειες να αξιοποιηθούν οι εργαζόμενοι στο υπουργείο Πολιτισμού;

Κάθε θαύμα διαρκεί τρεις μέρες και όλα ξεχνιούνται καθώς «η ζωή τραβάει την ανηφόρα». Ο αρμόδιος για θέματα πολιτισμού υπουργός Κώστας Τζαβάρας λύνει τον γόρδιο δεσμό με τον μαγικό τρόπο της αδιαφορίας και της απαξίωσης. «Είναι ελεύθεροι να κάνουν τις επιλογές τους», ήταν η απάντηση προς τους ενδιαφερόμενους, προσθέτοντας με διπλωματία ότι οι γνώσεις και η εμπειρία που απέκτησαν θα τους φανούν χρήσιμες στο μέλλον.

Μήπως με ευχολόγια τους δείχνει την πόρτα εξόδου, αυτή που θα ακολουθήσουν και άλλοι υπάλληλοι δημόσιων οργανισμών που καταργούνται; Μάλλον το υπουργείο δεν θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα να τους διώξει, αφού στο ΕΚΕΒΙ, νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, δούλευαν με δελτίο παροχής υπηρεσιών και μόνο δύο είχαν σύμβαση αορίστου χρόνου.

Σας ευχαριστούμε λοιπόν για τις υπηρεσίας σας και goodbye: αφού οργανώσατε το μεγαλύτερο κομμάτι της φετινής Διεθνούς Εκθεσης Βιβλίου Θεσσαλονίκης, αλλά και τις εκθέσεις παιδικού και εφηβικού βιβλίου επί μια τετραετία, το πρόγραμμα «Φιλαναγνωσία», το Παρατηρητήριο Βιβλίου με έρευνες και στατιστικές, πολλά αρχεία για όλους τους κλάδους (από συγγραφείς μέχρι εικονογράφους και βιβλιοπώλες), κ.ά. Βεβαίως και τη Βιβλιονέτ, την πιο έγκυρη και ενημερωμένη βάση βιβλιογραφικών δεδομένων στην Ελλάδα.

Τι θα απογίνουν όλα αυτά; Μπορεί να τα αναλάβει και να τα διαχειριστεί η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου, όπως λέγεται, εξ ολοκλήρου ή σε συνεργασία με τους φορείς του βιβλίου; Ζητείται ελπίς και κυρίως δεσμευτική απάντηση για την τύχη των δράσεων του ΕΚΕΒΙ όσο και των εργαζομένων σε αυτό.

Παρή Σπίνου