Τρία βράδια με τον Ερικ Μπάρτον στην Αθήνα
Πενήντα χρόνια πιστός στα μπλουζ, στους φαν και στον εαυτό του, όπως λέει, μας έρχεται με καινούργιο δίσκο, τον «Till Your River Runs Dry». Αυτό δεν αποκλείει, φυσικά, ότι θα πει και τις παλιές μεγάλες επιτυχίες του
Του Δημήτρη Κανελλόπουλου
Ο Ερικ Μπάρτον, ο θρυλικός τραγουδιστής των Animals, νιώθει στην Ελλάδα σαν στο σπίτι του. Είναι κατά κάποιο τρόπο κι εδώ σπίτι του, αφού η σύντροφός του είναι Ελληνίδα και μας επισκέπτεται τακτικά. «Η Ελλάδα είναι η πατρίδα των αρχαίων ποιητών και φιλοσόφων, που δίδαξαν έννοιες για τις οποίες ο κόσμος εξακολουθεί να αγωνίζεται μέχρι και σήμερα: δικαιοσύνη, ισότητα, δημοκρατία», μας λέει με αφορμή τα τρία αθηναϊκά live του. Παίζει σήμερα, αύριο και το Σάββατο στο «Half Note». «Οι Ελληνες είναι αληθινοί πολεμιστές. Με γοητεύει η στάση σας αλλά και η θέση της χώρας στον κόσμο. Ο ήλιος, η θάλασσα, το φαγητό, όλα μου αρέσουν. Το μπλε και το άσπρο του Αιγαίου ως κοντράστ με τα νησιά που θυμίζουν ερημικό τοπίο. Ομορφη χώρα, όμορφοι άνθρωποι».
Εχει και καινούργιο άλμπουμ στις αποσκευές του. Το «Till Your River Runs Dry». Εκεί υπάρχει κι ένα κομμάτι που λέγεται «Water». Του αναφέρω πως οι στίχοι του θυμίζουν ένα ποίημα του δικού μας Μιχάλη Κατσαρού: «Μην αμελήσετε. Πάρτε μαζί σας νερό. Το μέλλον μας θα έχει πολύ ξηρασία». Δέχεται τον παραλληλισμό. «Είμαστε στη μέση μιας περιόδου ξηρασίας. Σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι αρχαίες αξίες και διδασκαλίες στεγνώνουν. Ο κόσμος διψάει για την αλήθεια».
- Και η οικονομική κρίση;
«Δεν αποτελεί… προνόμιο της Ελλάδας. Πρόκειται για παγκόσμια επιδημία. Μιλάμε για έγκλημα. Η ανισορροπία ανάμεσα στον υπερβολικό πλούτο και τη φτώχεια εξαφανίζει κάθε αίσθηση δικαιοσύνης. Από γεωπολιτικής απόψεως η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στη σχετικά εύπορη Δύση και την εξαθλιωμένη Ανατολή. Είστε περιτριγυρισμένοι από χώρες με ανθρώπους που περνούν τα σύνορα με την Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, θα ήθελαν να τρώνε από το ίδιο πιάτο με τους Ελληνες. Αλλά υπάρχει πολύ λίγο… φαγητό πλέον. Δεν φτάνει για όλους. Η πείνα μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους στην τρέλα».
- Στο «Half Note», όπως και στις άλλες συναυλίες, προσπαθείτε να ισορροπήσετε ανάμεσα στο καινούργιο υλικό αλλά και παλιότερα τραγούδια σας. Αλήθεια, πώς νιώθετε όταν το κοινό σάς ζητάει να παίξετε ξανά και ξανά το «House of the Rising Sun» ή το «Don’t let me be misunderstood»;
«Κατ' αρχάς, όπως έλεγε και ο Jimmy Witherspoon, που σέβομαι απεριόριστα, ποτέ δεν ερμηνεύεις ένα τραγούδι δύο φορές με τον ίδιο τρόπο. Αλλά με ρωτάτε πώς τα καταφέρνω τόσα χρόνια ως καλλιτέχνης, χωρίς τη βοήθεια μιας δισκογραφικής εταιρείας, χωρίς τη βοήθεια ενός μάνατζερ πίσω από όλα αυτά, χωρίς κατευθυντήριες γραμμές για την επιτυχία; Να σας πω το μυστικό; Εμεινα για περισσότερα από 50 χρόνια πιστός στα blues, πιστός στον εαυτό μου και τους φαν μου, παρέμεινα αληθινός απέναντι στο κοινό μου. Μια καλή εμφάνιση, άλλωστε, είναι όπως το καλό σεξ. Μπορείς να ικανοποιείς τον εαυτό σου και τη σύντροφό σου την ίδια στιγμή».
- Είναι αλήθεια πως παίξατε μαζί με τον Τζίμι Χέντριξ την προηγούμενη, του θανάτου του, νύχτα;
«Τζαμάραμε μαζί στη σκηνή του “Ronnie Scott”, το βράδυ πριν πεθάνει. Μου λείπει. Επαιξα πάλι στο ίδιο κλαμπ του Λονδίνου πριν από μερικές ημέρες και θυμήθηκα ξανά εκείνη τη βραδιά. Κι ένιωθα πως το πνεύμα του ήταν ακόμα εκεί».
- Εσείς καταφέρατε κι επιζήσατε, όμως, σε έναν rock’n’roll κόσμο και μία κουλτούρα των ναρκωτικών που θέριζε και θερίζει…
«Επέζησα από καθαρή τύχη. Θα μπορούσα να είμαι εγώ μία από εκείνες τις απώλειες. Κάθε μέρα που περνάει νιώθω ευγνώμων που είμαι ζωντανός ακόμα. Αισθάνομαι τυχερός που βρίσκομαι ακόμα εδώ και κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα. Να τραγουδάω τα μπλουζ».
- Ελληνική μουσική ακούτε;
«Βρίσκω την ελληνική παραδοσιακή μουσική εξαιρετικά ρομαντική. Είμαι κι εγώ ρομαντικός. Με γοητεύει ο ήχος ορισμένων παραδοσιακών σας οργάνων και γι' αυτό, πριν από κάποια χρόνια, σε μια προηγούμενη περιοδεία μου στην Ελλάδα, κάλεσα τη Γεωργία Νταγάκη για να παίξει μαζί μας κρητική λύρα (σ.σ.: θα βρίσκεται και στο “Half Note”). Κατάφερε να συνδυάσει αυτό το αρχαίο μουσικό όργανο με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα μας και ήταν ένα αρκετά ενδιαφέρον πείραμα».
- Θα μείνετε κι άλλο στην Ελλάδα μετά τις συναυλίες;
«Θα γυρίσω στην Καλιφόρνια. Αλλά, πριν, θα συνεχίσω τις συναυλίες για την προώθηση του “Till Your River Runs Dry”. Ταυτόχρονα δουλεύω το τρίτο μου βιβλίο, ενώ γράφω και τραγούδια για τον επόμενο δίσκο μου».
INFO: Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο «Half Note Jazz Club» Τριβωνιανού 17, Μετς Εισιτήρια: 10 ευρώ (ταμείο ανεργίας) – 20 ευρώ (bar) – 30 ευρώ (σε τραπέζι)
