Του Θ. Ασημακόπουλου
Αναλαμβάνοντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στις 6 Νοεμβρίου του 1986, ο Αλεξ Φέργκιουσον παρέλαβε ένα χάος. Αγύμναστους ποδοσφαιριστές, αρκετούς αλκοολικούς και γενικότερα μια εικόνα που δεν ταίριαζε σε έναν ιστορικό αγγλικό σύλλογο. Είκοσι επτά χρόνια αργότερα αφήνει πίσω του έναν σωρό από διακρίσεις και μια υγιή ομάδα, που μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό για πολλά χρόνια ακόμα.
Στην πρώτη του -λειψή- σεζόν τερμάτισε στην ενδέκατη θέση, αλλά την περίοδο 1987-88 έφερε τους «κόκκινους διαβόλους» δεύτερους! Μια νέα κατρακύλα τον έφερε λίγο πριν από την απόλυση, που τελικά δεν οριστικοποιήθηκε παρά τη θέληση των οπαδών! Το Κύπελλο Αγγλίας του ’90 και το Κυπελλούχων του ’91, τον διατήρησαν στη θέση του και έκτοτε άρχισε η άνοδος.
«Αυτό που μας έκανε να τον προσλάβουμε ήταν οι επιτυχίες του σε ευρωπαϊκό επίπεδο», είπε χθες ο τότε πρόεδρος της ομάδας, Μάρτιν Εντουαρντς. «Ως το 1990 δεν κατακτήσαμε τίποτα, παρότι ξοδέψαμε πολλά χρήματα. Γνωρίζαμε ότι δουλεύει σωστά, σκληρά και ιδιαίτερα με τις ακαδημίες μας. Νομίζω, όμως, πως ο κόσμος δεν θα του έδινε περίοδο χάριτος αν δεν κατακτούσε το Κύπελλο του 1990.
»Θα ήμασταν αναγκασμένοι να τον διώξουμε. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά», τόνισε ο άνθρωπος που τον προσέλαβε.
Τα αποτελέσματα ήρθαν άμεσα και σε επίπεδο πρωταθλήματος. Από το 1992 ώς και σήμερα, η Γιουνάιτεντ δεν τερμάτισε ποτέ κάτω από την τρίτη θέση στην Πρέμιερ Λιγκ! Με τον Φέργκιουσον στον πάγκο ήρθε 13 φορές πρώτη, έξι δεύτερη και τρεις τρίτη!
Πιο επιτυχημένη χρονιά στην καριέρα του ήταν φυσικά το 1999. Οταν οδήγησε την ομάδα του στο «τρεμπλ». Πρωτάθλημα, Κύπελλο και φυσικά το αλησμόνητο Τσάμπιονς Λιγκ, με την επική ανατροπή κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου. Η τύχη σχεδόν πάντοτε ήταν με το μέρος του σερ Αλεξ. Πολλές φορές, η ομάδα του έβαζε γκολ ή σωζόταν στις καθυστερήσεις ενός αγώνα. Ειρωνικά, οι καθυστερήσεις αποκαλούνται στην Αγγλία και «Fergie Time» αντί για «Injury Time»!
Για έναν άνθρωπο που έχει κατακτήσει στη θητεία του σχεδόν τα πάντα, θα περίμενε κανείς να διαβάσει μόνο τα θετικά. Ομως, ο «Φέργκι» είχε και πολλά αρνητικά. Κόντρες με παίκτες του, ατυχείς δηλώσεις, τιμωρίες κλπ. Βέβαια, όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι.
Οι φίλοι και οι εχθροί του μπορούν να τον αναγνωρίσουν ως τον κορυφαίο football manager στον κόσμο. Είναι ο τύπος που ξέρει καλύτερα από τον καθένα να κουμαντάρει μια ποδοσφαιρική ομάδα. Σαν κόουτς, σε επίπεδο τακτικής, έχουμε δει και πολύ καλύτερους…
