Της Μαργαρίτας Βεργολιά
Πριν καλά καλά κλείσει η κάλπη του πρώτου γύρου της περασμένης Κυριακής, βγαίνουν τα «μαχαίρια»!
Τέσσερις ημέρες πριν από το τελικό ξεκαθάρισμα στους κόλπους της ιταλικής Κεντροαριστεράς, στις 2 Δεκεμβρίου, για την ανάδειξη ενός κοινού υποψήφιου πρωθυπουργού στις βουλευτικές εκλογές της άνοιξης του 2013, οι δύο «μονομάχοι» έχουν περάσει πια από το ενωτικό «εμείς» (έναντι της Δεξιάς) στο διασπαστικό «οι δικοί μου και οι δικοί σου».
Στον έναν πόλο βρίσκεται η λεγόμενη παλιά φρουρά, υπό τον 61χρονο, κομμουνιστικών καταβολών, γ.γ. του Δημοκρατικού Κόμματος (PD), Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι, που με 44,9% πήρε το προβάδισμα στον πρώτο γύρο. Απέναντί του έχει τη νέα γενιά, που εκπροσωπεί ο 37χρονος δήμαρχος Φλορεντίας και θαυμαστής του Μπαράκ Ομπάμα, Ματέο Ρέντζι.
Αν και είχε όλους τους ιστορικούς ηγέτες της Κεντροαριστεράς εναντίον του, ο -άπειρος στην κεντρική πολιτική σκηνή- Ματέο κατάφερε να συγκεντρώσει στον πρώτο γύρο ποσοστό 35,5%, κατακτώντας τη δεύτερη θέση.
Στόχος του, λέει, είναι να «στείλει για παλιοσίδερα» την παλιά, πρώην κομμουνιστική ηγετική γενιά της Κεντροαριστεράς. Καυτηριάζοντας τις περισσότερο κεντρώες, παρά αριστερές θέσεις του, η πρόεδρος του PD, Ρόζι Μπίντι, του κόλλησε το παρατσούκλι «ο πολιτικός γιος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι»!
«Η επιλογή τώρα είναι μεταξύ μιας πολιτικής προσωπικότητας που θυμίζει Τόνι Μπλερ, απευθύνεται στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους του κεντρώου χώρου αλλά συνιστά εσωτερική πρόκληση για την Αριστερά, και ενός στελέχους της παλιάς φρουράς, το οποίο μπορεί να διατηρήσει τη συνοχή του αριστερού συνασπισμού», παρατηρεί εύστοχα ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Ρώμης, Τζέιμς Ουάτσον.
Τη διαμόρφωση των ισορροπιών μοιραία θα κρίνει ο προσεταιρισμός των έτερων τριών υποψηφίων. «Μήλον της Εριδος» είναι ο κυβερνήτης της Απουλίας, ηγέτης του μικρού κόμματος «Αριστερά, Οικολογία, Ελευθερία-Sel», Νίκι Βέντολα, ο οποίος στον πρώτο γύρο ήρθε τρίτος με 15,6%. Ακολουθούν η επιχειρηματίας Λάουρα Πουπάτο με 2,6% και ο πρώην Χριστιανοδημοκράτης Μπρούνο Ταμπάτσι με 1,4%. Ο Μπερσάνι φέρεται να έχει ήδη δώσει τα χέρια με τον αριστερό Βέντολα. Αλλά ο Ρέντι το παλεύει…
Μετά το ρεκόρ προσέλευσης στον πρώτο γύρο, με 3 εκατομμύρια ψηφοφόρους -για τους οποίους έρευνα του Ινστιτούτου Cattaneo έδειξε ότι μόλις το 1/3 ανήκει στους παραδοσιακούς υποστηρικτές του PD και του Sel-, ο ανανεωτικός Ματέο αξιώνει να «ανοίξει» η εκλογική διαδικασία.
Και ζητά από την αρμόδια επιτροπή και τον πρόεδρό της, Λουίτζι Μπερλιγκουέρ, να επιτρέψει στη δεύτερη ψηφοφορία της Κυριακής τη συμμετοχή όσων εγγεγραμμένων οπαδών της Κεντροαριστεράς δεν εμφανίστηκαν στην κάλπη του πρώτου γύρου.
Ο μικρός, ανομολόγητος «εκβιασμός» του Ρέντζι είναι οι δημοσκοπικές προβλέψεις ότι σε μια ενδεχόμενη αυτόνομη κάθοδό του στις βουλευτικές εκλογές του 2013 θα συγκέντρωνε ένα ουδόλως ευκαταφρόνητο 12%!
Ετερος αστάθμητος, πλην σαφώς υπολογίσιμος παράγοντας είναι η γενικευμένη πεποίθηση ότι τυχόν νίκη του 37χρονου πολιτικού στην αναμέτρηση της επόμενης Κυριακής θα απέτρεπε την πολιτική επάνοδο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Οχι τυχαία, ο Ιταλός πρώην πρωθυπουργός κρατά κλειστά ακόμη τα χαρτιά του. Περιμένει, λέει, το αποτέλεσμα των εκλογών στην Κεντροαριστερά για να ανακοινώσει τις τελικές του αποφάσεις.
Μία από αυτές θα μπορούσε να είναι η κάθοδος του ως υποψήφιου πρωθυπουργού του κεντροδεξιού Λαού της Ελευθερίας-PDL, που τώρα όμως έχει καταβαραθρωθεί δημοσκοπικά στο 15,3%. Μια άλλη, εντόνως φημολογούμενη, είναι ότι -από τη Δευτέρα κιόλας- θα ανακοινώσει τη «νεκρανάσταση» της Φόρτσα Ιτάλια, «ψαρεύοντας» ψηφοφόρους από τη Δεξιά και από το Κέντρο.
Οπως και να 'χει, «η Ιταλία οδεύει προς ακόμα μεγαλύτερο πολιτικό κατακερματισμό, που θα καταστήσει εξαιρετικά δύσκολη την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων», γράφει η επιθεώρηση Stratfor.
Προοπτική την οποία επικαλούνται τώρα η ιταλική επιχειρηματική ελίτ και οι κεντρώοι, ζητώντας ανοιχτά από τον τεχνοκράτη Μάριο Μόντι να σκεφτεί σοβαρά να αναλάβει, μετά τις εκλογές της άνοιξης, μια δεύτερη πρωθυπουργική θητεία…
