Τα μπράβο των δανειστών, οι προσδοκίες για το ταξίδι στην Κίνα και οι μεγαλοστομίες για επενδύσεις συγκρούονται με τις διαπιστώσεις για την πορεία της οικονομίας
→Ενώ μέχρι πρότινος περίμενε κανείς ότι αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης θα αποδειχτεί η ΔΗΜΑΡ, σήμερα τη θέση αυτή διεκδικεί το ΠΑΣΟΚ
Του Tάσου Παππά
Το κλίμα ευφορίας που προσπαθεί να κατασκευάσει το μέγαρο Μαξίμου -το οικονομικό επιτελείο είναι πάντως πιο συγκρατημένο- απειλεί η πραγματικότητα. Τα οικονομικά μεγέθη και τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το τρικομματικό μπλοκ εξουσίας δεν δικαιολογούν την αισιοδοξία του πρωθυπουργού.
-Την ειδυλλιακή εικόνα για τις επιτυχίες της οικονομικής πολιτικής ήρθε να χαλάσει η έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής. Τα «μπράβο» των δανειστών, οι προσδοκίες για το ταξίδι στην Κίνα και οι υποσχέσεις για επενδύσεις από το εξωτερικό συγκρούονται μετωπικά με τις δυσάρεστες διαπιστώσεις για την πορεία της Οικονομίας. Η κατάσταση που περιγράφει η έκθεση είναι αποκαρδιωτική: Υστέρηση στα έσοδα, έκρηξη ελλειμμάτων στα ασφαλιστικά ταμεία, λόγω της ύφεσης και της ανεργίας, βραδύτητα στο πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών, αναιμική στάση απέναντι στη φοροδιαφυγή.
Εφιάλτης
Η πρόβλεψη είναι εφιαλτική: αν δεν αλλάξει κάτι θα έρθουν μειώσεις στις συντάξεις και στους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.
-Η νέα κρίση στο εσωτερικό της κυβέρνησης με αφορμή το σχέδιο νόμου Ρουπακιώτη για τον ρατσισμό δείχνει για ακόμη μία φορά ότι η συνοχή του τρικομματικού μπλοκ είναι προβληματική. Την πρωτοβουλία του υπουργού Δικαιοσύνης χαιρέτισαν ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ. Σε κάποιους όμως στο μέγαρο Μαξίμου και στο κόμμα της Ν.Δ. δεν άρεσε και βάζουν εμπόδια. Το πρόσχημα είναι ότι «μπορεί να ηρωοποιηθεί η Χρυσή Αυγή κι αυτό να την εκτινάξει εκλογικά».
Η αλήθεια είναι πως το σχέδιο νόμου που στοχοποιεί τη Χρυσή Αυγή, και κατά το ένα μέρος του είναι υποχρέωση της χώρας μας απέναντι στην Κοινότητα, υπονομεύει τη σχεδόν ομολογημένη πρόθεση του ακροδεξιού επικοινωνιακού επιτελείου της Ν.Δ να στήσει γέφυρες με το ακροατήριο της Χρυσής Αυγής στο όνομα της απόκρουσης της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Επί της ουσίας έχουμε ξανά μία αναμέτρηση ανάμεσα στον υπουργό Δικαιοσύνης και το περιβάλλον του πρωθυπουργού. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ στηρίζουν τον κ. Ρουπακιώτη και απαιτούν να προχωρήσει η υπόθεση. Το ερώτημα είναι αν θα επιμείνουν στις θέσεις τους ή θα αναδιπλωθούν για να μην κλονιστεί η ενότητα του κυβερνητικού σχήματος. Στο παρελθόν, σε ανάλογες περιπτώσεις, υποχώρησαν ατάκτως με το σκεπτικό ότι προέχει η σωτηρία της πατρίδας που περνάει μέσα από την παραμονή της κυβέρνησης.
-Παλιότερα υποστηρίζαμε ότι αδύναμος κρίκος της κυβέρνησης θα αποδειχτεί η ΔΗΜΑΡ. Αυτό έλεγε η κοινή λογική. Ενα κόμμα με αντιμνημονική αφετηρία και ρίζες στην Αριστερά συμμετείχε σε μια κυβέρνηση με μνημονιακό προσανατολισμό, παρέα με τους ολετήρες της χώρας (έτσι περιέγραφε η ΔΗΜΑΡ το ΠΑΣΟΚ και τη Ν.Δ.). Πόσο θα άντεχε; Η ΔΗΜΑΡ μάς διέψευσε. Παρά τις διαφωνίες της (ελεγχόμενες) σε επιμέρους ζητήματα, τις απώλειες βουλευτών και τις εσωκομματικές εντάσεις, κρατάει γερά. Αλλη μία απόδειξη ότι η εξουσία εκτός από αφροδισιακό είναι και ισχυρό ιδεολογικοχαλαρωτικό.
Σήμερα τη θέση του αδύναμου κρίκου διεκδικεί επαξίως το ΠΑΣΟΚ. Η κόντρα Βενιζέλου-Παπανδρέου για τη μαύρη τρύπα στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ και για τον ρόλο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αν δεν ελεγχθεί, μπορεί να οδηγήσει στη διάσπαση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός ενημερώνεται συνεχώς για τις εξελίξεις στην Ιπποκράτους, όχι προφανώς γιατί τον έπιασε ο πόνος για τις σπατάλες στο ΠΑΣΟΚ (και το κόμμα του έχει μια τεράστια μαύρη τρύπα στα οικονομικά του), ούτε γιατί αγωνιά για μέλλον της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά γιατί φοβάται ότι το εσωκομματικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ μπορεί να γίνει πρόβλημα της κυβέρνησης του. Ο Ευάγγ. Βενιζέλος δηλώνει ότι προϋπόθεση για την ανασύνταξή του κόμματος είναι η διαφάνεια, ωστόσο δεν θα ήθελε να ηγηθεί ενός μόνο τμήματος της παράταξης, τώρα μάλιστα που έχει αποφασίσει να συμμετάσχει εν χορδαίς και οργάνω στην κυβέρνηση. Θα επιθυμούσε να γίνει αύριο ο ανασχηματισμός για να «φασκιωθούν» τα ανοιχτά θέματα, αλλά ο πρωθυπουργός έχει άλλα σχέδια.
-Η κακή κατάσταση ορισμένων ασφαλιστικών ταμείων, οι δυσκολίες στον εντοπισμό των 2000 υπό απόλυση δημοσίων υπαλλήλων και η αυταρχική στάση της κυβέρνησης απέναντι στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων συγκροτούν ένα πακέτο προβλημάτων το οποίο προκαλεί τριγμούς.
* Η σιβυλλική δήλωση Στουρνάρα «φέτος βρήκαμε χρήματα για τις συντάξεις στους ελεύθερους επαγγελματίες, του χρόνου θα δούμε πώς θα λύσουμε το ζήτημα» έβαλε ξανά στο τραπέζι το Ασφαλιστικό. Κυβερνητικοί κύκλοι επιχειρώντας να αποδραματοποιήσουν τη κατάσταση, γείωσαν τον Γ. Στουρνάρα, επισημαίνοντας στην «Εφ.Συν» ότι «το πρόβλημα είναι συγκυριακό, δεν είναι δομικού χαρακτήρα. Με τη μείωση της ανεργίας και την υποχώρηση της ύφεσης, τα πράγματα θα εξομαλυνθούν».
* Η αριθμητική των απολύσεων δεν βγαίνει. Διώχνουν από δω, διώχνουν από κει, αλλά τους 2.000 δεν τους φτάνουν. Η σκέψη για κλείσιμο κάποιων οργανισμών, απόλυση όλων των εργαζομένων και επαναλειτουργία τους με μειωμένο προσωπικό συναντά μεγάλες αντιδράσεις. Οι υπουργοί για διάφορους λόγους κωλυσιεργούν χαρακτηριστικά. Ο κ. Μανιτάκης τούς πιέζει να κάνουν γρήγορα, το μέγαρο Μαξίμου πιέζει με τη σειρά του τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης να τελειώνει και η τρόικα πιέζει τον Α.Σαμαρά να τιμήσει την υπογραφή του.
* Η επίδειξη πυγμής απέναντι στους απεργούς και η επιλογή της επίταξης χωρίς δεύτερη σκέψη μπορεί να ικανοποιούν το συντηρητικό ακροατήριο, δυσκολεύουν όμως τις ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ, παρά τις επίσημες ανακοινώσεις, να πείσουν τους οπαδούς τους οι οποίοι αναρωτιούνται, αν η επιστράτευση απεργών στο όνομα του δημόσιου συμφέροντος είναι μια πράξη που ταιριάζει σε κόμματα που λένε ότι ανήκουν στην περιοχή του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Ησσονος σημασίας ερωτήματα…
