ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η 65χρονη Γουίλσον είναι μια άλλη Ερίν Μπρόκοβιτς, χωρίς τη δημοσιότητα και τα πλούτη της δεύτερης

Της Χριστίνας Πάντζου

Φορώντας τη χαρακτηριστική πορτοκαλί στολή των κρατουμένων του Γκουαντάναμο, η Ντάιαν Γουίλσον κάνει απεργία πείνας μπροστά στον Λευκό Οίκο εδώ και περισσότερες από τρεις εβδομάδες απαιτώντας το κλείσιμο της διαβόητης φυλακής όπου κρατούνται ύποπτοι για τρομοκρατία από κάθε γωνιά της Γης. Δηλώνει αλληλέγγυα με τους περίπου 100 από τους 166 κρατουμένους που κάνουν απεργία πείνας και ζητάει όπως κι εκείνοι να τηρήσει ο πρόεδρος Ομπάμα την προεκλογική υπόσχεσή του για οριστικό κλείσιμο του κολαστηρίου.

Αισιόδοξη εκ φύσεως, επιμένει πως είναι έτοιμη να υποστεί τις συνέπειες γιατί «καθένας μας μπορεί με τη στάση και τη δράση του να κάνει τη διαφορά». Γι' αυτό και δηλώνει αποφασισμένη να παραμείνει -όσο το επιτρέψουν οι δυνάμεις της- μπροστά στον Λευκό Οίκο, όπου πριν από μερικές ημέρες αλυσοδέθηκε στα κάγκελα.

«Είμαι εδώ για να τους θυμίζω συνέχεια τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν οι κρατούμενοι στο Γκουαντάναμο. Για να πετύχεις κάτι πρέπει να διαμαρτύρεσαι μπροστά στα μάτια τους».

Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει απεργία πείνας, ούτε ο πρώτος αγώνας στον οποίο αφοσιώνεται. Εμπνευσμένη από το ίνδαλμά της, τον Γκάντι, η 65χρονη Γουίλσον, εκπρόσωπος της τέταρτης γενιάς μιας οικογένειας ψαράδων του Τέξας, είναι μια άλλη Ερίν Μπρόκοβιτς, χωρίς όμως τη δημοσιότητα και τα πλούτη της δεύτερης.

Mάχη με τα απόβλητα

Κάποια στιγμή αυτή η μητέρα πέντε παιδιών είδε στην κομητεία της τις γαρίδες να αφανίζονται και τους συμπολίτες της να αρρωσταίνουν και στράφηκε κατά των ενεργειακών κολοσσών που μόλυναν με τοξικά απόβλητα τον Κόλπο του Μεξικού.

Ξεκίνησε καμπάνια κατά της εταιρείας που δωροδοκούσε τους εργαζομένους για να συγκαλύψουν τις τοξικές διαρροές, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, έκανε απεργία πείνας μπροστά στις πύλες του εργοστάσιου χημικών. Απέναντι στη χλεύη, την απόπειρα δωροδοκίας, τη συκοφαντία και τις απειλές θανάτου που δέχτηκε, αντέταξε τη μη βίαιη πολιτική ανυπακοή και τις άμεσες δράσεις. Αυτό το βάπτισμα πυρός στο κίνημα διαμαρτυρίας μετέφερε στο βιβλίο της.

Μια παράλογη γυναίκα, ένα σπουδαίο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα από την ακτιβίστρια που ανάμεσα στα άλλα ίδρυσε και το CODEPINK, ένα κίνημα ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης που στοχεύει σε θετικές κοινωνικές αλλαγές μέσα από ενεργή, δημιουργική διαμαρτυρία και μη βίαιη άμεση δράση.

Η πολυβραβευμένη Γουίλσον, συγγραφέας του δοκιμίου «Η τέχνη της κακής συμπεριφοράς», ένα είδος αμερικανικής Βίβλου του κινήματος της μη βίας, δεν κομπιάζει όταν αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα του να στέκεται μόνη της πεθαίνοντας της πείνας μπροστά στον Λευκό Οίκο: «Ερχονται γερουσιαστές και με συγχαίρουν και μου ζητούν να συνεχίσω τον αγώνα. Και το γεγονός ότι έρχονται δεκάδες σχολεία να επισκεφτούν τον Λευκό Οίκο και με βλέπουν στις πύλες του και μαθαίνουν για πράγματα που ίσως ποτέ δεν τους είπαν οι δάσκαλοί τους, είναι σημαντικό` έτσι διαμορφώνονται συνειδήσεις».

 ………………………………………………………….

Ξέφυγαν από τον πόλεμο, όχι από τη βία

Περίπου 3.000 Σύροι καθημερινά ζητούν άσυλο στις γειτονικές χώρες 

Από τότε που ξέσπασε ο εμφύλιος στη Συρία, το 2011, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν φύγει από τη χώρα δημιουργώντας μια δίχως προηγούμενο προσφυγική κρίση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, περίπου 3.000 Σύροι καθημερινά ζητούν άσυλο στις γειτονικές Τουρκία, Ιορδανία, Ιράκ και Αίγυπτο, εκ των οποίων το 75% είναι γυναίκες και παιδιά. Αλλά η φυγή από τον πόλεμο για πολλές από αυτές δεν σημαίνει επιστροφή στην ασφάλεια. Ο μικρόκοσμος της νέας τους μετέωρης και επισφαλούς ζωής ανακλάται στις συνθήκες που αντιμετωπίζουν σε στρατόπεδα όπως το Αλ Ζαατάρι της Ιορδανίας, όπου έχει καταφύγει το 30% των περίπου 400.000 προσφύγων που φιλοξενούνται στη χώρα.

Δημιουργημένο για να στεγάσει 60.000 πρόσφυγες, στο Αλ Ζαατάρι σήμερα στοιβάζονται 120.000, έχοντας να αντιμετωπίσουν ως καθημερινό φαινόμενο ελλείψεις βασικών ειδών, υποτυπώδεις συνθήκες υγιεινής και βία. Το νερό δεν επαρκεί για τις ανάγκες των προσφύγων, ενώ οι τουαλέτες δεν φωτίζονται και οι γυναίκες φοβούνται να τις χρησιμοποιήσουν τα βράδια καθώς ήδη έχουν εκδηλωθεί περιπτώσεις σεξουαλικών επιθέσεων. Η ιατρική περίθαλψη είναι επίσης προβληματική και, καθώς ο καταυλισμός είναι τεράστιος, κάποιες χρειάζεται να περπατήσουν μιάμιση ώρα για να φτάσουν στο πρόχειρο ιατρικό κέντρο του. Ετσι, γυναίκες στους τελευταίους μήνες της κύησης, λεχώνες, ηλικιωμένες και άρρωστες είναι σχεδόν αδύνατον να έχουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα.

Πολλές από αυτές τις γυναίκες γνώρισαν πριν από τη φυγή τους τη βία και τη σεξουαλική κακοποίηση, αλλά δεν υπάρχουν ειδικές υπηρεσίες για να ανταποκριθούν σε τόσο τραυματικές εμπειρίες οπότε συνεχίζουν να ζουν με τον τρόμο, απομονωμένες, συχνά ανήμπορες ακόμη και να φροντίσουν τον εαυτό τους ή τα παιδιά τους. Και δεν είναι λίγες εκείνες που τρέμοντας για το μέλλον των κοριτσιών τους δέχονται να τα παντρέψουν –να τα αναγκάσουν δηλαδή να παντρευτούν- ακόμη και στα 13 ή 14 τους χρόνια με «καλοβολεμένους» μεσήλικους, με αποτέλεσμα πολλές από αυτές τις έφηβες να βρεθούν όμηροι στα κυκλώματα trafficking. Για τις περισσότερες από τις Σύριες πρόσφυγες η φυγή από τον πόλεμο δεν σήμανε και τη φυγή από τη βία.

 ………………………………………………………………………

Παραμορφωτικό glamour για έφηβες;

Η πριγκίπισσα Μέριντα, του βραβευμένου με Οσκαρ animation παραμυθιού «Brave», εν όψει της «ενθρόνισής της» ως της ενδέκατης στο πάνθεον των πριγκιπισσών της Ντίσνεϊ, υπέστη μια μεταμόρφωση που μόνο με τα μάγια των σεξιστικών στερεότυπων θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν περισσότεροι από 200.000 πολίτες που συγκεντρώνοντας υπογραφές μέσω του Change.org απαίτησαν να καταργηθεί η νέα «σέξι» εκδοχή της ηρωίδας και πέτυχαν να αποσυρθεί από τον επίσημο ιστότοπο «Πριγκίπισσες» της Ντίσνεϊ.

Η κοκκινομάλλα Μέριντα, πριγκίπισσα της Σκοτίας, εγκατέλειψε τη φαρέτρα με τα βέλη και απέκτησε ναζιάρικη στάση, ενώ από μια κανονική έφηβη μεταμορφώθηκε σε γυναίκα με τονισμένες καμπύλες και στήθος, καλοχτενισμένα μαλλιά και μακιγιάζ, λιγότερα κιλά και τουαλέτα. Η σκηνοθέτρια της ταινίας, Μπρέντα Τσάπμαν, χαρακτήρισε τη νέα εκδοχή της Μέριντα «φρικτή» τονίζοντας: «Μπορεί κάποιους να μην τους πειράζει όταν τα νεαρά κορίτσια λένε ότι τους αρέσει η νέα Μέριντα γιατί είναι πιο “λαμπερή”, αλλά υποσυνείδητα διαποτίζονται με αυτήν τη νέα σέξι εμφάνιση και το κοκαλιάρικο στιλ της νέας βερσιόν. Είναι τρομακτικό. Γιατί η Μέριντα πλάστηκε για να έρθει σε ρήξη με αυτό ακριβώς το πρότυπο. Για να δώσει στα νέα κορίτσια ένα καλύτερο, ισχυρότερο και πιο προσιτό πρότυπο ρόλου: κάτι ουσίας κι όχι απλώς ένα όμορφο πρόσωπο που περιμένει κάποιον έρωτα».

Η Ντίσνεϊ έσπευσε να δικαιολογηθεί λέγοντας πως η εικόνα της Μέριντα στα επίσημα social media παραμένει εκείνη της ταινίας και ότι απλώς «συχνά χρησιμοποιούμε κι άλλες εικόνες των χαρακτήρων μας, και αυτή με την τουαλέτα προοριζόταν μόνο για το διαδικτυακό “πάρτι της ενθρόνισής” της». Αυτό ακριβώς επισήμανε και η δημόσια κατακραυγή όσων υπέγραψαν το αίτημα: «Περνά υπόγεια το υποτιμητικό μήνυμα ότι οι έφηβες που μοιάζουν κανονικές και συνηθισμένες, πραγματικές νέες κοπέλες είναι κατώτερες, ότι πρέπει να αλλάξεις και μάλιστα υιοθετώντας συγκεκριμένα πρότυπα δήθεν ομορφιάς για να αρέσεις».