«Εδώ δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν τους αδύναμους»
Είμαι δύο χρόνια στην Ελλάδα με τον γιο μου, τεσσάρων χρόνων. Η γυναίκα μου με τη μικρή μου κόρη είναι στη Γερμανία. Εχουμε κάνει αίτηση για οικογενειακή επανένωση και περιμένουμε να ξανασμίξουμε. Σύμφωνα με τους νόμους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αυτό θα γίνει στη Γερμανία. Οι γερμανικές υπηρεσίες μάς ζήτησαν να κάνουμε τεστ DNA για να επιβεβαιωθεί η συγγένεια.
Η χρηματοδότηση αυτών των τεστ πρέπει, σύμφωνα με τον νόμο, να καλύπτεται από τα αρμόδια κράτη. Στη δική μας περίπτωση αυτό δεν συνέβη. Πληρώσαμε. Επειτα βγήκαν τα αποτελέσματα και κανένας δεν μας λέει τι έχει γίνει ή τι πρόκειται να γίνει. Απλά μετράμε τις μέρες και περιμένουμε.
Εδώ και έναν μήνα, ο γιος μου κλαίει. Θέλει τη μάνα του και δεν μας βοηθάει κανείς. Κάθε πρωί πάμε και ψάχνουμε στα σκουπίδια μήπως υπάρχει κάτι που να αξίζει να το πουλήσουμε, για να μπορέσουμε να φάμε. Και το χειρότερο, επειδή ακριβώς είμαστε στους δρόμους, η αστυνομία μάς κάνει συνέχεια έλεγχο. Ενώ είμαστε νόμιμοι, μας πηγαίνουν για εξακρίβωση στο Αλλοδαπών για δυο- τρεις ώρες και μας αφήνουν. Αλλες φορές πηγαίνω στις λαϊκές και πουλάω προϊόντα, αλλά και εκεί υπάρχουν κάποιοι που μας χτυπούν, μας βρίζουν, μας παίρνουν τα πράγματα και μας διώχνουν.
Το μόνο που θέλω είναι να με αφήσουνε να φύγω, να ξαναδώ τη γυναίκα μου και το άλλο μου παιδί. Εχω υποσχεθεί στον γιο μου πως μόλις φτάσουμε θα του πάρω ένα ποδήλατο. Στενοχωριέμαι να τον βλέπω να ταλαιπωρείται και να μην μπορώ να του προσφέρω τίποτα. Τα χέρια μου είναι δεμένα.
Επιβιώσαμε από πολέμους. Περάσαμε θάλασσες και βουνά για να ζήσουμε μια καλύτερη ζωή. Εδώ όμως τα πράγματα είναι χειρότερα. Πέρσι, θυμάμαι, είχαν μαχαιρώσει και σκίσει τα χαρτιά ενός φίλου μου μπροστά στα μάτια μου. Τα κατάφερα και ξέφυγα – ευτυχώς δεν είχα μαζί τον γιο μου. Στην αστυνομία, μας είπαν πως έπρεπε να τους χτυπήσουμε κι εμείς. Ακόμη και η συμπεριφορά των αστυνομικών έχει αλλάξει. Εχουν γίνει επιθετικοί.
Ευτυχώς, έπειτα από λίγο καιρό, ο φίλος μου κατάφερε να αποδράσει από τη χώρα και πήγε στη Γερμανία. Δεν υπάρχουν νόμοι που να προστατεύουν τους αδύναμους σε αυτή τη χώρα. Το περίεργο είναι πως η Ευρώπη μαζί με την Αμερική πολεμούν στο Αφγανιστάν δήθεν για να φέρουν τη δημοκρατία. Εδώ όμως δεν μας προστατεύουν.
Χομπάι (Αφγανιστάν)
* Επιμέλεια: Μοχαμάντ Βαχέντι και Χάλεντ Τάχερ
