ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ
Του Χάρη Ιωάννου
Καταρρίφθηκαν χθες οι ισχυρισμοί των πρώην υπουργών Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και Ε. Βενιζέλου, αλλά και του πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ Ι. Διώτη ότι η λίστα Λαγκάρντ με τους μεγαλοκαταθέτες στην τράπεζα HSBC της Γενεύης είναι προϊόν υποκλοπής και άρα δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για φορολογικούς λόγους. Επίσημα έγγραφα από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών στην προανακριτική επιτροπή της Βουλής αποδεικνύουν ότι η πρώτη λίστα στάλθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 2010 μέσω του πρέσβη της Ελλάδας στο Παρίσι Γ. Χαλαστάνη, ο οποίος συνυπογράφει, με την ένδειξη «οι πληροφορίες αυτές να παραμείνουν εμπιστευτικές και να μη χρησιμοποιηθούν για σκοπούς μη φορολογικούς».
Ο Γάλλος αξιωματούχος που το συνέταξε και υπογράφει, Jean-Marc Fenet, επικαλείται μάλιστα τη φορολογική σύμβαση μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας που ισχύει από το… 1963 και τροποποιήθηκε το 1977. Το έγγραφο αυτό ο Γ. Παπακωνσταντίνου έχει δηλώσει ότι το έχασε –όπως και το αρχικό CD με τη λίστα-, ο Ι. Διώτης έχει πει ότι ήταν προϊόν μυστικών υπηρεσιών και άρα μη αξιοποιήσιμο και ο Ε. Βενιζέλος στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής είχε συμφωνήσει με τη νομική εκτίμηση του τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, με αποτέλεσμα οι ελληνικές φορολογικές αρχές να είναι οι μοναδικές στην Ευρώπη που είχαν την περίφημη λίστα Φαλσιανί και τρία χρόνια μετά δεν έχουν εισπράξει ούτε ένα ευρώ.
Η προανακριτική επιτροπή της Βουλής αποφάσισε χθες να καλέσει αύριο Πέμπτη ως μάρτυρα τον πρώην υπουργό των κυβερνήσεων Παπανδρέου Γ. Ραγκούση, ο οποίος, όταν είχε έλθει το θέμα της λίστας Λαγκάρντ στη δημοσιότητα, είχε πει πως «τώρα εξηγούνται κάποιες περίεργες συμπεριφορές στο υπουργικό συμβούλιο». Οι επόμενοι μάρτυρες θα είναι ο πρώην υπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης και ο εκδότης Μ. Κουρής.
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζ. Κωνσταντοπούλου με αναφορά που κατέθεσε χθες στον πρόεδρο της Βουλής Ε. Μεϊμαράκη διαμαρτύρεται για το γεγονός ότι ο πρόεδρος της προανακριτικής Χρ. Μαρκογιαννάκης «έκοψε» 70 φορές από τα πρακτικά ερωτήσεις της προς τον Ι. Διώτη και ζητά να αποδοθούν ευθύνες για «τη στοιχειοθετημένη νόθευση των πρακτικών».
