Παρά την αλληλεγγύη που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα, η τοπική κοινωνία φαίνεται
να έχει φτάσει πια στα όρια της αντοχής της
Εκκληση για βοήθεια απευθύνουν οι κάτοικοι της Λέρου προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι πιεστικές ανάγκες που δημιουργούνται από τις καθημερινές αφίξεις Σύρων προσφύγων, για τους οποίους δεν υπάρχει παρά μόνο ένα… αστυνομικό κρατητήριο. Παρά την αλληλεγγύη που έχει επιδείξει μέχρι σήμερα, η τοπική κοινωνία φαίνεται να έχει φτάσει πια στα όρια της αντοχής της, καθώς από τις 3 Μαΐου έχουν φτάσει στο νησί περισσότερα από 120 άτομα, κυρίως οικογένειες με παιδιά. Λίγες μέρες μετά φεύγουν με μοναδική «αποσκευή» τους ένα χαρτί προσωρινής άδειας διαμονής για έξι μήνες, χωρίς καμία άλλη μέριμνα για την τύχη τους.
«Ερχονται συνέχεια άνθρωποι πανικόβλητοι, μας λένε “φύγαμε από την κόλαση” και δεν υπάρχει απολύτως καμιά υποδομή» μας λέει η Mατίνα Κατσιβέλη από την Επιτροπή Συμπαράστασης Προσφύγων. «Χθες τα ξημερώματα το Λιμενικό έβγαλε 30 άτομα από τη θάλασσα. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να τους βρούμε στεγνά ρούχα, ανάμεσά τους είναι και παιδιά και έγκυες γυναίκες. Ομως το Λιμενικό δεν έχει πρόβλεψη για νερό ή για φαγητό και όπως όπως και με τη βοήθεια της Εκκλησίας κάναμε κάτι για τη σίτισή τους.
Αυτή τη στιγμή στο κρατητήριο βρίσκονται 50 άνθρωποι, σε έναν χώρο με μόλις έξι κρεβάτια, που δεν είναι για φύλαξη αλλά για μια προσωρινή κράτηση. Και μαζί τους είναι και μωρά παιδιά που κλαίνε. Εχουν πρόβλημα ακόμη και οι αστυνομικοί υπάλληλοι, τι να κάνουν και αυτοί;
Κι εμείς τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να καλύψουμε τα ελλείμματα του κράτους και την ανυπαρξία υποδομών, έχουν ξεπεραστεί πια και οι αντοχές μας. Αν δεν είναι επείγον ανθρωπιστικό πρόβλημα αυτό, τότε ποιο είναι; Γιατί δεν επισκευάζουν άμεσα ένα από τα παλιά κτίρια του ψυχιατρείου που έχει αδειάσει για να μην είναι στριμωγμένοι αυτοί οι άνθρωποι και υποφέρουν;
Αν έχουμε φτάσει Μάη μήνα σε τέτοιο αριθμό αφίξεων, φοβόμαστε τι μπορεί να γίνει στο μέλλον. Ηδη, παρά τη μέχρι στιγμής αλληλεγγύη που έχουμε δείξει, κάποιοι αρχίζουν και δυσανασχετούν με αυτήν την κατάσταση. Η Λέρος είναι ένα μικρό νησί, τι άλλο να κάνουμε κι εμείς;» είναι η μαρτυρία της.
Ιωάννα Σωτήρχου
