Μια συζήτηση για τα παιδιά, το παιχνίδι, τη δικτύωση, τον εθισμό και τον εκφοβισμό στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με συμμετοχή καθηγητών, γονέων και μαθητών

 Tης Διαλεκτή Αγγελή

«Είμαστε αμφίβιοι, με πνευμόνια και βράγχια. Ζούμε σε μια υβριδική εποχή όπου μπαινοβγαίνουμε στον αναλογικό και τον ψηφιακό κόσμο» είπε χαρακτηριστικά, δίνοντας το στίγμα της συζήτησης, ο καθηγητής Μιχάλης Μεϊμάρης, διευθυντής του Εργαστηρίου Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ του Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, και συντονιστής της συζήτησης με θέμα «Παιδί και Ψηφιακά Μέσα: από το παιχνίδι και τη δικτύωση έως τον εθισμό και τον εκφοβισμό». Στην εκδήλωση συμμετείχαν ως ομιλητές εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας και πανεπιστημιακοί καθηγητές, ενώ η προσέλευση του κοινού –κατά κύριο λόγο γονείς, εκπαιδευτικοί αλλά και μαθητές– ήταν αθρόα.

Η συζήτηση κινήθηκε αρχικά γύρω από τις ευκαιρίες που δίνονται στα παιδιά για προσωπική και κοινωνική ανάπτυξη με τη βοήθεια του Διαδικτύου. Τονίστηκε επίσης το χάσμα γενεών λόγω της μιντιακής κουλτούρας που έχουν αναπτύξει τα παιδιά, για τα οποία το Διαδίκτυο αποτελεί «άβατο», αποτελεί έναν κόσμο που καταλαβαίνουν καλύτερα από τους μεγάλους. Στη συνέχεια τονίστηκαν ορισμένοι κίνδυνοι με τους οποίους έρχεται αντιμέτωπο ένα «δικτυωμένο» παιδί, ενώ ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον εκφοβισμό που μπορεί να βιώσουν οι νέοι, με εκπαιδευτικούς και γονείς να καταθέτουν την προσωπική τους εμπειρία από τέτοια περιστατικά.

Εγινε ξεκάθαρο ότι δεν είναι αυτό καθαυτό το μέσο που κρύβει κινδύνους, αλλά ότι κάθε κίνδυνος στον αναλογικό κόσμο έχει τον αντίστοιχο ψηφιακό του. Ολοι οι ομιλητές συμφώνησαν ότι η οικογένεια διαδραματίζει τον σημαντικότερο ρόλο στην εκπαίδευση των παιδιών για την ορθή χρήση του Διαδικτύου καθώς και την ενημέρωση για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στον ψηφιακό κόσμο. «Είναι απαραίτητο να «εμβολιάσουμε» τα παιδιά μας από τη μικρότερη δυνατή ηλικία με το Διαδίκτυο, ώστε να αποκτήσουν τα κατάλληλα αντισώματα» τόνισε στο ίδιο πνεύμα ο κ. Μεϊμάρης.