Χρονογράφημα 

Του Πέτρου Μανταίου 

Ο σημερινός τίτλος είναι από κουβέντα της πιάτσας, σκωπτική για μωρολόγους: «και τα ρέστα της πατάτας…», όπως «και τρίχες κατσαρές…». Μετά ήρθε το «κίνημα της πατάτας» -άλλως, διάθεση προϊόντων, απευθείας από παραγωγούς, χωρίς μεσάζοντες- και αρχίσαμε να παίρνουμε τα ρέστα της πατάτας σοβαρά. Πιο μετά, σχετικά πρόσφατα, εκεί γύρω στο Πάσχα, συνήλθαν οι μεσάζοντες, που το «κίνημα της πατάτας» τούς είχε φέρει… ελαφρύ εγκεφαλικό, και χτύπησαν το κίνημα «από τα μέσα»∙ να θυμηθούμε και λίγο το αριστερό παρελθόν μας!

Αυτό σημαίνει πως είδαν οι μεσάζοντες ποια… μπαγαποντιά έκαναν στην αγορά που την εκμεταλλεύτηκε το «κίνημα της πατάτας» (διότι όπως είπε κι ο παππούς Δημόκριτος: Μηδέν εκ του μη όντος γίγνεσθαι μηδ’ ες το μη ον φθείρεσθαι…). Η μπαγαποντιά ήταν πως έριχναν στην τιμή αγοράς τον παραγωγό, τόσο, που τον συνέφερε να διαθέσει ο ίδιος, απευθείας, το προϊόν του στον καταναλωτή, ώστε να ωφεληθούν αμφότεροι: ο παραγωγός να πουλήσει ακριβότερα και ο καταναλωτής να αγοράσει φτηνότερα. Τόσο απλό.

Παθός-μαθός το λοιπόν ο μεσάζων, μόλις… ανένηψε, ακολούθησε και αυτός την… απλή μέθοδο των τριών, συν ένα! Στην τριάδα: παραγωγός-μεσάζων-καταναλωτής πρόσθεσε τον λιανοπωλητή (μανάβη). Μια και δυο, πήγε στο χωράφι (με τις πατάτες), έκλεισε όλη την παραγωγή, την οποία και προπλήρωσε, με τιμή ανώτερη της περσινής∙ άλλη μπαγαποντιά! Κατόπιν διέθεσε τις πατάτες στη λιανική (μανάβικα και λαϊκές) με τιμή… μονοπωλίου∙ μπαγαποντιά στην μπαγαποντιά!

Ξαναστρίμωξε τον καταναλωτή, όχι σε έναν, αλλά σε δύο μεσάζοντες (έμπορο, μανάβη), και στις διαμαρτυρίες του για… τα ρέστα της πατάτας (εδώ με την έννοια ότι οι πατάτες του πήραν και τα ρέστα…), ο μεσάζων παρατηρούσε… εν αγαθότητι (το άκουσα με τ’ αυτιά μου!): «Εγώ πουλάω φτηνά! Πέντε λεπτά κερδίζω! Τις τιμές τις ανεβάζει ο λιανοπωλητής!». Πρέπει να επιμείνουμε στο «κίνημα χωρίς μεσάζοντες». Αυτοί είναι αγιογδύτες!