ΦΟΥΛ ΕΠΙΘΕΣΗ Του Ν. Ασημακόπουλου
ΠΙΕΡ ΙΣΑ
«Μπορούμε να σας εγγυηθούμε πως θα φέρουμε έναν-δυo καλούς παίκτες. Επίσης να πούμε ότι δυο-τρεις ποδοσφαιριστές θα έχουν υπογράψει πριν φύγουμε για την προετοιμασία. Αυτήν τη στιγμή δε ν μπορώ να σας μιλήσω με νούμερα για παίκτες που θα φύγουν ή θα έρθουν. Δεν μπορώ να σας πω τον αριθμό των μεταγραφών. Ο στόχος μας είναι το χτίσιμο της ομάδας. Πρώτα θα μιλήσουμε με τον προπονητή και μετά θα δούμε
………………………………………….
ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΚΑΡΕΜΠΕ
«Είναι μεγάλη η τιμή που επιστρέφω, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βαγγέλη Μαρινάκη για αυτή την ευκαιρία. Ο στόχος μου θα είναι να ενισχυθεί ο Ολυμπιακός. Δεν θα μπορώ να έρχομαι συχνά στην Ελλάδα, όμως η ψυχή μου θα είναι πάντα στον Ολυμπιακό. Πρόκειται για ένα νέο πρότζεκτ και είμαι περήφανος που είμαι εδώ
Τη μια χυλόπιτα μετά την άλλη τρώει ο Ολυμπιακός στα μεταγραφικά του. Πάνω που είχε πάρει αυτή τη φορά νωρίς τον (ας τον πούμε…) προπονητή για να του οργανώσει την κατάσταση και να μην τραβήξει τα ίδια τα περσινά, βλέπουμε τους υποψήφιους στόχους να μένουν… υποψήφιοι χωρίς να προχωράει ουσιαστικά τίποτα.
Δεν ξέρω τι μπορούν να αλλάξουν (πέρα από το να ξηλώσουν το αποτυχημένο σύστημα Κοβάσεβιτς…) ο Καρεμπέ και ο Ισά με το πολυδιαφημιζόμενο από χθες… γαλλικό μοντέλο τους, για όσο ακόμη ο Μίτσελ θα παραμένει προπονητής!
Ο,τι και να λένε, όμως, τα επικοινωνιακά παπαγαλάκια, στην πραγματικότητα ο Μαρινάκης καταλαβαίνει σιγά σιγά δύο αλήθειες…
Η πρώτη, ότι διάλεξε λάθος κόουτς.
Και η δεύτερη, πως με τα λεφτά που έχει σκοπό να ξοδέψει, δύσκολα θα μπορέσει να κάνει έστω μία πραγματικά σπουδαία μεταγραφή, παρά μόνο κατά τύχη.
Από τη στιγμή που έβαλε στόχο, λοιπόν, την ενίσχυση της ομάδας με ποδοσφαιριστές χαμηλού (για τα ευρωπαϊκά στάνταρ) μπάτζετ, δεν είναι σε θέση να βρει εύκολα φτηνούς και καλούς παίκτες.
Ας αφήσουμε τον Πέδρο Λεόν, ο οποίος από την αρχή έλεγε σε όλους ότι δεν έρχεται, αλλά ο Μίτσελ… επέμενε, μέχρι που άκουσε το οριστικό «όχι».
Το άλλο παράδειγμα με τον Τόρες είναι πιο χαρακτηριστικό. Για να σπάσει η Χετάφε το συμβόλαιό του, που λήγει του χρόνου το καλοκαίρι, και να τον αφήσει τώρα ελεύθερο ζήτησε 2 εκατομμύρια. Οσα δηλαδή υπολογίζει ο πρόεδρος του Ολυμπιακού για την ακριβότερη μεταγραφή της σεζόν.
Αυτή είναι και η διαφορά στις τιμές. Τα 2 εκατομμύρια που για μια ελληνική ομάδα θεωρούνται υπέρβαση και πολυτέλεια, υπολογίζονται από κάποια ευρωπαϊκή σαν ποσό ρουτίνας.
Να θυμίσω μόνο ότι η Ντόρτμουντ ξόδεψε 10 εκατομμύρια αγοράζοντας τον «φτηνό» Παπασταθόπουλο, επειδή δεν ήθελε να πάει στην ακριβή λύση του Κυριάκου Παπαδόπουλου, ο οποίος κοστίζει αυτή τη στιγμή γύρω στα 25 εκατομμύρια ευρώ. Αυτά είναι τα ποσά κι αυτές οι τιμές για να καταλαβαίνουμε.
Κι εδώ μπαίνει το δίλημμα για τον Ολυμπιακό που θέλει, υποτίθεται, να ξεφύγει και να ρίξει το βάρος του στην Ευρώπη με δεδομένο ότι πιστεύει πως έχει εξασφαλίσει και του χρόνου το πρωτάθλημα: Εχει τη διάθεση να σκάσει τα πολλά εκατομμύρια που ζητούν οι ομάδες οι οποίες διαθέτουν πραγματικά καλούς και ακριβούς ποδοσφαιριστές για πούλημα;
Από τη στιγμή που η απάντηση είναι «όχι» (και το έχει πει αρκετές φορές αυτό ο Μαρινάκης με αφορμή και την οικονομική κρίση…), τότε θα πρέπει ή να πάει σε φτηνές λύσεις αναγκαστικά υψηλού ρίσκου ή να περιμένει να περάσει ο Ιούλιος, να πέσουν οι τιμές και να τρέχει στα μέσα Αυγούστου να πετύχει τα… κελεπούρια με τον κίνδυνο να μείνει πίσω για ακόμη μια χρονιά ο όποιος σχεδιασμός και η προετοιμασία, μαζί με το ενδεχόμενο να φύγει κάποιος στο στιλ του Μιραλάς ή του Ριέρα και να ψάχνονται όλοι τελευταία στιγμή.
Διαφορετικά θα μείνει με τον Ντε Βινσέντι, τον Ολαϊτάν, τον Βλαχοδήμο και τον Φετφατζίδη -άντε και με κανένα Τζαβέλα.
Οχι πως δεν μπορεί κι έτσι να παίξει ελκυστική μπάλα, που είναι το ζητούμενο, αλλά… να: πέρυσι δεν έπαιξε!
